แอบหวังเล็กๆ

ผู้หญิงอ่อนหวานอ่อนไหว

แอบหวังเล็กๆ 
ว่าเธอคงมีให้บ้าง 
แต่ความหวังก็พัง 
ทลายไม่เป็นท่า 

เมื่อคนเดินจุงมือใครมา 
แนะนำกับฉันว่า 
นี่คือแฟนเธอ 
ฉันก็จำใจฝื่นยิ้มทักตอบ 

แต่ในใจลึกๆแล้ว 
ฉันอยากจะร้องไห้ 
แต่ต้องทนฝื่นกล้ำกลืนเก็บไว้ก่อน 
เธอเดินจากไปแล้วค่อยปล่อยให้มันไหล 

เธอไม่รู้ตัวหรือไง 
ว่าคนที่อยู่ใกล้เธอคนนี้ 
มีใจและรักเธอตลอดมา 
และก็รักเธอตลอดไป 

แต่โทษเธอคนเดียวก็ไม่ได้ 
เพราะมันก็คงเป็นความผิดฉันด้วยเหมือนกัน 
ที่เก็บความรู้ไว้ไม่บอกเธอ 
เธอเลยไปมีคนรักมาควงมาแนะนำ 

ตอนนี้ฉันไม่กล้าจะอยู่ใกล้ 
กลัวรับความรู้สึกนั้นไม่ไหว 
แล้วเผลอลืมตัว 
ทำอะไรที่แย่ออกไป 

ฉันต้องจำใจอยู่ให้ห่าง 
เธอก็คอยมาถาม 
ว่าฉันเป็นอะไรไป 
ถึงได้ทำตัวเหินห่างไป 

จะบอกเธอได้ยังเล้าตาคนบ้า 
ว่าคนที่เธอบอกใครว่าเพื่อนสนิท 
มันคิดกับเธอเกินเพื่อน 
และมีใจรักเธอตลอดมา 

ได้แต่บอกเธอไปว่า 
สบายดีไม่เป็นไรหรอก 
แต่ช่วงนี้งานมันยุ่ง 
เลยทำให้ห่างเหินไปบ้าง 

เธอก็ดันเชื่อในคำที่ฉันพูดจา 
เลยไม่มาเซ้าซี้กวนใจอีก 
ทั้งที่ฉันแทบจะบ้าน 
งานเงินไม่เป็นอันทำ 

ได้แต่นั่งเหม่อลอยไปวันๆ 
เหมือนคนบ้ากำลังจะตาย 
ใครเขาพอดูออกกับอาการอย่างนี้ 
มีแต่เธอเท่านั้นไม่รู้ใจกัน 

ว่าสิ่งที่ฉันเป็นมันคืออะไร 
บางทีนะบางที 
อยากจะบอกเธอให้รู้แล้วรู้รอด 
แต่ก็ไม่อยากทำร้ายใครอีกคน 

ที่เธอกำลังคบเขาอยู่ 
เพราะเขาไม่ได้ทำผิดอะไร 
และเขาก็ไม่ควรจะมานั่งเสียใจ 
ฉันยอมเก็บยอมเจ็บเองเสียดีกว่า