18 เมษายน 2550 13:10 น.
ผู้หญิงสีรุ้ง
ฉันไม่ใช่คนรักที่ดี...
ในใจคิดอย่างนั้นอยากจะตอบกลับไปดังๆต่อหน้าเขา เวลาที่เขาพูดทำนองว่า ฉันเอง ไม่เคยรู้ ไม่เคยใส่ใจ หรือจำได้ว่ารายละเอียดปลีกย่อยในชีวิตของเขาเป็นอย่างไร
ก็อยากจะบอกว่า ก็ฉันเป็นคนอย่างนี้น่ะ ....ฉันไม่ใช่คนรักที่ดี
ฉันต้องรู้ใช่ไหมว่า
เธอชอบกินอะไร?
เธอชอบสีอะไร?
เธอเกิดราศีอะไร?
เธอเลือดกรุ๊ปอะไร?
เธอมองว่าความรักคืออะไร?
ประโยคคำถามพวกนี้ ไม่เคยออกจากปากฉัน รวมถึง ไม่เคยเลยที่จะอยู่ในหัวสมอง ฉันไม่อยากรู้
ก็ถ้าฉันเป็นคนประเภทนี้ ฉันด้อยไปที่จะอยู่ข้างๆเธอใช่ไหม
ไม่ใช่ เพราะว่า...
ฉันเป็นห่วงเธอ แต่ไม่เคยจู้จี้ หรอกเหรอ ที่เราไม่ทะเลาะกัน
ไม่ใช่เป็นเพราะว่า ฉันไม่เคยเจ้าชู้หรอกเหรอ เธอจึงไม่เคยต้องกังวล
ไม่ใช่เป็นเพราะฉันไม่ใช่คนอ่อนหวาน ฟอร์มว่าอ่อนแอ หรอกเหรอ ที่ทำให้เธอมีเวลาที่จะใส่ใจกับสิ่งอื่นๆที่สำคัญกับชีวิตเธอ แทนที่จะต้องเอาเวลามาดูแลฉัน
และไม่ใช่เพราะว่าฉันเป็นคนสบายๆ ไม่เรื่องมากหรอกเหรอ เราจึงคุยกันได้ทุกเรื่อง
แล้วทีนี้ จะมาเรียกร้องให้ฉันเป็นคนอ่อนหวาน ทำตัวให้เหมือนผู้หญิงหน่อยซิ อย่างนั้นเหรอ ? ก็นี่แหละผู้หญิงอย่างฉัน
สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับฉัน ไม่ใช่ถ้อยคำอ่อนหวาน ไม่ใช่การเสแสร้งเอาใจ ไม่ใช่กริยาออดอ้อน
ความรู้สึกว่า รัก ต่างหากที่สำคัญที่สุด แม้ฉันจะไม่ใส่ใจ ไม่รู้อะไรหลายๆอย่างเกี่ยวกับเธอก็ตาม แต่ที่ฉันรู้
และรู้อย่างดีที่สุด ก็คือ ฉันรักเธอมาก
ผู้หญิงประเภทฉัน ทำได้ดีที่สุดแค่รักเธอ เท่านั้นเอง