3 กุมภาพันธ์ 2547 03:35 น.
ผู้หญิงไร้เงา
คำว่ารักยากนักพิสูจน์ได้
แต่ฉันเชื่อเธอง่ายง่ายได้เสมอ
เพราะความจริงที่พบประสบเจอ
เธอนั้นห่วงฉันเสมอเสมอมา
ไม่เคยทำให้ฉันต้องเศร้าหมอง
หรือต้องมีน้ำตานองเต็มใบหน้า
แม้บางครั้งเธอนั้นมาร้างลา
ไม่มาหาหนีหน้าร้างลาไกล
แต่ฉันเชื่อเธอนั้นจะคงมั่น
ไม่เปลี่ยนผันจากฉันนั้นไปไหน
ด้วยมิตรภาพที่ซาบซึ้งตรึงหทัย
ของพี่น้องที่จริงใจเราให้กัน
จึงขอบอกไว้เลยเปิดเผยจิต
ว่าฉันคิดพิสูจน์ใจให้ไหวหวั่น
ทั้งที่จริงรับรู้ความผูกพัน
เราสองนั้นพี่น้องกันจนวันตาย
1 กุมภาพันธ์ 2547 03:21 น.
ผู้หญิงไร้เงา
เพราะรัก
พู่กันของหูกวาง
เพราะฉันยังรักเธอ
แม้รู้ดีเสมอว่าเธอเข้าใจผิด
สิ่งที่เธอได้ตัดสินใจคิด
รู้รึเปล่าว่าฉันไม่ได้ปกปิดเรื่องอะไร
เพราะฉันยังรักเธอ
แค่บางคนที่ผ่านมาเจอ...และฉันก็รับน้ำใจไว้
ไม่ได้คิดต้องการใครมาเติมใจ
แค่เธอคนเดียวฉันก็ไม่ขอมีใครเข้ามา
เพราะฉันยังรักเธอ
เข้าใจซะนะเธอ...ว่าที่เธอพบเจอหน้า
มันเป็นเพียงแค่ภาพมายา
ที่หลอกลวงเธอว่า...ฉันมีใคร...
เพราะฉันยังรักเธอ...
รักเธอ รักเธอเสมอ...คนอื่นไม่ใช่
เอาล่ะถ้าเธอยังไม่แน่ใจ
ฉันก็จะไม่ยอมมีใคร...จะมอบหัวใจให้แค่เธอ...
พิสูจน์รัก
ผู้หญิงไร้เงา
หากว่ารักเธอนั้นไม่เปลี่ยนผัน
เธอมีฉันไม่มีใครในใจนี้
ไม่ต้องการให้ฉันไปไกลฤดี
หากคำพูดคำนี้เป็นเรื่องจริง
ก็ขอบอกไว้เลยในใจฉัน
ก็ผูกพันรักมั่นเป็นอย่างยิ่ง
ไม่เคยคิดจะทอดทิ้งเธอจริงจริง
เพราะหัวใจของหญิงจริงรักเธอ
ฉะนั้นฉันจะใช้วันเวลา
เพื่อพิสูจน์รักมีค่าว่าเสมอ
เธอมีฉันในใจที่เลิศเลอ
หรือเธอเผลอรับรักใครใหม่เข้ามา
ซึ่งเมื่อถึงวันนั้นฉันพิสูจน์
แล้วจะพูดอีกครั้งให้รู้ว่า
ฉันจะไปหรือไม่ไม่จากลา
เพราะฉันขอพิจารณาความเป็นจริง
31 มกราคม 2547 05:50 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ปล่อยฉันไปได้ไหม
อย่ามามีเยื่อใยให้กับฉัน
ถ้าเธอมีเขาเข้ามาผูกพัน
ก็โปรดลืมฉันแล้วกันคนดี
ปล่อยฉันไปได้ไหม
อย่ามาห่วงใยฉันเหมือนก่อนนี้
เพราะในเมื่อเธอไม่ใช่คนที่แสนดี
ที่จะรักฉันคนนี้เหมือนเดิม
ก็ปล่อยฉันไปได้ไหม
อย่ามาทำเป็นห่วงใยให้ฮึกเหิม
เพราะเรื่องราวของเราไม่เหมือนเดิม
มีแต่ความร้าวเริ่มเพิ่มทวี
ปล่อยฉันไปได้ไหม
เพราะอย่างไรก็ไม่เหมือนก่อนนี้
ในเมื่อเธอมีเขาก็ปล่อยเราที่เคยมี
ให้เดินไปอย่าได้ใยดีต่อกัน
ปล่อยฉันไปได้ไหม
อย่ามาทำห่วงใยให้กับฉัน
เพราะในเมื่อเธอลืมแล้วความผูกพัน
แล้วจะรั้งตัวฉันไว้ทำไม
30 มกราคม 2547 01:39 น.
ผู้หญิงไร้เงา
สวัสดีจ๊ะที่รัก
ฉันขอทักเธอแบบนี้
ได้ไหมเล่าเจ้าคนดี
เพราะฉันนี้อยากเรียกเธอ
ในแบบที่ฉันเรียกได้
และไม่ใช่ฉันพลั้งเผลอ
ด้วยจริงจริงฉันรักเธอ
และพร่ำเพ้ออยู่นานวัน
จนมาถึงซึ่งวันนี้
ก็รู้ดีในใจนั้น
ว่ารักเธอและผูกพัน
และคงมั่นเพียงแต่เธอ
จึงขอเรียกคำคำนี้
กับคนดีที่ฉันเพ้อ
และหวังว่าตัวเธอ
รักเสมอเหมือนกับฉัน
29 มกราคม 2547 01:13 น.
ผู้หญิงไร้เงา
คราแรกรักช่างหวานนักรักสดใส
แต่พอนานนานไปให้เศร้าหมอง
เมื่อความรักที่ชื่นชมมิสมปอง
กับหม่นหมองครองเศร้าเหงาอารมณ์
แต่กระนั่นก็ยังพลันฝันหารัก
ถึงเคยเจ็บร้าวนักรักขื่นขม
แต่ยังมองความรักน่าภิรมย์
และชื่นชมรักนั้นทุกวันมา
ว่าความรักช่างงามงดและสดใส
ฉันจึงมีจิตใจถวิลหา
อยากจะเจอรักจริงอิงอุรา
และเลิกเศร้าเหว่ว้าน้ำตาริน
แต่เมื่อไหร่เล่าหนาเมื่อไหร่
ที่ความทุกข์ในใจจะจบสิ้น
แล้วมีรักเหมือนใครเขาเล่ายลยิน
โดยไม่ต้องถวิลรินน้ำตา
หน้าส่วนตัว
747
Calendar
Lovers
6 คน เลิฟผู้หญิงไร้เงา
