22 ธันวาคม 2546 17:57 น.
ผู้หญิงไร้เงา
เมื่อผู้หญิงไร้เงาต้องเข้าครัว
ก็เกิดมั่วมั่วขึ้นแน่แท้
เพราะปกติไม่เคยจะเหลียวแล
เพราะมีคุณแม่คอยเอาใจ
จะทำทุกอย่างให้ทาน
ลูกต้องการจะทานอะไรก็ทำให้
แป๊บเดียวเดี๋ยวก็เสร็จทันใจ
ไม่ต้องทำเองเรื่อยไปในทุกวัน
แต่วันนี้คุณแม่ฉันนั้นไม่อยู่
คนที่ทำอาหารที่รู้รู้ก็คือฉัน
แต่จะทำอย่างไรในเมื่อทุกวัน
คุณแม่นั้นเป็นคนทำให้ฉันทาน
แต่เอาหละเอาหละนะ
ในเมื่อฉันต้องทำหละกะอาหาร
ก็จะเตรียมหาอุปกรณ์พร้อมจัดการ
ลงมีทำอาหารทานในตอนเย็น
ซึ่งก่อนอื่นก็ต้องดูของสดสด
ที่ยังไม่หมดและมีมีให้เห็น
ที่แน่แน่ก็คงต้องหาจากตู้เย็น
และสิ่งที่เห็นก็คือเนื้อปลา
ฉะนั้นฉันจะทำปลาทอด
และหาซอสเพื่อเพิ่มคุณค่า
มื้อเย็นวันนี้คงไม่อร่อยเหลือคณา
แต่ก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรจะทาน
19 ธันวาคม 2546 01:10 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ผู้ชายคนเดิม
.. เป็นถ้อยคำสั้น-สั้น
ความหมายนั้น ..คงอยู่ที่คนอ่าน
ฉันตั้งใจ .. สรรหาถ้อยคำอยู่นาน
อยากให้ความไหวหวาน..ซ่านซ่อนในอักษรา
..คงเป็นคำขอบคุณ..ไม่มาก
หากแต่จะมีไป..ให้บอกเขาว่า
ฉันซึ้งใจ .. กับทุกเรื่องราว ..ที่สื่อถึงกันมา
ขอบคุณเธอ..ผู้อ่าน ที่อยู่ตรงหน้า .. เครื่องคอม
ผู้หญิงไร้เงา
อาจเป็นแค่เพียงถ้อยคำสั้นสั้น
แต่เธอรู้ไหมฉันผูกพันและซึ้งอยู่
เพียงแค่คำขอบคุณที่เธอให้มาดู
ฉันก็ซึ้งเกินจะบอกให้รับรู้ในสิ่งใด
เพราะอักษราที่เธอนำมาสื่อสาร
ฉันไม่เคยมองผ่านเลยรู้ไหม
ตอบรับและอ่านผ่านเข้าสู่หัวใจ
และขอบคุณคนไกลที่ให้อักษราแทนใจในทุกวัน
17 ธันวาคม 2546 00:43 น.
ผู้หญิงไร้เงา
อบอุ่นเหลือจะคณา
เมื่อเธอให้อุรากับฉัน
อบอุ่นเกินจะรำพัน
เมื่อเธอห่วงฉันเรื่อยมา
อบอุ่นเกินจะบอกเล่า
กับเรื่องของเราที่มากค่า
อบอุ่นเกินกว่าจะพรรณา
เมื่อเธอเห็นค่าพาห่วงใย
อบอุ่นเกินจะบอกกล่าว
กับเรื่องราวของความชิดใกล้
อบอุ่นและแสนดีใจ
กับรักอุ่นไอที่คุณให้ฉันมา
14 ธันวาคม 2546 21:19 น.
ผู้หญิงไร้เงา
อยากจะรักเธอเหมือนเก่าที่เรารัก
แต่ยากนักแล้วตอนนี้ที่เป็นฉัน
เพราะไม่มีหัวใจให้ผูกพัน
ตั้งแต่วันเธอจากไปมีใหม่เลย
เพราะเคยเจ็บกับสิ่งที่ที่เธอทำ
เพราะฉันช้ำเกินกว่าจะเฉลย
ไม่มีแล้วคำว่าเราเหมือนก่อนเคย
จบแล้วเอยกับสิ่งที่เคยมีมา
เพราะตอนนั้นตอนที่เธอตีจาก
ฉันเจ็บมากจนยากจะรักษา
จนต้องใช้ต้องพึ่งวันเวลา
จนอุราฉันหายได้กลับคืน
แล้วตอนนี้เธอคิดจะกลับมา
ให้ฉันได้โหยหาหรือสะอื้น
ทั้งที่ก่อนนั้นฉันอยากยืน
เคียงข้างเธอแทนคนอื่นให้ชื่นใจ
แต่เธอกลับไม่รักไม่ต้องการ
ให้ฉันได้ร้าวรานและหวั่นไหว
ซึ่งตอนนี้กลับมาเปลี่ยนเวียนผันไป
ให้ฉันเป็นคนในใจที่สำคัญ
แต่ตอนนี้ฉันไม่รักเธอแล้วนะ
จบแล้วหละตอนนี้ที่เธอฉัน
ไม่มีแล้วความรักความผูกพัน
สิ้นเยื่อใยเหล่านั้นแล้วคนดี
14 ธันวาคม 2546 10:21 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ที่เปรียบเธอ เหมือนเป็น ตัวหนังสือ
หรือแบบฝึกหัด ที่ซื้อ ให้เด็กเขียน
เพียงเพราะฉัน ในจิต คิดวนเวียน
อยากอ่านเขียน หัวใจ ให้ตรงกัน
จึงเฝ้ารอ ดูเธอ ปฏิบัติ
เพื่อจะจัด สิ่งที่ มีเธอฉัน
ให้สามารถ ใกล้ชิด สนิทกัน
ผูกรักมั่น สัมพันธ์ ในฤดี
พอได้ดู ก็รู้แจ้ง และประจักษ์
ว่าเธอมี ใจภักดิ์ รักฉันนี้
ส่วนบางข้อ ที่เธอทำ นั้นไม่ดี
ไม่เป็นไร ฉันนี้ ให้อภัย
เพราะจริงจริง ในใจ ของตัวฉัน
มีเพียงเธอ เท่านั้น ไม่หวั่นไหว
ให้เธอเป็น พระเอก ในหัวใจ
ส่วนตัวโกง ไม่ให้ ไม่ให้เป็น
หน้าส่วนตัว
1074
Calendar
Lovers
6 คน เลิฟผู้หญิงไร้เงา
