30 มกราคม 2547 19:34 น.
ผู้หญิงสีม่วง
จดจำคำของเธอที่เอ่ยถาม..
มาคิดตามด้วยใจ..ด้วยสมอง
ตัวของฉันเคยรักใคร..ลองนึกตรอง
มากกว่าอยากได้ครอง..เพียงชั่วคราว
คำตัดพ้อของเธอ..นั้นตอกย้ำ
ที่ฉันทำ..ให้เธอต้องปวดร้าว
คนอย่างฉัน..คบใครไม่นานยาว
กลัวน้ำตาจะร่วงพราว..เพราะเขาลา
เพราะระแวงว่ารักจะพลัดพราก..
กลัวถูกทิ้ง..ตีจาก..กลัวหมดค่า..
จึงห้ามใจไม่ให้รัก..หักใจลา
เพราะอดีต..ที่เป็นมา..มักเป็นไป
ฉันเป็นคนไร้ใจ..มานานแสน
ยังไม่มี..ใจทดแทน..จากที่ไหน
รอสักคน..อดทนรัก..และเข้าใจ
คงรักเป็น..ลองรักใหม่..ได้อีกครา..
..................................
23 มกราคม 2547 21:07 น.
ผู้หญิงสีม่วง
ไม่..สามารถจะเรียกร้องสิ่ง..ใดใด
ไม่..อาจทำในสิ่งที่หัวใจ..ฝันใฝ่..ใคร่หา
ไม่..แม้แต่จะเอ่ยปากเรียกออกไป..ให้เธอหันมองมา
ไม่..แม้แต่จะแสร้งหลั่งน้ำตา......
......ให้เธอเห็นแล้วรู้สึก..เวทนา..ต่อกัน
เพราะ..รู้ดี..เทียบกับสิ่งที่เธอมี..ฉันไม่มีค่า
เพราะ..ฉันเป็นแค่คนผ่านตา..เหมือนลมพัดผ่านไปมา..เท่านั้น
เพราะ..เธอมีใคร...ที่เป็นอะไรมากกว่า..คนสำคัญ
เพราะ..คนฆ่าเวลา..กับคนมีค่าในความฝัน..มันต่างกัน..สิ้นดี
จึง..ไม่เรียกร้องอะไรออกไป
จึง..หยุด..และตัดใจ..ให้สิ่งที่เป็นไปจบไว้..เท่านี้
จึง..หันหลังจากมา..ทำร้ายหัวใจตัวเองดีกว่าให้ใครมาย่ำยี
จึง..ยอมเป็นคนอกหัก..ที่รักดี.....
......เลิกเป็นตัวฆ่าเวลาที่เธอมี..ไว้แก้เซ็ง
.........................................
31 ธันวาคม 2546 19:44 น.
ผู้หญิงสีม่วง
ไยต้องรอปีใหม่..หากคิดเปลี่ยนนิสัย
ไยต้องรอปีใหม่..หากต่อไปจะไม่โกหก
ไยต้องรอปีใหม่..หากตั้งใจเลิกลามก
ไยต้องรอปีใหม่..หากจะเลิกหักอก..ใครใคร
ไยต้องรอปีหน้า..หากว่าจะเลิกตื่นสาย
ไยต้องรอปีหน้า..จะเลิกขี้อายเป็นคนใหม่
ไยต้องรอปีหน้า..หากจะเลิกนินทาคนทั่วไป
ไยต้องรอปีหน้า..หากจะกลับใจเป็นคนดี
ไยไม่ทำวันนี้..วันที่เริ่มคิดได้
ไยไม่ทำวันนี้..กลับใจไม่ขี้หลี
ไยไม่ทำวันนี้..เลิกเมา..แล้วชวนตี
ไยไม่ทำตัวดี..ในวันนี้..และทุกวัน
.........................................
ลาทีปีเก่า...ทิ่งเรื่องเศร้าที่แล้วมาให้หมดนะคะ
สวัสดีปีใหม่ทุก ๆ คนค่ะ ^/l^
ขอบคุณนะคะที่แวะเข้ามาเยี่ยมเยียน และทิ้งข้อความที่สร้างกำลังใจเรื่อยมา..
สมหวังดังสิ่งที่ปรารถนากันทั่วหน้านะคะ ^_^
26 ธันวาคม 2546 20:28 น.
ผู้หญิงสีม่วง
ในความมืดของสีท้องฟ้า..
แต่ในดวงตา..ของฉันนั้นมองเห็น
ใบหน้าที่ให้ไออุ่นแม้อากาศ..แสนเย็น
คล้ายคล้ายว่าเธอเป็นเช่น..เตาผิงใจ
ในความสว่างเวลากลางวัน..
แม้เธออยู่ไกลไม่หวั่น..เพราะเหมือนใกล้
ร้อนอบอ้าว..เหมือนมีลมบางเบาพัดไกว
ปัดเป่าความร้อนใจ..เพียงแค่ได้นึกถึงกัน
ในคืนพระจันทร์ทอแสงนวล..
พาใจให้คิดหวน..ชวนให้ฝัน
ถึงคืนที่เราสองนั่งมองฟ้า..เคียงกัน
มีไอรักของเธอซึมผ่านไหล่ฉัน..ไปถึงใจ
..........................................
16 ธันวาคม 2546 19:00 น.
ผู้หญิงสีม่วง
ฉันตื่นลืมตาในตอนเช้า..
เริ่มต้นวันอันว่างเปล่าอย่าง..อ่อนล้า
แววตาดูอ้างว้าง..มองสิ่งต่างต่างอย่างโรยรา
นิ่งเฉยบนใบหน้า..ไร้ซึ่งสีฉาบทา..ใดใด
นั่งมองความเป็นไปของคนอื่น..
กลับมายิ้มกับตัวเองทุกค่ำคืนอย่าง..หวั่นไหว
เหงาลึกล้ำ..กลืนกล้ำการไม่มีใคร
อยู่ไปวันวันอย่างเปล่าไร้..ชีวิตชีวา
อ่อนแรงกาย..หมดแรงใจไปทุกวัน
มีเพียงโลกแห่งความฝัน..ที่ใจนั้นถวิลหา
แล้วก็หมดไปอีกวัน..กับการผันของเวลา
ยังคงเหงาและเหว่หว้า.....
.....จวบจนล้มตัวและหลับตา..เหมือนที่เคย...
...........................................
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟผู้หญิงสีม่วง
หน้าส่วนตัว
769
