4 กุมภาพันธ์ 2548 11:50 น.
ผู้หญิงสีม่วง
อาจมิใช่บทกวีที่แสนหวาน
เพราะเคยผ่านเรื่องราวอันร้าวไหว
ความอ่อนโยนถูกทอนถอนจากใจ
คงเหลือไว้เพียงซากมากรอยตรม
และมิใช่บทกวีที่ซับซ้อน
ทุกวรรคตอนเขียนตามความขื่นขม
แต่ละคำกลั่นมาจากอารมณ์
ที่จ่อมจมในช้ำจนกล้ำกลืน
เป็นแค่เพียงบทกวีที่บอกเล่า
ความครั้งเก่าของคนที่ทนฝืน
สู้ฝันร้ายซึ่งลามข้ามวันคืน
ต้องยิ้มรื่นแม้ใจร้องไห้โฮ
ฉันมิใช่..กวี..ที่ปราดเปรื่อง
ไม่เก่งเรื่องคุมความเหมือนล่ามโซ่
แค่หาคำร้อยเรียงเสียงเอกโท
มิอาจโอ่อวดใครให้เชิดชู
เปรียบดังเช่นร้อยกรองของชีวิต
ถอดดวงจิตเขียนได้ไม่สวยหรู
แต่ทุกบทเตือนใจให้ย้อนดู
ได้เรียนรู้วันหน้าอย่าซ้ำรอย
................................
27 มกราคม 2548 01:06 น.
ผู้หญิงสีม่วง
มีหัวใจ มองดูร้าว ราวดินแตก
เป็นรอยแยก จนหวั่นกลัว จะรั่วไหล
หากเก็บรัก เกรงซึมหาย มลายไป
จึงปิดใจ ไม่อยากเสี่ยง เลี่ยงเรื่อยมา
มีหัวใจ เพียงหนึ่งดวง จึงห่วงหนัก
ห่วงว่ารัก จะทำร้าย ในภายหน้า
ใจดวงร้าว หากปริแยก แตกออกมา
คงสิ้นค่า เกินให้คน สนใจมอง
มีหัวใจ ไม่แข็งแรง ระแวงยิ่ง
คนกลอกกลิ้ง ยากให้เขา เป็นเจ้าของ
แต่หากพบ คนจริงใจ จะให้ครอง
ทั้งสี่ห้อง เอาพานใส่ ยกให้เลย
................................
23 มกราคม 2548 16:14 น.
ผู้หญิงสีม่วง
คงเพราะขาด วาสนา จึงอาภัพ
ต้องยอมรับ โชคชะตา ฟ้ากำหนด
จำใจเดิน บนทางฝัน ที่รันทด
แม้ทั้งหมด จะเลวร้าย คล้ายเวรกรรม
เผชิญหน้า กับความทุกข์ ที่รุกเร้า
หวังรับเอา ความเจ็บสุม รุมกระหน่ำ
เผื่อตายด้าน หลังหัวใจ มันไหม้ดำ
จดและจำ ใส่สมอง ว่าต้องปลง
เมื่อหนทาง อันสวยสด หมดสิทธิ์ก้าว
อย่าหวังดาว บนชั้นฟ้า ค่าสูงส่ง
หากตะกาย หมายจะคว้า ต้องถลาลง
เพียงฝุ่นผง ที่คว้าได้ เพราะไม่เจียม
.............................................
15 มกราคม 2548 23:42 น.
ผู้หญิงสีม่วง
ลมพายุ ป่วนปั่น โลกสั่นไหว
แม้ป่าใหญ่ ยังสะเทือน จนเลื่อนลั่น
ทะเลคลั่ง สาดซัด อุบัติพลัน
แม้แต่จันทร์ ยังมิอาจ สาดส่องมา....รดา
ปฐพี ร้าวแหลก แตกระแหง
พลันสิ้นแรง ทั่วทั้งหมด ทุกหย่อมหญ้า
โลหิตไหล เปื้อนนอง ทั่วโลกา
ด้วยเหตุว่า สามนางมาร พบพานกัน....SonyaBeauty
ย่างสามขุม รวมกลุ่ม ตามนัดแนะ
พร้อมขุดแคะ เรื่องร้าย ให้ชายหวั่น
ใครทำผิด ซ่อนไว้ ได้ประจัน
เตรียมโทษทัณฑ์ มาให้ ได้ร้อนตัว....ผู้หญิงสีม่วง
ชายใดเคย หว่านเล่ห์ เสน่ห์ไซร้
เตรียมเอาไว้ ขาดผึง ซึ่งเงาหัว
อย่าเพิ่งรีบ ร้อนท้อง ปิดป้องตัว
แอด(e-mail)ไปทั่ว ผู้นั้น ต้องบรรลัย....รดา
อันความเลว ที่มี ยังไม่หมด
มิอาจทด โทษทัณฑ์ ที่ทำไว้
จงระวัง สิ่งสงวน อย่าได้ใจ
หากเผลอไป แม่จะตัด ให้เป็ดกิน....SonyaBeauty
อยากมีกิ๊ก ควรยั้ง ชั่งใจด้วย
หากมอดม้วย วิญญาณ ถูกผลาญสิ้น
คมหนามงิ้ว เตรียมให้ คนใจทมิฬ
ต้องกลืนกิน ก้อนกรรม ที่ทำมา ....ผู้หญิงสีม่วง
แค่ตักเตือน เอาไว้ พอเบาะเบาะ
ทำพูดเพราะ อ้อนกลอน สอนภาษา
แม่จะแฉ ให้ไส้แตก แจกแร้งกา
สับบนหน้า เคยเก๊กหล่อ หมอไม่เอา....รดา
พวกกะล่อน จงสังวรณ์ ระวังตน
เตรียมทุกข์ทน เตรียมทุกตัว โดนสวมเขา
อย่าได้คิด ว่าจะเก่ง เกินพวกเรา
ระวังเงา จะจางหาย ตายตามไป....SonyaBeauty
เวรกรรมนั้น คอยถาม ตามล้างผลาญ
ไม่ช้านาน ขุมที่เก้า จะเข้าใกล้
แม้ไม่ตาย แต่นรก หมกกลางใจ
ร้อนด้วยไฟ เพราะตัวฉาว คาวโลกีย์ ....ผู้หญิงสีม่วง
พึงระวัง อย่ามักมาก ในกามา
จักตีตรา กลางกบาล ว่าขี้หลี....SonyaBeauty
หอกทิ่มหลัง แร้งจิกไส้ ไม่เหลือดี
แม้นเป็นผี ก็ตายใหม่ ได้อีกครา....ผู้หญิงสีม่วง
.......................................
การโคจรมาพบกันของสามดาวมาร ..
กำกับภาพโดย .. ซอนย่าบิวตี้ ชื่อนี้มีแต่ความสวย ( ภาพประกอบอ่ะ .. สุดจะบรรยาย )
กำกับการแสดงโดย .. รดา อัครเศรณี ( ซาดิสม์ถึงใจดีมั๊ยคะ .. 555 )
11 มกราคม 2548 21:31 น.
ผู้หญิงสีม่วง
กี่วันที่ทุกข์ทนใจหม่นเหงา
กี่คืนเศร้าหวั่นผวาไม่กล้าฝัน
ชีวิตเธอทรมานมานานวัน
ด้วยใจอันอ่อนล้าว้าเหว่ทรวง
สงสารเธอที่ไร้ใครเคียงข้าง
ต้องอยู่อย่างกังวลขาดคนห่วง
หัวใจขาดที่พึ่งอีกหนึ่งดวง
จมในห้วงพะวงหลงละเมอ
อยากช่วยชุบหัวใจให้สดชื่น
ลบขมขื่นด้วยไมตรีที่เสนอ
จะคอยเป็นดอกไม้กลางใจเธอ
เฝ้าปรนเปรอรักมั่นทุกวันคืน
หากดอกไม้ดอกนี้มีค่าบ้าง
เว้นที่กลางหัวใจไว้สักผืน
เพื่อรากรักจักหยั่งจนยั่งยืน
หลับและตื่นร่วมกันวาดฝันงาม
.................................