...มองโลกในมุมใหม่...

ผู้หญิงสีม่วง

ล้อมตัวเองด้วยผนังทั้งสี่ด้าน...
จมอยู่กับความร้าวรานวันเก่าก่อน..
เดินวนมาเวียนไปในห้องนอน..
ปล่อยให้ความรานรอน..เข้าครอบงำ

ไม่ออกไปเผชิญโลกภายนอก..
มีชีวิตอยู่เพื่อช้ำชอก..และตอกย้ำ
ถูกคนอื่นข่มเหง..ซ้ำตัวเองยังกระทำ
เป็นเจ้าของยังเหยียบย่ำ..ทำ..ได้ลง

ประโยชน์อะไรไปครวญคร่ำ..
โทษเวรโทษกรรม..กระหน่ำส่ง
ความเจ็บยังฝังจิต..เพราะยึดติดคิดมั่นคง
มัวรักเมาหลง..หากไม่ปลง..คงเจ็บนาน

เลิกโยนความผิดให้ดินฟ้า..
อย่าให้ใครตราหน้าว่าดื้อด้าน..
เราเป็นคน..ไม่ได้ถูกฝึกฝนให้ทนทาน
เถอะนะ.....
ถอดตัวจากความร้าวราน..ปลดพัธนาการให้หัวใจ

ออกมาพบเห็นสิ่งสวยงาม..
มีเรื่องมากมายให้ติดตาม..มองโลกในมุมใหม่
สูดอากาศจากโลกกว้าง..ย่อมแตกต่างออกไป
ใช้สมองนำหัวใจ..ความสุขหาได้ไม่ไกลเรา...

......................................