30 สิงหาคม 2548 16:46 น.
ผู้หญิงอ่อนไหว...หัวใจอ่อนแอ
ยามค่ำคืนฝืนข่มตามิอาจหลับ
เสียงขานรับขับทำนองก้องภายใน
บทเพลงเศร้าเหงาบรรเลงเคว้งคว้างใจ
จะมีไหมใครสักคนช่วยพ้นที.....
27 สิงหาคม 2548 13:17 น.
ผู้หญิงอ่อนไหว...หัวใจอ่อนแอ
ให้หัวใจเรา ... แกร่งดั่งก้อนหิน
แต่อย่าจบสิ้น ... เพราะแบกหินไว้
หินแกร่งแต่เย็น ... ด้วยสายน้ำใส
ชะล้างทุกข์ไป ... ชโลมใจสิ่งดี
27 สิงหาคม 2548 13:13 น.
ผู้หญิงอ่อนไหว...หัวใจอ่อนแอ
ยามท้อแท้ ฉันจะมอง บนท้องฟ้า
ให้น้ำตา ไม่หยดร่วง สู่พื้นดิน
ปุยเมฆขาว เอื้อมหยิบมา ซับให้สิ้น
ให้ระริน ไหลกลับไป เข้าในทรวง
27 สิงหาคม 2548 13:03 น.
ผู้หญิงอ่อนไหว...หัวใจอ่อนแอ
เธอเคยถาม หากมีเหตุ วันข้างหน้า
ต้องเลิกรา หยุดคบหา จบกันไป
ฉันจะยัง คบเป็นเพื่อน กับเธอไหม
เธอหวังไว้ อยากรับรู้ เรื่องราวฉัน
................................................
ขอโทษนะ ที่หัวใจ ไม่แข็งแรง
ไม่อาจแสร้ง เปลี่ยนคนรัก เป็นเพื่อนกัน
แม้ยังรัก ต้องห้ามหัก อยู่อย่างนั้น
ปล่อยให้ฉัน ได้จากไป ไร้ร่องรอย
27 สิงหาคม 2548 12:55 น.
ผู้หญิงอ่อนไหว...หัวใจอ่อนแอ
เหมือนฉันหลับ ท่ามกลางฝัน อันแสนหวาน
ได้พบพาน คนที่รัก ดั่งฝันใฝ่
มีความรัก มอบให้ฉัน อย่างจริงใจ
ไม่เหมือนใคร ที่ตัวฉัน เคยเจอมา
แม้รู้ดี ไม่อาจหยั่ง อนาคต
มิอาจ-อด ยังหวั่นไหว คำสัญญา
ความเปลี่ยนแปลง ไม่แน่นอน วันข้างหน้า
อาจพัดพา รอยน้ำตา มาอีกครั้ง