4 เมษายน 2545 13:40 น.
ผู้หญิงเจ้าชู้
ที่สุดแล้วก็ค้นพบความหมายของคำว่ารัก
คือใครคนหนึ่งที่เข้ามาทำความรู้จักแล้วก็ห่างหาย
คนหนึ่งคนที่เคยยืนจับมืออยู่ข้างกาย
แต่สุดท้ายก็เหลือแค่ความเดียวดายในหัวใจ
เจ็บปวดเหลือเกินเมื่อค้นพบ
เมื่อต้องทนดูบทจบของความรักที่ยิ่งใหญ่
ทิ้งไว้เพียงผู้หญิงที่ไร้หัวใจ
ผู้หญิงที่คงรักใครไม่ได้แม้แต่ตัวเอง...
4 เมษายน 2545 13:26 น.
ผู้หญิงเจ้าชู้
ย่ำเหยียบลงบนผืนทรายเบา ๆ
ทิ้งความเศร้าลงไปไว้กับเกลียวคลื่น
ได้โปรดเถอะดวงจันทร์ช่วยย้อนวันและคืน
วอนสายลมช่วยพัดพาคนที่กลายเป็นอื่นได้กลับมา
นะท้องฟ้าช่วยฉันคนนี้ที
ร้องบอกเธอคนดีว่าฉันคนนี้อยากเห็นหน้า
ฝากดวงดาวกระซิบข้างหูว่าฉันยังคิดถึงเธอทุกเวลา
หัวใจดวงนี้ยังเฝ้าปรารถนาให้มีเธอกลับมาเป็นคนเดิม
4 เมษายน 2545 13:26 น.
ผู้หญิงเจ้าชู้
ถ้าชีวิตนี้ขาดเธอ...
สิ่งที่พบเจอจะสวยงามเท่านี้ไหม
ถ้าโลกนี้ขาดคนเข้าใจ...
ทุกวินาทีที่เป็นไปคงปวดร้าวน่าดู
ถ้าทุกวันนี้ขาดคนผูกพัน...
ชีวิตแต่ละวันและความฝันคงจะหดหู่
ถ้าเวลานี้ไร้ความรักก็คงจะไม่รู้...
ว่าชีวิตที่มีอยู่จะลงเอยอย่างไร
4 เมษายน 2545 13:12 น.
ผู้หญิงเจ้าชู้
ผิด ด้วยเหรอที่ต้องการคนใส่ใจ
ผิด ใช่ไหมที่นั่งร้องไห้อยู่อย่างนี้
ผิด หรือเปล่าที่แสดงความอ่อนแอที่มี
ผิด...ผิดที่ยังจงรักภักดีกับเธอตลอดมา
ผิด อยู่เสมอที่คิดจริงจัง
ผิด ทุกทีที่รือฟื้นถึงความหลังอันมีค่า
ผิด อยู่ดีที่ดึงดันให้เธอเดินกลับมา
ผิด...ผิดที่ปรารถนาให้เวลากลับมาเป็นเหมือนเดิม
4 เมษายน 2545 13:12 น.
ผู้หญิงเจ้าชู้
.........................................................
ปล่อยให้หัวใจได้พักเสียบ้าง
ลืมมันซะเถอะความอ้างว้างที่เข้ามาทำร้าย
ขาดคนไปจากชีวิตหนึ่งคนคงไม่ถึงตาย
แค่น้ำตามันไหลใช่ว่าโลกทั้งใบจะกลายเป็นเถ้าธุลี
น้ำตาไหลออกมาได้เดี๋ยวก็แห้ง
หัวใจที่เคยอ่อนแรงต้องกล้าแกร่งได้กว่าวันนี้
เข้มแข็งเข้าไว้ สั่งหัวใจและลมหายใจที่มี
ต่อสู้เพื่อวันพรุ่งนี้ลืมไปเลยคนไม่รักดีที่ชอบทำร้ายกัน...
.................................................................................