2 กรกฎาคม 2550 20:08 น.
ผู้หญิงมือสอง
ผู้หญิงอย่างฉันมันอาจค่าน้อย
เธอยังคอยใส่ใจและห่วงหา
มอบกุหลาบผ่านอีเมลล์อาจดูไร้ราคา
แต่มันล้ำค่ากว่าสิ่งใดที่ฉันมี
เธอทำให้คน คนหนึ่งมีชีวิต
เมื่อคิดถึงเปิดอีเมลล์ฉันก็ยิ้มได้
แม้อยู่ไกลแต่รับรู้ถึงความห่วงใย
อยากตอบแทนความจริงใจที่เธอให้มา
กับความรู้สึก เล็ก เล็ก ในใจฉัน
เธอยังมองเห็นมันมีคุณค่า
ผู้หญิงอย่างฉันวันนี้ยิ้มทั้งน้ำตา
เพราะดอกไม้ที่เธอให้มาทางอีเมลล์ (นะคนดี)
.................. บางครั้งเรื่องเล็ก เล็ก ก็สร้างความสุขได้เช่นกัน...............
1 กรกฎาคม 2550 19:09 น.
ผู้หญิงมือสอง
แล้วเวลาก็ทำให้ฉันได้รู้....
เธอไม่อยู่ให้คิดถึงมันเจ็บแค่ไหน
บอกตัวเองแค่ขาดเธอคงไม่ตาย
แต่สุดท้ายต้องแพ้พ่ายแก่หัวใจ
มันยังคงเฝ้ารอเธอเสมอ
ยังเก็บเบอร์โทรของเธอเก็บเอาไว้
เผื่อวันหนึ่งทนคิดถึงเธอไม่ไหว
ขอโทรไปบอกความในว่ายังคอย
...ไม่รู้ว่าจะกล้าโทรไปรึเปล่าอย่างน้อยก็ขอเก็บไว้ส่ง msm ยามเหงาละกัน