27 พฤษภาคม 2549 19:53 น.
ผู้หญิงใต้เงาจันทร์
เมื่อรักมันเก่าจึงถูกเธอโยนทิ้ง
ปล่อยให้ฉันนอนนิ่ง แนบกายอยู่ข้างหมอน
เธอจากไปรู้ไหมใจฉันแทบขาดรอน
ปล่อยให้น้ำตาเปียกหมอนก่อนนอนทุกคืน
ก่อนเธอเคยหยอดคำหวานเฝ้าบอกรัก
ยังแน่นหนักรักแน่ไม่เคยฝืน
แต่วันนี้ทุกครั้งที่มองกันสุดกล้ำกลืน
เห็นฉันกลายเป็นอื่นแล้วใช่ไหม ในสายตา.
.......................................................
27 พฤษภาคม 2549 10:20 น.
ผู้หญิงใต้เงาจันทร์
เป็นเพียงแค่หยดน้ำตาของคนแพ้
ในวันที่อ่อนแอยังคงเป็นฉันที่อยู่คนเดียวเสมอ
ไม่มีหรอกเจ้าชายในนิยายที่ดีเลิศเลอ
มีเพียงเจ้าหญิงที่จะรักเธอตลอดไป
อ่อนไหว อ่อนบาง จนไร้ความรู้สึก
เพียงแค่ใจส่วนลึกมันต้านทานไม่ไหว
หนึ่งหยดน้ำตาที่ไหลออกมาก็รู้ว่าไม่เคยได้อะไร
มีเพียงลมหายใจที่แผ่วเบาลงทุกที
หน้าส่วนตัว
1235
