15 มกราคม 2547 23:21 น.
ผู้หญิงไร้เงา
รู้ไว้นะว่าห่วงใย
เธอนั้นไงที่ฉันห่วง
รู้ไว้นะไม่ลอกลวง
ยังเป็นห่วงหมดหัวใจ
รู้ไว้นะว่าคิดถึง
เธอเป็นหนึ่งที่ชิดใกล้
รู้ไว้นะว่าจริงใจ
และห่วงใยด้วยใจจริง
รู้ไว้นะว่ารักเธอ
และพร่ำเพ้อแม้เป็นหญิง
รู้ไว้นะในความจริง
ฉันรักยิ่งจริงเพียงเธอ
13 มกราคม 2547 00:21 น.
ผู้หญิงไร้เงา
วันนี้ฉันขอวางเดิมพัน
กับใครที่ผูกพันและเห็นค่า
ต้องการหัวใจฉันตลอดมา
เอาหละหนาฉันจะมาวางเดิมพัน
ซึ่งกติกาก็ไม่ยากอะไร
เพียงแค่เธอทำไงให้ใจฉัน
มีความห่วงหาและผูกพัน
ให้เธอเป็นคนสำคัญในหัวใจ
แค่นี้หละฉันรับประกัน
เธอจะได้หทัยฉันไปชิดใกล้
และจะคงอยู่กับเธอตลอดไป
ไม่เปลี่ยนแปลงไปไหนใจมั่นคง
แต่ถ้าเธอนั้นทำไม่ได้
ฉันขอบอกแจ้งไว้ในประสงค์
ให้เธอนั้นตัดใจให้เธอปลง
และลืมฉันให้ลงตรงหัวใจ
เพราะว่านั้นหมายถึงเธอนั้นแพ้
และฉันก็ไม่แยแสไม่หวั่นไหว
เพราะคนแพ้ต้องยอมรับความแพ้ไป
ถ้าชนะก็เอาไปหัวใจฉัน
11 มกราคม 2547 22:37 น.
ผู้หญิงไร้เงา
มีความรักมาขายให้ถึงที่
แต่ไม่รู้เธอคนดีต้องการไหม
ความรักอบอุ่นละมุนละไม
และมีขายให้แค่คนของหัวใจคือเธอ
ซึ่งถ้าเธอไม่ยอมที่จะซื้อหา
ความรักที่ฉันเสนอมานั้นคงต้องเก้อ
เพราะฉันขายตรงส่งให้ได้แค่เธอ
และไม่คิดจะเสนอขายให้ใคร
แต่ถ้าเธอจะยอมซื้อหา
เธอต้องใช้อุราเธอหนารู้ไหม
เพราะฉันขายตรงส่งรักแทนหัวใจ
ฉะนั้นฉันจึงรับอุราเธอนั่นไงตอบแทน
และไม่ต้องกลัวหรอกนะว่า
อุราที่ให้มาฉันจะไม่หวงแหน
รับประกันจะดูแลหลังการขายตอบแทน
พร้อมเพิ่มความหวงแหนเพื่อตอบแทนหัวใจ
10 มกราคม 2547 23:31 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ฉันเป็นผู้หญิงไร้เงา
ทุกเวลาก็เหมือนเก่าอยู่ตรงนี้
แต่ไม่เคยไร้ใจนะคนดี
ไร้แค่เงาเท่านั้นก็พอแล้ว
ส่วนความรักฉันให้นั้นคงมั่น
แด่คุณและใครนั้นไม่คลาดแคล้ว
ทุกวันสดใสและได้ผ่องแผ่ว
มีความรักแน่แน่วให้ทุกวัน
ความรักฉันให้ได้เสมอ
แด่เธอและใครที่ให้ฉัน
ฉันให้ความรักและความผูกพัน
ทุกวี่ทุกวันฉันยินดีให้นั้นหมดใจ
ซึ่งความรักที่ฉันให้เสมอ
อาจมีใครบางคนเผลอจนหวั่นไหว
แต่จริงจริงฉันขอบอกและยืนยันด้วยใจ
มิตรภาพที่มอบให้คือความเป็นเพื่อนพ้องน้องพี่ไงคนดี
9 มกราคม 2547 13:01 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ยอมรับกับตัวเองมานานวัน
ว่าปิดกั้นความสัมพันธ์ต่อคนทั้งหลาย
ยินดีเป็นคนที่ต้องอยู่ลำพังอย่างเดียวดาย
และไม่ยอมรับใครมาเคียงกายไหนอีกเลย
ตั้งแต่วันนั้นวันที่เขามาลาจาก
ฉันก็เจ็บมากจนยากจะเฉลย
รู้แต่ว่าความเดียวดายเป็นอะไรที่คุ้นเคย
และไม่ยอมเปิดหัวใจให้ใครผ่านเลย....ผ่านเข้ามา
เพราะอดีตเป็นเหมือนรอยแผล
ไม่จึงไม่อยากให้ใครมาดูแลหรือห่วงหา
กลัววันหนึ่งคนดูแลจะทำให้ช้ำอุรา
และหนักยิ่งกว่าที่ผ่านมา....กว่าที่เคยเป็น
ฉะนั้นเลยขอปิดกั้นความรู้สึก
ไม่อยากให้ใครมาเปิดผนึกเพื่อพบเห็น
กลัววันหน้าน้ำตานองครองอุรากว่าที่เคยเป็น
จึงขอปิดผนึกและหลบเร้นไม่ให้ใครมาเห็น...หรือมาเป็นเงา