10 กันยายน 2547 04:39 น.
ผู้หญิงอ่อนหวานอ่อนไหว
ทะเลหนอทะเล ใยเจ้าชอบพัดชอบเคลื่อนไหว
ใยเจ้าไม่ยอมหยุดนิ่งแล้วหลับไหล
รู้ไหมเจ้าเอาคลื่นซัดมาคราได้
เหมือนชีวิตนี้หยุดเคลื่อนไหว
เหมือนชีวิตมีมรสุมมากมาย
เหมือนอะไรที่ลึกไม่หยังรู้ได้
เหมือนคนไร้สิ้นชีวาวาย
เหมือนหัวใจฉีนสลาย
เมื่อคลื่นกระทบริมหาดทราย
แล้วกลับไปสู่ท้องทะเล
หัวใจดวงนี้ของฉัน
เหมือนดังทรายที่แห้งแล้ง
เมื่อยามไม่มีน้ำทะเลอย่างเธอนี้
ค่อยมาซัดให้ชุ่มฉ่ำ
เหมือนคนไร้ไม่มีแรงกำลัง
เหมือนกำลังใกล้จะวายชีวา
10 กันยายน 2547 03:43 น.
ผู้หญิงอ่อนหวานอ่อนไหว
คืนนี้ฉันเหงา
ไม่มีใครเลยเป็นเพื่อน
มีเธอ เธอก็ทำตัวห่างเหิน
โทรหาก็ทำเมินเฉยไม่แยแส
ไม่รู้เราเป็นอะไรกัน
คนรักหรือเพื่อน
หรือแค่คนรู้จักทายทัก
หรือไม่ได้เป็นอะไรเลย..ในใจคนดี
เธอถึงปล่อยให้คืนนี้..ของฉันเหงา
เธอถึงทิ้งคำว่าเรา
เปลี่ยเป็นเขาและเธอแทน
10 กันยายน 2547 03:38 น.
ผู้หญิงอ่อนหวานอ่อนไหว
เจ็บนะใช่ว่าไม่เจ็บ
ที่เธอคอยเก็บใครเอาไว้
ไม่พูดพร่ำทำไปใช่ว่าไม่เจ็บ
แต่รู้ถ้าพูดออกไปต้องเสียเธอ
เลยขอเก็บทุกอย่างไว้
อย่างน้อยเธอก็ไม่จากไป
อย่างน้อยๆเธอก็อยู่ใกล้ๆกัน
แต่ส่งสารตัวเองเหลือเกิน
ที่ต้องทนฝืนกำกลืนอย่างนี้
อยากบอกเจ็บปวดสิ้นดี
แต่ก็ได้แต่บอกปลอบตัวเองเท่านั้น
ไปบอกพูดให้ใครฟัง ็อายเขา
ก็ใช่เขาน่ะเคยเตือนเรา
เรื่องเธอไปมีใหม่
แต่เรามันโง่เขลา
รักเธอมากจนเกินไป
เลยไม่สนใจคำใครเตือน
เจ็บวันนี้จะบอกใครได้เล่า
ได้แต่เก็บความช้ำๆ
ไว้กับตัวเราเท่านั้นเอง
10 กันยายน 2547 03:32 น.
ผู้หญิงอ่อนหวานอ่อนไหว
อย่าดีกับฉันนักเลย
ถ้าเธอไม่ได้คิดรักฉัน
อย่าดีกับฉันเลยนะ
ถ้าเธอไม่คิดจะจริงใจจริงจัง
อย่าดีกับฉันนักเลยเธอ
ถ้าเธอยังมีเขาเป็นที่รัก
ถ้ายังมีเขาเป็นคนสำคัญ
ลืมฉันไปเสียเถอะนะ
ถ้าต้องเสียใจอีกครั้งนี้
ผู้หญิงอย่างฉันทนได้
ขอเพียงอย่าทำร้ายใคร
ให้เจ็บช้ำเพราะรักเธออีก
ผู้หญิงอย่างฉันถึงจะอ่อนไหว
แต่ใช่ว่าจะอ่อนแอให้เล่น
ไม่หรอกอ่อนแอทำไม่เป็น
มีแต่เข็มแข็งแม้ในใจจะเจ็บก็ตาม
หน้าส่วนตัว
567
