10 มิถุนายน 2547 17:10 น.
ผู้หญิงขี้เล่น
คำซ้ำ ซ้ำ ที่เธอเคยพูดกับฉัน
คำซ้ำ ซ้ำ ที่เธอเคยพร่ำทุกวัน
คำซ้ำ ซ้ำ ที่ฉันแอบไปฝัน
คำ คำ นั้น คือ ฉันรักเธอ
10 มิถุนายน 2547 17:04 น.
ผู้หญิงขี้เล่น
ปัจจุบัน ฉันยังมีค่าอยู่ไหม
ยังเป็นคนที่เธอคิดถึงไหม
คุณค่าความรักจากอดีต จะเก่าไหม
เมื่อความรักใหม่ก้าวเข้ามา
ฉันอยากรู้ คำตอบในเรื่องนี้
ถึงว่ามันจะทำหั้ยจัยเจ็บปวด
ก็อยากฟังจากปากเธอ
หัวใจดวงนี้มีเพียงเธอ
บอกตัวเองกับใจอยู่เสมอ
จะไม่ให้ใครคนไหนไปครอบครอง
ใจดวงเดียวที่ฉันมอบให้เธอ
ถึงตัวฉันจะเสียใจ ฉันก็ไม่คิดเสียดาย
ถึงตัวเธอจะมีใครเดินเข้ามา
ฉันคนนี้ก็จะรักเธอเสมอ
9 มิถุนายน 2547 16:57 น.
ผู้หญิงขี้เล่น
ฉันเลือกที่จะรักเธอ
เพราะฉันเชื่อเธอ คือ คนที่ใช่
เธอคงไม่ทำลายรักของเรา
เชื่อว่ารักแท้ จะไม่แพ้คืนและวัน
ฉันเลือกที่จะรักเธอ
เพราะคิดเสมอว่าเธอคือคนดี
ในสายตา เธอคือคนที่มั่นคง
แต่สายตาฉันก็ดูผิด
เพราะเธอคือ คนทำลายฉัน
ทำลายรักแท้ที่ฉันมี
ถึงยังงัยฉันก็ขอขอบคุณเธอ
ที่ช่วยสอน บทเรียนฉัน
ฉันจะจำให้ขึ้นจัย ว่าเธอคือ คนทำลาย
9 มิถุนายน 2547 16:49 น.
ผู้หญิงขี้เล่น
ความรักที่เดินบนถนน
มันยากที่จะหยั่งถึงจิตจัย
ว่าทำไมคนเราถึงเปลี่ยนแปลง
แค่คนรักอยู่ไกลก็แปรทิศทาง
ลมมรสุมตัวไหนที่ช่างพัดพา
คนรักของฉันไปติดทิศทางโน้น
ทิศทางลมทางนี้ ยังไม่เปลี่ยน
แต่ทิศทางของจัยเธอไม่คงที่
แค่โดนลมพัดพาความหนาวสั่น
ผ่านมาทางที่เธอยืนอยู่นั้น
เธอยังคงควบคุมมันไม่ได้
ก็เลยตกเป็นทาส ทิศทางลม
9 มิถุนายน 2547 16:38 น.
ผู้หญิงขี้เล่น
บัตรเชิญถูกส่งมา
เปิดอ่านดูจึงรู้แจ้ง
แฟนเรากับเพื่อนเรา
จะแต่งงานเร็ววันนี้
น้ำตาก็รินไหล
เหมือนกับฝนที่หล่นพรำ
น้ำตาฉันรินไหล
ถือบัตรเชิญเดินเข้างาน
อย่าตกจัยเลยเธอจ๋า
ฉันมาตามคำเชื้อเชิญ
ขออวยพรเธอที่รัก
หั้ยสมหวังนัยทุกสิ่ง
ขออวยพรเพื่อนที่รัก
หั้ยสมหวังนัยทุกด้าน
ส่วนผู้แพ้ขอลาจาก
วางบัตรเชิญแล้วขอลา
ไม่อาจนั่งร่วมโต๊ะได้
กลัวน้ำตามันจะไหล
ฉันขอบคุณเธอทั้งสอง
ที่ยังเชิญมาร่วมงาน
ถึงแม้น้ำตาริน
ฉันก็ยังภูมิจัย ว่าเธอ 2 ไม่ลืมกัน
หน้าส่วนตัว
5749
