21 เมษายน 2545 11:02 น.
ผู้หญิงสีน้ำตาล
อยากจะก้าวไปตามดั่งใจฝัน
ใคว่คว้ามันมาไว้ให้สมหวัง
ติดตามไปกับมันอย่างจริงจัง
มีสักวันฝันนั้นต้องได้มา
หากไม่ท้อไม่หยุดลงเสียก่อน
อย่ามามั่วนิ่งนอนเพราะอ่อนล้า
หากล้มลงจงลุกสู้จะดีกว่า
ความปรารถนาจะได้มาอย่างสมใจ
หากท้อแท้สิ้นหวัง
ฉันจะเป็นกำลังอย่าหวั่นไหว
จงจำไว้เส้นชัยอยู่ไม่ไกล
ความฝันนั่นไงไม่ไกลเกินเอื้อมเอา
16 เมษายน 2545 15:50 น.
ผู้หญิงสีน้ำตาล
แต่ก่อน.. ทุกครั้งที่ฉันมองฟ้า
ก็ยังเห็นว่ามันสดใส
แต่เดี๋ยวนี้ไม่รู้ทำไม
กลับเห็นฟ้าไม่สดใสเหมือนเคย
ก็ตั้งแต่เธอจากไปครั้งนั้น
มันทำให้ความรู้สึกฉันเมยเฉย
ไม่อยากรับรู้อะไรเลย
ไม่อยากเห็นอะไรที่เหมือนเคยเหมือนเดิม
8 เมษายน 2545 15:36 น.
ผู้หญิงสีน้ำตาล
ชอบไหมแสงดาวยามราตรี
ดูนั่นสิ..กลุ่มเจ้าดาวลูกไก่
เศร้าใจเหลือเกินเมื่อเปล่งแสงมาคราใด
เหมือนกับมันร้องไห้ให้แม่กลับมา
เธอก็เปรียบเหมือนดวงดาว
ที่เปล่งแสงแพรวพราวบนท้องฟ้า
อยู่ไม่ไกลกับแสงจันทรา
แต่อยู่ไกลเกินกว่าฉันเอื้อมเอา
เขาก็เหมือนกับจันทรา
ที่เป็นเพื่อนยามดารานั้นหงอยเหงา
ที่อยู่ไกลก็มีเพียงแต่ตัวเรา
ที่ไม่สามารถเอื้อมเอาดารามาใกล้ตัว
6 เมษายน 2545 20:24 น.
ผู้หญิงสีน้ำตาล
เธอให้ฉันเพียงความเจ็บช้ำ
ที่ตอกย้ำในใจไม่สุดสิ้น
ตลอดมาฉันมีค่าแค่เศษดิน
ต้องกลืนกินเพียงคราบหยาดน้ำตา
ไม่เหลือแล้วไม่เหลืออะไรเลย
จากที่เคยมีรักสมปรารถนา
นานนานไปรักชืดจืดเฉยชา
มีแต่ความเหว่หว้าเข้าครองใจ
6 เมษายน 2545 20:24 น.
ผู้หญิงสีน้ำตาล
ก็ไม่รู้ว่าผิดตรงไหน
เธอจึงทิ้งไปอย่างไร้เหตุผล
ความผูกพันเธอลืมง่ายดายฃะจน
ไม่คิดว่าเป็นคนเคยรักกัน
หรือเพราะความห่างไกลของเรา
จึงทำให้เกิดเงาของเขาแทนฉัน
ไม่คิดว่าความไว้ใจจะทำลายความผูกพัน
ไม่คิดว่าเธอนั้นจะหักหลังกันเอง
หน้าส่วนตัว
1395
