11 มีนาคม 2546 22:08 น.
ผู้หญิงสีม่วง
ฝันร้าย..ที่คอยตามมาหลอกหลอน
กัดกร่อนหัวใจ..ให้รู้สึกสับสน
ทั้งยามตื่นยามฝันเป็นอันต้อง..ร้อนรน
เหน็ดเหนื่อยทุกข์ทนในวังวนของ..บ่วงกรรม
อยากจะลืม แต่กลับจำ..ถลำลึก
มโนสำนึก..กระตุ้นความรู้สึกทุกเช้าค่ำ
ไม่อาจหลุดพ้น..เหมือนเดินวนในบาปที่กระทำ
ติดอยู่ในกรงขังแห่งการชดใช้กรรม...ภายในใจ...
.................................................
10 มีนาคม 2546 09:26 น.
ผู้หญิงสีม่วง
วันวานที่..ผ่านพ้น
กับคนหนึ่งคนที่..เคยใกล้
เคยคิดไปเองว่า..มีใจ
วาดฝันไปไกลว่า..มีกัน
คืนวันที่..ผันผ่าน
ที่คิดไว้มาเนิ่นนานเป็นเพียง..ฝัน
คิดว่าเราชิดใกล้..คิดว่าใจผูกพัน
แต่กลับจบแค่คำสั้น ๆ ที่ผ่านมานั้น..ไม่มีอะไร
ไม่ใช่ว่าถูก..ทอดทิ้ง
เพราะที่ผ่านมาทุกสิ่ง..หนีความจริงไปไม่ได้
ไม่มีอะไร..ก็คือ..ไม่มีใจ
จะคร่ำครวญเอากับใคร..เสียเวลา
รอวันผันผ่าน..อีกครั้ง
ลบภาพความหลัง..ที่ยังฝังใจใฝ่หา
แล้วมันจะผ่านไป..ใบหน้าจะไร้..คราบน้ำตา
รอให้คำว่า เวลา ประดุจเป็น..ยารักษาใจ..
.......................................
9 มีนาคม 2546 12:02 น.
ผู้หญิงสีม่วง
คำสัญญาที่เธอเคยให้
เธอบอกไม่ต้องไปใส่ใจ..อะไรมาก
พูดออกมามันง่าย..แต่ให้รักษาไว้มันลำบาก
คำกล่าวอ้างของคนกำลังจะตีจาก..คนนึง
ฟังดูแล้วมันออกจะ..มักง่าย
เหมือนการสำรอกแล้วถ่มน้ำลาย..มันไม่ซึ้ง
ความจริงจังในคำสัญญา..กับคำร่ำลาที่อ้ำอึ้ง
เทียบกันแล้วไม่คล้ายคลึง.....
....ควรแก่การคำนึงถึง..คำใด
หากสิ่งที่เธอได้พูดออกมา
ทำให้ฉันไม่เสียน้ำตา..ไม่ร้องไห้
หากคำพูดแค่สั้น ๆ ..สามารถทำให้ฉันลืมเธอไป
โลกนี้คงไม่มีคำว่าเจ็บและเสียใจ.....
....คำสัญญาก็ไม่มีค่าอะไร..เช่นกัน
................................................
8 มีนาคม 2546 02:52 น.
ผู้หญิงสีม่วง
เก็บกดไว้..มานานเนิ่น
บนทางเดิน..ที่ก้าวผ่าน
ระบมเท้า..มายาวนาน
เจ็บส่งผ่าน..มาถึงใจ
ก้าวพลาด..เพียงหนึ่งครั้ง
ต้องผิดพลั้ง..เพราะเผลอไผล
ความทุกข์เข็น..มาเข่นใจ
ความเปล่าไร้..มาประดัง
หยาดน้ำตา..รินหลั่งไหล
ด้วยเสียใจ..เพราะความหลัง
ปวดร้าว..สิ้นพลัง
ขอสักครั้ง..กำลังใจ
เพียงพอแล้ว..ความผิดพลาด
เข็ดขยาด..ขอเริ่มใหม่
กระหาย..จะกลับใจ
จากนี้ไป...จะกลับตัว...
.....................................
1 มีนาคม 2546 22:43 น.
ผู้หญิงสีม่วง
เหมือน...คมมีดกรีดกลางใจใครกำหนด
เหมือน..แผลสดถูกกดกรีดรีดเลือดไหล
เหมือน..ถูกเถือเกลือทาซ้ำย้ำที่ใจ
เหมือน..ฟ้าฟาดผ่ากราดใส่ให้เป็นจุล
ฟ้า..พิโรธโกรธเรื่องใดในวันก่อน
ฟ้า..จึงย้อนกัดกร่อนใจให้คุกรุ่น
ฟ้า..เจ้าแค้นแค่นคิดล้างช่างทารุณ
ฟ้า..อบอุ่นอาดูรได้ไยไม่ทำ
แกล้ง..ทำร้ายหมายสิ้นใจไปช้าช้า
แกล้ง..ให้ข้าดั่งบ้าใบ้ใจชอกช้ำ
แกล้ง..ให้อยู่สู้ทนไปใจช่างดำ
แกล้ง..กระทำระกำหมายตายทั้งเป็น
.....................................
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟผู้หญิงสีม่วง
หน้าส่วนตัว
1125
