31 ธันวาคม 2546 19:44 น.
ผู้หญิงสีม่วง
ไยต้องรอปีใหม่..หากคิดเปลี่ยนนิสัย
ไยต้องรอปีใหม่..หากต่อไปจะไม่โกหก
ไยต้องรอปีใหม่..หากตั้งใจเลิกลามก
ไยต้องรอปีใหม่..หากจะเลิกหักอก..ใครใคร
ไยต้องรอปีหน้า..หากว่าจะเลิกตื่นสาย
ไยต้องรอปีหน้า..จะเลิกขี้อายเป็นคนใหม่
ไยต้องรอปีหน้า..หากจะเลิกนินทาคนทั่วไป
ไยต้องรอปีหน้า..หากจะกลับใจเป็นคนดี
ไยไม่ทำวันนี้..วันที่เริ่มคิดได้
ไยไม่ทำวันนี้..กลับใจไม่ขี้หลี
ไยไม่ทำวันนี้..เลิกเมา..แล้วชวนตี
ไยไม่ทำตัวดี..ในวันนี้..และทุกวัน
.........................................
ลาทีปีเก่า...ทิ่งเรื่องเศร้าที่แล้วมาให้หมดนะคะ
สวัสดีปีใหม่ทุก ๆ คนค่ะ ^/l^
ขอบคุณนะคะที่แวะเข้ามาเยี่ยมเยียน และทิ้งข้อความที่สร้างกำลังใจเรื่อยมา..
สมหวังดังสิ่งที่ปรารถนากันทั่วหน้านะคะ ^_^
26 ธันวาคม 2546 20:28 น.
ผู้หญิงสีม่วง
ในความมืดของสีท้องฟ้า..
แต่ในดวงตา..ของฉันนั้นมองเห็น
ใบหน้าที่ให้ไออุ่นแม้อากาศ..แสนเย็น
คล้ายคล้ายว่าเธอเป็นเช่น..เตาผิงใจ
ในความสว่างเวลากลางวัน..
แม้เธออยู่ไกลไม่หวั่น..เพราะเหมือนใกล้
ร้อนอบอ้าว..เหมือนมีลมบางเบาพัดไกว
ปัดเป่าความร้อนใจ..เพียงแค่ได้นึกถึงกัน
ในคืนพระจันทร์ทอแสงนวล..
พาใจให้คิดหวน..ชวนให้ฝัน
ถึงคืนที่เราสองนั่งมองฟ้า..เคียงกัน
มีไอรักของเธอซึมผ่านไหล่ฉัน..ไปถึงใจ
..........................................
16 ธันวาคม 2546 19:00 น.
ผู้หญิงสีม่วง
ฉันตื่นลืมตาในตอนเช้า..
เริ่มต้นวันอันว่างเปล่าอย่าง..อ่อนล้า
แววตาดูอ้างว้าง..มองสิ่งต่างต่างอย่างโรยรา
นิ่งเฉยบนใบหน้า..ไร้ซึ่งสีฉาบทา..ใดใด
นั่งมองความเป็นไปของคนอื่น..
กลับมายิ้มกับตัวเองทุกค่ำคืนอย่าง..หวั่นไหว
เหงาลึกล้ำ..กลืนกล้ำการไม่มีใคร
อยู่ไปวันวันอย่างเปล่าไร้..ชีวิตชีวา
อ่อนแรงกาย..หมดแรงใจไปทุกวัน
มีเพียงโลกแห่งความฝัน..ที่ใจนั้นถวิลหา
แล้วก็หมดไปอีกวัน..กับการผันของเวลา
ยังคงเหงาและเหว่หว้า.....
.....จวบจนล้มตัวและหลับตา..เหมือนที่เคย...
...........................................
11 ธันวาคม 2546 17:31 น.
ผู้หญิงสีม่วง
ยิ่งอยากอยู่ใกล้..กลับยิ่งไกลห่าง
ยิ่งเดินยิ่งเหมือนทาง..ถูกเสริมเติมต่อ
ยิ่งปากบอกไหว..แต่ใจกลับท้อ
ยิ่งตั้งตารอ..ยิ่งเหมือนเลือนลาง
ยิ่งอยากจะได้..กลับยิ่งไม่ได้
ยิ่งคว้ายิ่งไขว่..กลับหนีไปให้ห่าง
ยิ่งอยากมองเห็น..กลับถูกเร้นอำพราง
ยิ่งเธอลาร้าง..ยิ่งผนึกกลางระหว่างใจ
ยิ่งหมดแรงรัก..กลับยิ่งเจ็บร้าว
ยิ่งอยากจะก้าว..กลับยกเท้าไม่ไหว
ยิ่งอยากเลิกรัก..กลับยิ่งลึกลงไป
ยิ่งฝืนตัดใจ..กลับยิ่งใฝ่ในกัน
ยิ่งถอยหลีก..กลับปลีกไม่พ้น
ยิ่งเหมือนอับจน..หม่นในใจฉัน
ยิ่งไม่อยากเห็น..กลับได้เห็นทุกวัน
ยิ่งตัดรักสะบั้น..กลับเหมือนถูกหั่นหัวใจ
ยิ่งฝืนรัก..ยิ่งเจ็บปวด
ยิ่งเลิกรัก..ยิ่งร้าวรวดกว่าเท่าไหร่
ยิ่งคิดไม่ออก..ว่าต้องทำเช่นไร
ยิ่งหาทางไม่ได้..ยิ่งเหมือนโง่งม..
.................................
ปล. แต่งไม่จบอ่ะ...เอ...หรือจบนะ..ปวดหัวง่ะ T T
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟผู้หญิงสีม่วง
หน้าส่วนตัว
727
