6 พฤษภาคม 2547 22:29 น.
ผู้หญิงคนนึง
บางทีอาจต้องการแค่กำลังใจ
แต่คงไม่มีคำดีๆ มีให้หวัง
จากคนที่ไกลกัน แล้ว คงยัง
เงียบพวังหายไปไม่โทรมา
เคยเป็นห่วงบ้างไหมเราถาม
จากการเฝ้าครวญทำงานการถามหา
แต่ก็เข้าข้าง อยู่ดี ที่ทำมา
ใจจึงล้าท้อบ้าง ......จางจืดเอย
อยูที่ไหนไปไหน ให้นึกถึง
จากก้นบึ้งพึงใจไกลเกินเผย
อยู่อย่างนี้ ดีหรือไม่ให้ละเลย
อย่าเฉยเมยเลยนะ............จะทำดี
5 พฤษภาคม 2547 09:40 น.
ผู้หญิงคนนึง
บางครั้งหลายคนอยู่วนเวียนเปลี่ยนชีวิต
ได้ลิขิตผิดบ้างพลางใจสอน
เปลี่ยนดีบ้างไม่ดีบ้างเอื้ออาทร
ได้แต่ถอนหายใจยาวๆนาน
ไม่มีใครอยากให้เป็นทุกข์ร้อน
มีแต่สอนใจนเองให้สุขศรี
อยู่กับคนที่ดี ได้สุขมี
ก็อยู่ที่ใจเราเฝ็เตือนใจ
บางครั้งคิดคิดอะไรอยู่
ก็หดหู่บางครั้งเฝ้าถอดถอน
บางครั้งต่อเวลาออกไปเอื้ออาทร
ให้เป็นบทสอนใจเดินทางดี
อยาก......อยู่เงียบๆคนเดียวเปลี่ยวใจบ้าง
ก็อยากถามว่า เราเป็นไรบ้าแล้วหรือ
นั่งคิดได้ สิ่งที่ผ่านมา อะไรคือ
ในกำมือของเรา...........ต้องทำดี
แต่บางทีทำดีนั้น ทำได้ยาก
แต่คงไม่ลำบากหากคิดแล้วทำคงสุขศรี
ว่าคงฟื้นกลับมา ทุกอย่างคงจะดี
ให้กลับมี ความอบอุ่นอีกในใจ
5 พฤษภาคม 2547 09:36 น.
ผู้หญิงคนนึง
บางครั้งหลายคนอยู่วนเวียนเปลี่ยนชีวิต
ได้ลิขิตผิดบ้างพลางใจสอน
เปลี่ยนดีบ้างไม่ดีบ้างเอื้ออาทร
ได้แต่ถอนหายใจยาวๆนาน
ไม่มีใครอยากให้เป็นทุกข์ร้อน
มีแต่สอนใจนเองให้สุขศรี
อยู่กับคนที่ดี ได้สุขมี
ก็อยู่ที่ใจเราเฝ็เตือนใจ
บางครั้งคิดคิดอะไรอยู่
ก็หดหู่บางครั้งเฝ้าถอดถอน
บางครั้งต่อเวลาออกไปเอื้ออาทร
ให้เป็นบทสอนใจเดินทางดี
อยาก......อยู่เงียบๆคนเดียวเปลี่ยวใจบ้าง
ก็อยากถามว่า เราเป็นไรบ้าแล้วหรือ
นั่งคิดได้ สิ่งที่ผ่านมา อะไรคือ
ในกำมือของเรา...........ต้องทำดี
แต่บางทีทำดีนั้น ทำได้ยาก
แต่คงไม่ลำบากหากคิดแล้วทำคงสุขศรี
ว่าคงฟื้นกลับมา ทุกอย่างคงจะดี
ให้กลับมี ความอบอุ่นอีกในใจ