16 สิงหาคม 2549 21:48 น.
ผู้หญิงใต้เงาจันทร์
ในห้องแคบที่มืดมิด.........
จะมีไหมใครสักคนเคียงข้างฉัน............
ในห้องที่ไม่มีแม้แสงจันทร์...........
มีแต่ความฝันที่มันเลือนลาง..........
รู้ไหมว่าคนทางนี้แอบร้องไห้.........
เธอคงมีความสุขใช่ไหมที่ทำร้ายฉัน........
แอบซ่อนน้ำตาแอบเก็บความรู้สึกมัน.......
ไม่ให้มันรินไหลต่อหน้าเธอ.......
ฝืนทนจมน้ำตาด้วยใจที่เศร้าหมอง......
คอยประคองหัวใจที่เจ็บช้ำ........
บอกกับตัวเองว่าเจ็บแล้วต้องจำ........
คอยเตือนย้ำ.......******** ว่าคนอย่างฉันก็มีค่าพอ *********