28 เมษายน 2546 12:05 น.
ผู้หญิงเจ้าชู้
ที่ห่างหายไป..ไม่ใช่ว่าไม่คิดถึง..
ความรู้สึกหนึ่ง ยังคงติดอยู่ในใจเสมอเสมอ
ที่หายหน้าไป..ไม่ใช่ว่าไม่อยากเจอ..
ทุกๆ คืน ในฝันฉันยังเป็นเธอเสมอมา..
มองฟ้ามองดาวฉันก็คิดถึง..
ยังคงลึกซื้ง และเธอยังเป็นคนเดียวที่ฉันห่วงหา..
แต่จะให้ทำอย่างไร..ในเมื่อพบกันทุกทีก็มีเพียงน้ำตา...
ที่บอกแทนทุกเรื่องราวที่มีค่า..ในใจฉันเสมอมาเหมือนกัน...
คิดถึงนะ...แต่ไม่กล้าพอ..ที่จะเจอหน้ากัน
เข้าใจฉันนะที่รัก
19 เมษายน 2546 15:41 น.
ผู้หญิงเจ้าชู้
บอกกันมาเพียงแค่ซักคำ...
ถ้าหากสิ่งที่เธอทำเป็นฉันทีคิดไปคนเดียวอย่างนี้...
อย่าปล่อยให้ฉันต้องหวั่นไหวไปเองเลยคนดี...
บนความเคว้งคว้างที่มี เธอรู้ไหมว่ามันทรมานเพียงใด...
ไม่ได้ตั้งใจจะรอ...
แต่ความรู้สึกที่ว่าพอ.. ก็ไม่เคยทำให้ฉันต้องหวั่นไหว..
ไม่ว่ากี่วันเดือนปี.. ความรู้สึกที่มีก็คือรักเธอตลอดไป..
สิ่งเดียวที่ไม่เข้าใจ..ก็คือว่าทำไม ต้องเป็นฉันที่รอเธอ...
.....
......
...... การนิ่งเฉย...ถือว่าเธอยอมรับนะ..
กับการที่ฉันเข้าข้างตัวเอง...อย่างนี้...
9 เมษายน 2546 16:07 น.
ผู้หญิงเจ้าชู้
พยายาม คิดว่าไม่เป็นอะไร..
ที่ความรักเราได้เลือนหายไปจากใจเธอในวันนี้..
ไม่คิด ไม่นึกถึงทุกเรื่องความรู้สึกที่ดี-ดี
หลบลี้หลีกหนี ทุกภาพที่ตามมาหลอกหลอนหัวใจ
หลอกตัวเองว่าไม่ได้รักเธอ.
แต่ความรู้สึกก็ยังย่ำอยู่ที่เดิมเสมอไม่ไปไหน..
ฉัน ผู้หญิงคนนี้ก็ยังคงเก็บภาพเธอไว้เต็มหัวใจ...
ไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงลบภาพเธอออกไปไม่เลย แม้ซักวินาที
วันนี้ ที่เริ่มจะคิดถึงเธอคนดีอีกครั้ง!!!
4 เมษายน 2546 19:16 น.
ผู้หญิงเจ้าชู้
อย่างว้างอยู่บนความผูกพัน..
วันแต่ละวันผ่านไปดวยความหม่นไหม้..
จมอยู่บนน้ำตา ในความรู้สึกที่ว่าไม่มีใคร..
เจ็บปวดหัวใจ...ที่เธอมาจากไปไม่เหลียวแล..
ฉันก็คงมีค่าเท่านี้สินะ..
คนๆ หนึ่งที่เธอไม่เคยคิดจะแยแส...
ฉันก็แค่ ผู้หญิงที่มีแต่ความอ่อนแอ..
ผู้หญิงที่มีแต่ความพ่ายแพ้ ไม่เคยจะชนะเธอเลย.
---------------------------------------------------
มาอย่างรีบๆ และไปอย่างรีบๆ
คงจะหายหน้าหายตาไปอีกนาน....
ก็เพียงแค่แวะมาทักทาย....และมาบอกเพื่อนๆในt้้haipoem
เดี๋ยว จะหาว่าหายไปไม่มาบอกอีก...
ไม่รู้ว่าจะแต่งกลอนยังไงดี...เพราะว่าช่วงนี้หัวใจไม่ได้รู้สึกอะไรเลย..
คิดถึงทุกๆ คนนะคะ
1 เมษายน 2546 15:06 น.
ผู้หญิงเจ้าชู้
เธอบอกว่าเธอยังอึดอัดในความรักของฉัน..
มองข้ามความผูกพัน ที่ฉันค่อยๆ สะสมเอาไว้..
รู้ไหม??? กว่าที่ฉันจะสะสมความรู้สึกมาได้มันนานเท่าไร..
แล้ววันนึง เธอบอกว่ามันมากไป.. เสียเวลา...
มันมากไปใช่ไหม กับที่ฉันทำให้เธออย่างนี้...
ไม่รู้เลยใช่ไหมคนดี... ว่านี่คือ ทุกๆ สิ่งที่มีค่า...
คนๆ นึง... ที่เผ้าถนอม ทุกความผูกพันมันไว้ตลอดมา...
ทั้งๆ ที่คนอีกคนหนึ่งไม่เห็นค่า มันเหนื่อยล้าเพียงเท่าใด...
เพียงเหตุผลเดียวที่ทำให้ฉันต้องปวดร้าวตลอดมา..
คือ ฉันไม่เคยมีค่า และเธอไม่เคยหวั่นไหว...
ยอมได้ทุกอย่าง...เพียงแค่หวังว่าความรักของฉันจะซึมแทรกเข้าไปในหัวใจ..
แต่สิ่งที่ให้ไป...สุดท้ายคือ มันมากไป...เท่านั้นหรือเธอ.??
Lovers
0 คน เลิฟผู้หญิงเจ้าชู้
หน้าส่วนตัว
845
