6 เมษายน 2545 20:09 น.
ผู้หญิงสีน้ำตาล
เธอให้ฉันเพียงความเจ็บช้ำ
ที่ตอกย้ำในใจไม่สุดสิ้น
ตลอดมาฉันมีค่าแค่เศษดิน
ต้องกลืนกินเพียงคราบหยาดน้ำตา
ไม่เหลือแล้วไม่เหลืออะไรเลย
จากที่เคยมีรักสมปรารถนา
นานนานไปรักชืดจืดเฉยชา
มีแต่ความเหว่หว้าเข้าครองใจ
6 เมษายน 2545 19:55 น.
ผู้หญิงสีน้ำตาล
พอกันทีระหว่างเธอกับฉัน
ขอให้จบกันเพียงเท่านี้
เรื่องของวันวานกับความทรงจำที่ดี
จบกันทีลืมเลือนไป
เพราะวันนี้ฉันทนไม่ไหว
กับการที่เธอนอกใจมีใครใหม่
ฃ้ำแล้วฃ้ำเล่าที่ให้อภัย
กลับทำให้ยิ่งได้ใจกว่าเดิม
5 เมษายน 2545 15:07 น.
ผู้หญิงสีน้ำตาล
ต่อไปคงไม่รบกวนเวลาเธอ
จะไม่มาเจอมาพบให้วุ่นวาย
เพราะหลังจากวันนี้ฉันคงทำใจได้
ในวันที่เธอมีใครมาแทนกัน
เพราะฉันรู้ตัวดี
ว่าต่อไปนี้ไม่ใช่คนที่เธอฝัน
ไม่อยากให้เราต้องปวดร้าวตามๆกัน
เพราะฉะนั้นฉันจึงยอมปลีกและหลีกทาง