6 สิงหาคม 2547 13:22 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ที่ พิเศษกับจดหมาย บ้านเลขคล้ายชายในฝัน
ตำบล คือผูกพัน
อำเภอนั้นไม่ผันแปร
จังหวัดคือมั่นคง
รหัสส่ง คือตรงแน่
หกสิงหาบ่ายมาแล เจอแน่แน่ กับศกนี้
เรื่อง ตอบรับกับจดหมาย
เรียน พี่ชายพี่ชัยนี้
เนื้อความฤกษ์ยามดี อุรานี้ช่างสุขใจ ที่พี่รับกับของขวัญ แถมแบ่งปันมอบมาให้ เพื่อนมิตรสนิทใจ ได้เห็นในของขวัญเรา แถมชอบอีกหนักหนา รูปนางฟ้าที่ลงไว้ สวยนะช่างถูกใจ ที่โชว์ไว้ให้เห็นกัน
สุดท้ายก่อนจะจาก อยากจะฝากสิ่งหนึ่งไว้ ด้วยคิดจิตห่วงใย ขอพี่ชัยจงโชคดี
ลงท้ายให้ห่วงหา
ลายเซ็นมาไม่หน่ายหนี
อักษราแทนมาลี
จากน้องนี้หญิงไร้เงา
5 สิงหาคม 2547 18:08 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ใจที่ปวดร้าว
เมกกะ
~*~ยามสายัณรัญจวนชวนให้ฝัน
ถึงคืนวันที่ผ่านมาน่าใจหาย
หยิบปากกาขึ้นมาเขียนเพียรบรรยาย
แล้วเรียงร่ายเป็นบทกลอนไว้สอนใจ
~*~ว่าครั้งหนึ่งเคยรักเป็นนักหนา
แต่เวลาพาให้..ใจหม่นหมอง
ไม่เข้าใจใยไม่ถามตามครรลอง
กลับมาต้องชอกช้ำระกำใจ
~*~คิดไปเองกับทุกสิ่งที่บังเกิด
ใยไม่เปิดใจรับ กับสิ่งใหม่
ฉันจึงต้องรับกรรมที่ทำไป
ใยเธอไม่ใส่ใจ ในความจริง
~*~ให้ทุกสิ่งผ่านไปไม่หันหน้า
มาพูดจาให้เข้าใจใช่หลบหนี
ให้ฉันเศร้าเปล่าเปลี่ยวอยู่อย่างนี้
ด้วยวิธีของเธอฉัน.....ปวดใจ
~*~ก็เพราะรักถึงเป็นอยู่อย่างนี้
รอวันที่เธอกลับ.....มารักฉัน
รอวันที่เธอติดต่อ....มานานวัน
รอวันที่เคยฝันร่วมกันมา
~*~แต่...เวลาล่วงเลยผ่านมานานนัก
ใยที่รักห่างเหินและเมินเฉย
หรือหมดรัก...หมดอาลัย....จึงละเลย
คนคุ้นเคยคนนี้ให้......เดียวดาย
ทุกคราวยังมีเธอ
ผู้หญิงไร้เงา
รุ่งทิวากระจ่างแจ้งมิแล้งฝัน
เธอกับฉันเปลี่ยนผันเริ่มวันใหม่
เพราะเข้าใจแล้วว่าเกิดอะไร
ที่ทำให้เราเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม
จึงได้หยิบปากกามาเพียรสร้าง
ลบบาดหมางครั้งเก่าเฝ้าต่อเสริม
อยากให้รู้ในใจใฝ่เหมือนเดิม
และเพิ่มเติมความผูกพันให้มั่นคง
เพราะรู้ว่าในดวงจิตยังคิดฝัน
เธอกับฉันยังคงมั่นดั่งประสงค์
จึงได้ฝากข้อเขียนเพียรส่งตรง
ถึงคนดีที่ยังคงความห่วงใย
ว่ายังรักยังห่วงใยให้เหมือนเก่า
แถมตัวเรายังคอยเฝ้าเอาใจใส่
ด้วยวันก่อนใจร้อนตอนจากไกล
ทั้งที่ใจยังห่วงใยให้อาทรณ์
แถมบอกไว้นะคนดีที่ฉันรัก
ทุกลายลักษณ์ซึ่งสลักตัวอักษร
เขียนจากใจตรงนี้ที่แน่นอน
ให้รับรู้ว่าบังอรยังรักเธอ
ไม่เคยเมินเคยเฉยที่เลยผ่าน
ทุกวันวานผ่านผันเฝ้าฝันเพ้อ
และจากนี้ตลอดไปใจเคียงเธอ
มั่นเสมอตลอดกาลยิ่งนานเทอญ
4 สิงหาคม 2547 23:25 น.
ผู้หญิงไร้เงา
คิดถึงเธอเหลือเกินดวงใจจ๋า
ด้วยว่ารักหนักหนาพาตัวฉัน
คร่ำครวญหาถึงเธอทุกคืนวัน
แม้แต่ฝันยังลอยเด่นเป็นหน้าเธอ
เธอจะรู้บ้างไหมใครคิดถึง
และรำพึงถึงเธอจนพร่ำเพ้อ
หลับตาลงยังพะวงหลงละเมอ
ว่าตัวเธอมาชิดใกล้ให้แอบอิง
ให้หวนคิดถึงวงแขนแสนอบอุ่น
ให้หวนหาความการุนอุ่นใจหญิง
ให้หวนหาคราชิดใกล้ได้แอบอิง
และพึ่งพิงยามรักปักหทัย
ราตรีนี้ไร้เธอมาเคียงข้าง
ทำเอาฉันอ้างว้างช่างหวั่นไหว
ความหนาวเหน็บเจ็บปวดในหัวใจ
ช่างเหลือเกินที่หทัยรับได้ทัน
4 สิงหาคม 2547 00:10 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ด้วยรักเธอเสมอใจให้ห่วงหา
ในอุรารุมเร้าเฝ้าคิดถึง
อยากเห็นหน้าด้วยใจใฝ่ตราตรึง
รักสุดซึ้งครวญหาคราห่างไกล
ยิ่งนานวันไม่พบกันยังมั่นจิต
ในชีวิตยังยึดมั่นไม่หวั่นไหว
เพียงคนเดียวคือเธอในดวงใจ
รักมอบให้ด้วยใจไม่ผันแปร
อยู่แดนไกลใจนั้นอย่าหวั่นไหว
รักมอบให้ด้วยใจใฝ่รักแท้
ใจดวงนี้คอยเธอกลับรับดวงแด
มิผันแปรรักแท้แค่ตัวเธอ
ใจดวงนี้คอยอยู่รู้บ้างไหม
แถมห่วงใยอย่าให้ต้องคอยเก้อ
รีบกลับมารับขวัญวันพบเจอ
ด้วยหัวใจใฝ่รอเธอเสมอมา
ขอให้เธอกลับมาอย่างปลอดภัย
และคงไว้ซึ่งดวงใจให้ห่วงหา
ดั่งสัญญาที่ให้ไว้ในวาจา
สองอุราจะร่วมเรียงเคียงคู่กัน
2 สิงหาคม 2547 21:46 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ญ ขอโทษทีพี่จ๋าในครานี้
อยากจะถามในฤดีพี่ว่างไหม
ด้วยต้องการครอบครองจับจองใจ
หากพี่ยังไม่มีใครในใจจอง
ช อย่ากังวลเลยคนดีพี่นี้ยัง
ไม่มีร้อยพันชั่งนั่งหอห้อง
จึงขอเชิญน้องเดินมากี่ยวดอง
เพื่อครอบครองในใจใฝ่ผูกพัน
ญ ที่ต้องถามความให้แน่แต่วันนี้
ก็เพราะกลัวฤดีของพี่นั้น
มีคนรักจับจองคล้องชีวัน
และผูกพันแนบสนิทชิดหทัย
ช ไม่มีหรอกบอกไว้ในดวงจิต
แม้อาจจะใกล้ชิดกับสาวไหน
แต่ไม่มีใครได้จองคล้องดวงใจ
มีแต่น้องนั่นไงที่ใฝ่จอง
ญ น้องไม่รู้นี่ค่ะว่าพี่ยัง
กลัวเข้านั่งในใจใฝ่สนอง
เกิดพี่มีคนดีตีตราจอง
น้องคงหมองในจิตติดระทม
ช หากไม่ลองก็ไม่รู้หรอกนะจ๊ะ
ว่ามีนะเป็นคนดีที่เหมาะสม
กับตัวน้องหรือไม่ให้ภิรมณ์
จึงขอเชิญน้องเข้าชมห้องดวงใจ
หน้าส่วนตัว
1890
Calendar
Lovers
6 คน เลิฟผู้หญิงไร้เงา
