29 มีนาคม 2547 09:33 น.
ผู้หญิงสีม่วง
คิด วนไปเวียนมาอยู่..เสมอ
ถึง เรื่องเธอ..คนที่ใจฉัน..ห่วงหา
ไม่ เว้นวาย..แม้ห่างกาย..ไกลตา
ถึง เธอไม่รู้ก็ไม่ว่า..ไม่เป็นไร
คง ยังคิดเรื่องเธออยู่..อย่างนี้
ไม่ อาจบอกความรู้สึกที่มี..ว่าแบบไหน
ใช่ คิดถึงหรือเปล่า..ฉันก็ไม่เข้าใจ
คิด เรื่องเธอคนไกล....
ถึง หรือไม่..เธอรู้ดี..
..................................
ทุกการตื่นลืมตาในตอนเช้า..ฉันคิดเรื่องคุณ
( ป่านนี้..คุณจะตื่นหรือยังนะ )
นั่งรถไปทำงาน..มองต้นไม้ใบหญ้าข้างทาง..ฉันคิดเรื่องคุณ
( คุณคงตื่นแล้ว..คงกำลังอาบน้ำ แต่งตัวไปทำงาน )
ถึงที่ทำงาน..ฉันไม่สนใจว่าใครเดินผ่าน..ฉันกำลังคิดเรื่องคุณ
( คุณรับไหว้ลูกศิษย์ที่มาทำความเคารพ..วัน ๆ นึงกี่รอบกันนะ.. )
ก้าวขาเข้าห้องสมุด..สวัสดีพี่ ๆ ..แวะคุยกับเพื่อนร่วมงาน..จากนั้น..ฉันก็คิดเรื่องคุณ
( เอ..พวกผู้ชายเวลาเจอหน้ากันตอนเช้า..เค้าจะเม้าท์กันเหมือนสาว ๆ มั๊ยนะ )
ไปถึงโต๊ะ..ไหว้หัวหน้า..หัวหน้าชวนคุยนั่น..บ่นนี้..แต่ไม่วาย..ฉันแอบคิดเรื่องคุณ
( อ่า..คุณจะมีเจ้านายแก่..และขี้บ่นแบบเดียวกับที่ฉันมีมั๊ยเนี่ย..ฮะฮะ )
หิวแล้ว..หาอะไรใส่ท้อง..เติมอาหารให้สมอง..ขณะเดียวกัน..ฉันยังคิดเรื่องคุณ
( คุณทานมื้อเช้าหรือยังนะ..เอ..ข้าว หรือกาแฟ..แต่คงไม่ใช่นมแน่ ๆ 555 )
เริ่มต้นทำงาน..ยุ่งบ้าง..อู้บ้าง..สลับไปกับการ..คิดเรื่องคุณ
( อยากรู้ว่าตอนคุณสอน..จะทำหน้าแบบไหน..แบบนี้ ----> (*0 * #)/ หรือเปล่า อิอิ )
อ๊ะ..หัวหน้าเริ่มบ่นอีกละ..หนวกหูจัง..ไม่เอาไม่ฟัง..คิดเรื่องคุณ..ดีกว่า
( นี่คุณกำลังหาวิธีแปลก ๆ มาทำโทษลูกศิษย์อีกรึเปล่าเนี่ย..)
พักเที่ยงแล้ว..กินอะไรดีน๊า..คิด คิด คิด..อุ๊ย..เผลอตัว..คิดเรื่องคุณ
( คุณทานมื้อเที่ยงหรือยังนะ..ทานข้าวไม่ตรงเวลา..เดี๋ยวปวดท้องอีก..แย่เลย )
บ่ายโมง..กลับเข้าทำงาน..หัวหน้ายังไม่มา..อื้มม..ได้โอกาส..ฉันคิดเรื่องคุณ
( วันนี้..จะคร่ำเครียดอยู่หน้ากระดานหมากรุกอีกหรือเปล่าเนี่ย..แพ้..เสียเบียร์นะเออ..)
ทั้งงานใหม่งานเก่ากองสุมหัว..คิดอะไรไม่ออกเลย..ฉันคิดเรื่องคุณ..ง่ายกว่าอีก
( จำได้ตอนเรียน..ลุ้นให้อาจารย์ปล่อยก่อนเวลา..คุณสอนเต็มเวลาทุกครั้งมั๊ยนะ..)
เลิกงานละ..เหนื่อยจัง..อืมมม..พรุ่งนี้ค่อยลุยใหม่..เลิกงาน..แต่ไม่เลิก..คิดเรื่องคุณ
( คุณเลิกงานกี่โมงนะ..ทำล่วงเวลาหรือเปล่า..คงจะขยันน่าดู )
ตอนกลับบ้าน..ตะวันดวงกลมโตกับท้องฟ้าสีส้ม..สวยแบบนี้ยิ่งทำให้..ฉันคิดเรื่องคุณ
( ตะวันดวงเดียวกัน..แม้จะมองจากคนละทิศ...คุณคงเห็นว่าสวยเช่นกัน )
กลับถึงบ้าน..กินข้าว..อาบน้ำ..เก็บตัวอยู่ในห้อง..แล้ว..ฉันก็คิดเรื่องคุณ
( ผู้ชาย..เลิกงานกลับบ้านเลยคงแปลก..ว่าแล้ว..แว่วเสียงชนแก้วมาแต่ไกล ^ ^; )
ดูหนังก่อนนอนสักเรื่อง..อืมมม ทำไมนะ..หนังก็สนุกดี..แต่..ฉันกลับคิดเรื่องคุณ
( เรื่องนี้คุณจะเคยดูหรือยังนะ..ถ้ายัง..อยากให้คุณดูจัง.. )
หนังจบแล้ว..กินเวลา 2 ชั่วโมง..เนื้อหาสาระของหนังที่ดูคือ..เรื่องของคุณ..อ้าววว
( คุณคงกลับถึงบ้านแล้ว..อยากโทรหาจัง..แต่ไม่อยากรบกวนเวลาพักผ่อนของคุณ..)
ปิดคอม..เข้านอนดีกว่า..พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า..เพื่อที่จะ..คิดเรื่องคุณ
( ตัดใจไม่โทรไป..ทั้งที่อยากได้ยินเสียง..เอาไว้ค่อยโทรไปทักทาย..พรุงนี้..)
ข่มตาหลับ...แต่ใจไม่ยอมหลับ..อีกแล้วที่..ฉันคิดเรื่องคุณ
( คุณคงหลับฝันไปแล้ว..และคงไม่รู้ว่า..ใครบางคนตรงนี้..ยังนอนไม่หลับ )
......
..
....
ลืมตาตื่นนอน..ตอนเช้า...รับวันใหม่ด้วยการ..คิดเรื่องคุณ
( เมื่อคืนฉันหลับไปตอนไหนกันนะ..)
......................................
ฉันเขียนมาตั้งยาว..ไม่ได้แปลว่าฉัน..คิดถึง..คุณหรอกนะ..
ก็ความคิดของฉันเรื่องคุณ..มันไม่เคยเลยที่จะไปถึงคุณ
เมื่อความคิดที่ฉันส่งให้..ไปไม่ถึงผู้รับ..
แล้วฉันจะพูดได้อย่างไรกันเล่าว่า..ฉันคิดถึงคุณ..
ฉันไม่กล้าหรอก..ไม่กล้าเลย..
ย้ำอีกทีนะ..ฉันแค่..คิดเรื่องคุณ..ฉันไม่ได้..คิดถึงคุณ..จริง ๆ
..........................................
27 มีนาคม 2547 00:42 น.
ผู้หญิงสีม่วง
เก็บภาพเธอ..ทุกทุกตอนย้อนความหลัง
เหมือนเรายังอยู่เคียงข้าง..ไม่ห่างหาย
อีกทั้งเสียงตราตรึงอยู่..มิรู้วาย
สื่อความหมายสายสัมพันธ์..ฉันรักเธอ...
เพียงเวลาสั้นสั้น..ที่พันผูก
เธอกลับปลูกต้นรักให้พร่ำเพ้อ....
ใจของฉันนั้นคิดถึง..พึงได้เจอ
เผลอละเมอ...รัก...รัก...รักเหลือเกิน
แม้ตอนนี้..เธอไม่อยู่ฟังคำรัก
ฉันตระหนักได้ถึงความห่างเหิน...
ยิ่งนานวันตัวเธอนั้น..ยิ่งหมางเมิน
เหมือนส่วนเกิน..ที่บังเอิญได้พบกัน
ตัวอยู่ไกล..หัวใจยิ่งไกลกว่า
ความรู้สึกเย็นชา..ที่ให้ฉัน
อกร้าวไหว..จนหายใจแทบไม่ทัน
นานนับวัน..ทั้งตื่นฝัน...ทรมาน !i!
........................................
21 มีนาคม 2547 17:37 น.
ผู้หญิงสีม่วง
รู้สึกโดดเดี่ยว..เคว้งคว้าง
ทั้งที่เดินอยู่ท่ามกลาง..ความสับสน
มากมาย..รายล้อมด้วยผู้คน
กลับว้าเหว่เสียจน..หมองหม่นวังเวง
หัวใจที่ยังไม่กลับฟื้น..
อ่อนแอเกินจะฝืน..การข่มเหง
รับไม่ไหว..หากจะเอาไปละเลง
ต้องยกแขนกอดตัวเอง..หวังพ้นภัย
ยิ่งเดินก็เหมือนยิ่งหนาว..
ยิ่งคิด..ยิ่งปวดร้าวยิ่งสงสัย
อยากวิ่งหนี..แต่เหมือนว่ายังอาลัย
ขาเลยค่อยค่อยก้าวไป..คล้ายว่า..รอ..
ยิ่งทบทวนยิ่งกลับจะ..สับสน
บวกกับความกังวล..จนทุกข์ท้อ
ทุกสิ่งไม่ง่าย..แม้การกลืนน้ำลายลงคอ
เกินรู้ซึ้งว่าการเฝ้ารอ... ท ร ม า น ...
..............................................
18 มีนาคม 2547 12:23 น.
ผู้หญิงสีม่วง
ข่มตาหลับในคืน..อันอ่อนล้า
ซบใบหน้าบนที่นอน..หมอนใบเก่า
สีท้องฟ้ามืดมิด..เหมือนดั่งชีวิตเรา
มองรอบตัวมีเพียงเงา..กับความเหงาในใจ
ไม่อยากตื่นลืมตา..ในตอนเช้า
เผชิญโลกอันว่างเปล่า..ทุกวันใหม่
ต้องทนความอ้างว้าง..ไม่มีใคร..
ไร้เรี่ยวแรงจะหายใจ..แม้นาที
แต่ยังตื่นพร้อมหัวใจ..ที่ไหวเต้น
โลกยังเร้นความโหดร้ายไว้..ที่นี่
คนหนึ่งคนต้องทนร้าว..ทบทวี
หัวใจแหลกไม่มีดี..กลับไม่ตาย..
.......................................
17 มีนาคม 2547 17:11 น.
ผู้หญิงสีม่วง
ใจหนึ่ง..อยากตัดพ้อและต่อว่า
มาให้รู้จักแล้วจากลา..กันง่ายง่าย
เคยพูดคุยแล้วอยู่อยู่..จะหนีไกล
ไหนบอกไว้..มิตรภาพที่ให้..ไม่เปลี่ยนผัน
ใจสอง..น้อยอกน้อยใจมาก
เสียใจที่ต้องจาก..เหมือนดังฝัน
พูดคุยหยอกล้อ..รอวันได้เจอกัน
ทานข้าวประสาเพื่อนที่ผูกพัน..กันมานาน
ใจหนึ่ง..ร้อนรุ่มข้างในอก
โมโหจนน้ำตาตก..ช่างหักหาญ
คนเคยมีน้ำใจให้..ในวันวาน
เธอทำมันแหลกราน..ด้วยสองคำ
ใจสอง..คงช้ำใจไม่รู้จบ
ที่เคยหวังจะได้พบ..คงต้องช้ำ
เธอมาฝากรอยอาลัย..ให้ใจจำ
เหมือนตัวเธอนั้นเหยียบย่ำ..ทำได้ลง
ใจหนึ่ง..ปล่อยเธอไปไม่อยากฝืน
หากคำเพื่อนที่หยิบยื่น..เหมือนฝุ่นผง
เชิญเธอไป..สำหรับฉันสักวันคง
ตัดใจปลง..ลืมเธอได้ในไม่นาน
ใจสอง..น้ำตารินหลั่งไหล
สายเกินไป..ไม่ทันเอ่ย..คำเรียกขาน
เธอออกปาก..บอก- ลาก่อน- ใจร้าวราน
ทิ้งความเจ็บทรมาน..ให้คนคอย
คนสองคน..ใจสองใจ..ต่างคำกล่าว
แต่ที่เหมือนคือปวดร้าว..ไม่ใช่น้อย
เห็นลางลาง..มิตรภาพ..ใกล้หลุดลอย
ไม่อาจรั้ง..จำต้องปล่อย..ตามใจเธอ
....................................
วันนี้..เธอมาเอ่ยคำร่ำลา..
บอกว่าคงไม่ได้คุยกันอีก..
และคงจะปิดเมลที่เธอใช้ด้วย..
มันเศร้า ๆ นะ ..คนเคยคุยกัน..
มิตรภาพ..ที่เธอเฝ้าย้ำ..แม้ในวันนี้เธอก็ยังพูดถึง..
เราไม่สน..ไม่เข้าใจ..มิตรภาพที่ไหน..ก็จะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว..
อีกไม่นาน..ต่างคนก็ต้องต่างลืม...
เราบอกว่า..จะแต่งกลอนให้..ยังไงเข้ามาดูหน่อยก็ยังดี
อย่างน้อย..เราก็คุยกันมาได้ช่วงเวลาหนึ่ง..
แต่เธอกลับบอกมาว่า..ไม่ต้อง..เพราะคงไม่เข้ามาที่ไทยโพเอมอีก
เราว่าเธอช่างหักหาญน้ำใจมาก..เธอบอกมาแค่..เสียใจ..
อยากบอกว่า..ทั้งเศร้า..ทั้งโมโห..
สำหรับอีกคนหนึ่ง..เค้าเสียใจนะ
พูดไม่ออกไปเลย..
เค้ารู้สึกดีกับเธอมาก..ถามถึงเธอทุกวัน..
ถึงเค้าจะรู้จักกับเธอทีหลังเรา..
แต่เราดูออกว่าเค้าผูกพันกับเธอ..มากกว่าที่เรารู้สึก
เค้าคงเสียใจไปนาน...
กับการจากไปของเธอโดยไม่รู้เหตุผลของการจากลา..
.......................
อืมมม
ไม่รู้สิ..ตอนนี้พูดอะไรไม่ออกนะ..
อาจเพราะยังงง ๆ และขุ่นข้องในใจ..
รู้ว่าเธอมีเหตุผลที่ไม่อาจบอกได้..
แต่ไม่เข้าใจ..ทำไมต้องลาจากมิตรภาพของเรา 3 คนด้วย
คำพูด และ กลอนของเราอาจแรง..( ทั้งที่ตอนแรกตั้งใจจะแต่งอำลาให้อบอุ่น )
แต่ถ้าเธอเข้าใจคำว่า มิตรภาพ ที่เธอมักเอ่ยมันออกมา..
เธอจะรู้ถึงความรู้สึกของเราสองคน...
อยากให้จากกันด้วยดี..
เขียนถึงเธอไว้ ณ ที่นี้..
แม้เธอจะเข้ามาอ่านหรือไม่..ก็ตาม...
.........................
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟผู้หญิงสีม่วง
หน้าส่วนตัว
828
