6 มิถุนายน 2549 23:05 น.
ผู้หญิงใต้เงาจันทร์
ไม่อยากให้เหลือเพียงภาพความทรงจำ
ยังคงตอกย้ำเรื่องราวในครั้งก่อน
ยังจำจดไออุ่นทุกครั้งเมื่อหลับตานอน
ยังคงสะท้อนภาพเธอไม่เปลี่ยนไป
ก่อนจะหลับตาลงคืนนี้
อยากให้คนดีอยู่กับฉันได้ไหม
ก่อนที่จะหลับตาลงแล้วไม่เหลือใคร
เหลือเพียงหัวใจที่เดินเคว้งคว้างตามลำพัง
6 มิถุนายน 2549 22:58 น.
ผู้หญิงใต้เงาจันทร์
กาลครั้งหนึ่งยังมีรัก
ยังมีเธอที่รู้จักอยู่กับฉัน
ในเมื่อวันนี้เราต้องแยกทางกัน
ต่างคนต่างอยู่ตรงนั้นฉันเข้าใจ
กาลครั้งหนึ่งความรู้สึก
ยังมีเธออยู่ในส่วนลึกของหัวใจ
ไม่เคยต้องจากกันไปไกล
ยังมีเธออยู่ในใจเสมอมา
กาลครั้งหนึ่งความทรงจำ
ยังมีเธอที่คอยตอกย้ำในความห่วงหา
ถึงแม้วันนี้เราต้องจากกันไปไกลตา
ทุกห้วงของเวลายังคอยเธอ
..............................................................................
กาลครั้งหนึ่งยังมีเธอ
ให้ฉันได้ซบไออุ่นตรงนี้เสมอข้างฝัน
แค่มองตาก็รู้ว่าเรารักกัน
ยังมีเธออยู่ตรงนั้นใต้เงาจันทร์ทุกค่ำคืน
กลายเป็นตำนานของความรัก
ที่มีฉันนอนลงบนตักตัวเองตรงนี้
ตักตวงได้แต่หยดน้ำตาที่ไหลทุกวินาที
ณ ที่แห่งนี้มีแต่เงาของความทรงจำ
.............................................................................
กาลครั้งหนึ่งในชีวิต
ฟ้าคงลิขิตให้เราเจอกัน
ให้ฉันพบเธอใต้แสงตะวัน
จะแยกจากกันบนพระจันทร์สีน้ำเงิน..............
............................................................................
กาลครั้งหนึ่งจำได้ไหมว่ามีฉัน
ในมุมหนึ่งของความฝันเมื่อครั้งก่อน
จำได้ไหมว่าทุกครั้งที่หลับตานอน
ให้เธอกอดหมอนแล้วฉันจะกล่อมให้ฝันดี