14 กุมภาพันธ์ 2546 20:49 น.
ผู้หญิงเจ้าชู้
อยากจะให้บทกลอนนี้เป็นบทสุดท้ายระหว่างเรา
ก่อนที่ทุกอย่างจะถูกความเศร้ากลืนกินไปทั้งหมดนี้
ทุกสิ่งที่เคยให้เธอไว้จะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปเลยคนดี
ขอสัญญาว่าหัวใจที่ฉันมี ยังคงคุณค่าอย่างนี้สำหรับเธอ
เพราะเธอจะเป็นคนสุดท้ายที่ฉันได้รัก
แม้ความเจ็บปวดที่มาทายทัก มักจะทำให้ฉันมีน้ำตาอยู่เสมอ
ขอมีเพียงลมหายใจสุดท้ายไว้รักและศรัทธาในตัวเธอ
กอ่นที่ฉันไม่อาจจะเจอะเจอ ขอยืนยันว่าเธอคือคนที่ฉันรักเสมอมา
และจะเป็นคนเดียวที่ฉันรักตลอดไป
ความทรงจำจะไม่มีทางห่างหายไปเหมือนกับลมหายใจที่หมดลงช้า-ช้า
แม้ว่าต่อไปนี้ อาจจะไม่มีร่างกายฉันอยู่ข้างเธอเหมือนที่ผ่านมา
แต่ให้รู้ไว้เถอะว่า เธอคือคนเดียวที่มีค่ากับฉันมากมาย
ต่อไปนี้อาจจะมีแค่หัวใจที่ไร้ตัวตน
แต่สำหรับฉันหนึ่งคน มีค่ายิ่งกว่าทุกความหมาย
ความรักยังคงไม่หยุด เพียงเพราะมีต้นเหตุคือความตาย...
ขอใช้ลมหายใจสุดท้ายเป็นพยานว่าเธอจะอยูกับฉันตลอดไป...
......นานเท่านาน
----------------------------------------------------------------------------
คำลาสุดท้าย อาจจะทำได้ไม่เท่าอย่างที่รู้สึก
มีหลาย ๆ อย่างที่อัดอั้นตันใจอยากจะบอกเธอ
ก่อนที่ฉันจะไม่มีโอกาสได้ทำ
วันนี้ ฉันตัดสินใจแล้ว สิ่งที่เธอขอร้อง.. คือการหยุดรักเธอ...
ให้รู้ไว้ว่า จะไม่มีสิ่งไหนที่จะหยุดความรักของฉันได้
ความรักจะยังคงอยู่เสมอ
แม้ว่าต่อไปอาจจะไม่มีฉันคนนี้อยู่บนโลกของเธอ...ที่รัก
10 กุมภาพันธ์ 2546 23:24 น.
ผู้หญิงเจ้าชู้
ถ้าหากใครคนนี้ยังยืนนันว่าจะรักเธอ
แม้ฉันต้องทนกับสายตาเย็นชาเสมอ ก็จะไม่หวั่นไหว
ขอรักเธอเพียงเท่านี้ เพราะทั้งหมดหัวใจที่มีจะไม่เรียกร้องอะไร
นอกจากขอเพียงแค่ทุกลมหายใจมีแค่เธอคนเดียว
8 กุมภาพันธ์ 2546 23:54 น.
ผู้หญิงเจ้าชู้
เพียงแค่เธอบอกว่าให้เราเลิกกัน
คิดเหรอกว่าทุกอย่างจะหยุดได้แค่นั้น ความฝันไม่ดำเนินไปต่อ
ในเมื่อฉันเคยพูดให้เธอฟังแล้วว่าเธอคือคนที่ฉันรอ
คำว่าเราเลิกกันคงไม่ทำให้ฉันท้อไปเท่าไหร่หรอกคนดี
อย่าหยุดความรักฉันเพียงแค่เธอไม่ได้รัก
ทุก ๆ อย่างฉันเฝ้าฟูมฟักจะไม่ยอกมให้จบลงไปแค่นี้
ไม่เรียกร้องก็ได้ให้เธอเห็นค่าความรักของฉันที่มี
แต่ฉันเชื่อว่าซักวันหนึ่งคนดีจะเห็นถึงหัวใจของฉันนี้นี้ที่รักเธอจนหมดใจ...
8 กุมภาพันธ์ 2546 22:18 น.
ผู้หญิงเจ้าชู้
เธอคงจะลืมคนๆ นี้ไปแล้วหมดใจ
สายตาเธอที่มองฉันจึงไม่เหลือเยื่อใยแห่งความห่วงหา..
มีความสุขใช่มั้ยที่ปล่อยให้คนที่รักเธอต้องจมอยู่กับน้ำตา
ทุกๆ วันมีเพียงความรู้สึกที่ว่า ฉันไร้ค่าคอยตอกย้ำหัวใจ
ทำไมนะเธอถึงใจร้ายได้ขนาดนี้
เธอคนเดิมที่เคยแสนดีหายไปอยู่ไหน
ไม่รู้เลยเหรอ ว่าใครคนนี้ต้องปวดใจ
กับความรักยิ่งใหญ่ ที่เธอไม่ใส่ใจจะดูแล...
7 กุมภาพันธ์ 2546 13:30 น.
ผู้หญิงเจ้าชู้
เฝ้าหลอกตัวเองอยู่เสมอมาว่าฉันมีเธอ
หลอกหัวใจอยู่เสมอว่าเธอยังไม่ไปไหน
ทั้งที่จริง ๆ แล้ว เธอจากฉันไปไกลแสนไกล
ไปไกลเกินกว่าจะดึงหัวใจกลับมาผูกพัน
ในเมื่อความจริงช่างเจ็บปวดเกินจะทนไหว
จะฝังตัวเองอยู่ในความฝันบ้างจะเป็นไรเพราะยังมีเธออยู่กับฉัน
ไม่ขอตื่นขึ้นมา เพื่อรับรู้ว่าจะต้องไม่มีกัน..
ไม่อยากเจ็บปวด ไม่อยากไหวหวั่น ในวันที่ไม่มีกันและกันอีกต่อไป