10 กุมภาพันธ์ 2548 22:50 น.
ผู้หญิงไร้เงา
เจ็บนักกับรักนี้
ที่คนดีทำเมินเฉย
เหมือนคนไม่คุ้นเคย
ทั้งที่เอ่ยว่ารักกัน
เจ็บนักกับรักนี้
ที่คนดีไม่สนฉัน
แต่ใยให้จำนรร
ว่ารักมั่นนิรันดร
เจ็บนักกับรักนี้
ที่คนดีทำปวดหมอง
ทำให้ใจเนืองนอง
เฝ้าร่ำร้องฟ้องน้ำตา
เจ็บนักกับรักนี้
ที่คนดีไม่ห่วงหา
ทิ้งไว้ให้วิญญา
มีน้ำตามาชื่นชม
เจ็บนักกับรักนี้
ที่ทวีความขื่นขม
ร้าวรวดปวดอารมณ์
จนระทมขื่นขมใจ
เจ็บนักกับรักนี้
ที่คนดีมิหวั่นไหว
ยอมจากพรากร้างไกล
ทั้งที่ใจเรารักเธอ
เจ็บนักกับรักนี้
ที่ทุกทีมีแต่เก้อ
แต่ใจใฝ่พบเจอ
อยากมีเธอเสมอมา
เจ็บนักกับรักนี้
ที่คนดีไม่เห็นค่า
ทิ้งไว้ให้ระอา
เหมือนดอกหญ้าข้างริมทาง
8 กุมภาพันธ์ 2548 22:03 น.
ผู้หญิงไร้เงา
มีเมืองหนึ่งซึ่งอยู่แดนแคว้นไกลห่าง
ประชาชนไม่ลาร้างต่างสุขสันต์
เพราะผู้ครองนครมองย้อนกัน
ตัวท่านนั้นใช้เมตตาพาสุขใจ
แต่ผู้ครองนครกับร้อนจิต
ด้วยลูกสาวใกล้ชิดไม่คิดใฝ่
จะมีคู่เคียงครองรักคล้องใจ
ทั้งที่วัยยี่สิบห้าพาร้อนรน
ตัวท่านจึงได้เป่าเฝ้าประกาศ
หากใครมีความสามารถให้ลูกสน
ตอบตกลงรับรักปักใจตน
เพื่อให้พ้นการอยู่เดียวเปลี่ยวเอกา
จะยอมให้ทรัพย์สินถิ่นอาศัย
พร้อมตำแหน่งอันยิ่งใหญ่ของตัวข้า
เมื่อประกาศออกไปไวทันตา
ด้วยบรรดามากชายต่างหมายครอง
แต่ไม่มีผู้ใดได้สมหวัง
ทั้งต้องยังนั่งเศร้าเฝ้าปวดหมอง
เพราะลูกสาวตอบไปใจคล้องจอง
คือไม่มองไม่สนกับคนใด
จนเวลาผ่านไปได้หลายเดือน
ยังย้ำเตือนมุ่งมั่นไม่หวั่นไหว
ตอบคำใครที่มาสนทุกหนไป
นั่นก็คือคำว่าไม่ไม่ทุกที
แต่แล้วความมุ่งหมายปรารถนา
ที่จะอยู่อย่างเอกามาหลีกหนี
ไม่สนใจกับผู้ใดในชีวี
ก็ต้องมีอันจบลงตรงพบเจอ
กับผู้ชายคนหนึ่งซึ่งหล่อเหลา
ปัญญาเชาว์ยิ่งนักปักใจเพ้อ
รู้แน่ไซร้ในใจของตัวเธอ
มีเสมอคำไม่ใช่ในใจจริง
พอได้เจอพบหน้าพาคำถาม
ที่ตรงข้ามกับความตามแม่หญิง
เจ้าไม่รักข้าใช่ไหมใฝ่ประวิง
ช่วยบอกจากใจจริงให้รู้ที
ส่วนแม่หญิงตอบไปไม่ทันคิด
คำว่าไม่ดลจิตไม่คิดหนี
เลยทำให้ตรงข้ามความเคยมี
ใช่ไหมนี่เพื่อนพ้องลองคิดดู อิอิ
3 กุมภาพันธ์ 2548 00:24 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ภาพเก่าก่อนย้อนนึกรู้สึกได้
คำบรรยายมากมายให้ห่วงหา
แถมลงหมึกแต่งเติมเสริมวาจา
คิดควรค่าแล้วใยใฝ่มองเมิน
แถมวันนี้ตีจากรักพรากจิต
ยิ่งเฝ้าคิดทำให้ใจระเหิน
เธอจากลามองกันผันไกลเกิน
สุดจะเดินทางเดียวเหลียวมิมี
หรือสัญญาหน้าคอมฯกับจอมขวัญ
ไม่มีความผูกพันมั่นหลีกหนี
ส่วนตัวฉันมั่นรักเฝ้าภักดี
จึงต้องมีน้ำตามาชื่นชม
จึงได้อยากจะถามความสักนิด
ว่าเคยคิดชิดใกล้ใจสุขสม
กับตัวเรานั้นไซร้ให้ภิรมณ์
นั่นเพราะรัก(แท้)หรืออารมณ์ของรักลวง
2 กุมภาพันธ์ 2548 20:54 น.
ผู้หญิงไร้เงา
จะดึงดื้อ ถือไว้ ทำไมนี่
ดูให้ดี ก็จะรู้ ยังสู้ไหว
แล้วจะมา กอดเก็บ เจ็บทำไม
โยนทิ้งไป เถิดพี่จ๋อ อย่ารอเลย
แค่ลูกท้อ ลูกเดียว อย่าเที่ยวถือ
ให้ปวดมือ ปวดหัว กลัวเปิดเผย
หรืออย่างไร จึงถือไว้ ไม่เสบย
ทิ้งไปเลย เร็วรี่ เถิดพี่จ๋อ
หรือติดใจ ในรส กับบทบาท
ที่มิอาจ วางเฉย เหมือนเคยหนอ
จึงถือไว้ ไม่ยอมห่าง ช่างพะนอ
แต่อยากขอ ให้ทิ้งไป ได้ไหมเอย อิอิ
30 มกราคม 2548 20:55 น.
ผู้หญิงไร้เงา
มีหัวใจ แตกร้าว เมื่อคราวรัก
แถมอกหัก ยามชิดใกล้ ใจหม่นหมอง
จึงตัดใจ ไม่ยอมใกล้ ให้ใครปอง
แถมเฝ้าครอง รักร้าว เศร้าระทม
มีหัวใจ แตกร้าว เมื่อคราวรัก
จึงไม่อยาก พิงพัก รักสุขสม
เพราะเคยเจ็บ เหลือจะกล่าว เฝ้าตรอมตรม
จึงชื่นชม ความผิดหวัง นั่งโศกา
มีหัวใจ แตกร้าว เมื่อคราวรัก
แถมไม่กล้า พิงพัก รักใครหนา
เพราะเคยเจ็บ ในฤดี ที่มีมา
แถมไม่อยาก มีกายา เคียงข้างใคร
มีหัวใจ แตกร้าว เมื่อคราวรัก
จึงขออยู่ อย่างอกหัก รักไม่ไหว
ด้วยพอแล้ว กับรัก ขอพักใจ
ยอมอยู่อย่าง คนไร้ใจ ในโลกา
Calendar
Lovers
6 คน เลิฟผู้หญิงไร้เงา
หน้าส่วนตัว
2999
