19 พฤษภาคม 2547 12:01 น.
ผู้หญิงขี้เล่น
แม้วันนี้เราสองต้องจากกัน
วัน เวลา ไม่ทำให้ฉันเปลี่ยนไป
ยังคงคิด ถึงเธออยู่เสมอ
ความสัมพันธ์ยังคงมั่นและเหมือนเดิม
แม้วันนี้เราสองต้องจากกัน
อยากจะบอกเธอว่าทุกห้องจัย
ยังคงมีภาพของเธอเก็บเอาไว้
ยังคงรัก ยังคิดถึงอยู่เสมอ
17 พฤษภาคม 2547 12:11 น.
ผู้หญิงขี้เล่น
อยากจะย้อนวันเวลานั้นกลับคืน
ถึงวันวานที่เราสองเคยรักกัน
รักยังมั่นอยู่นัยจัยมิเสื่อมคลาย
และมิวายจะลืมเลือนรักของเรา
จะขอจำสิ่งดีดีที่เคยมี
ที่เธอเคยทำกับฉันในวันก่อน
แต่วันนี้ ในวันนี้ ที่เธอทำ
ฉันขอลืมปล่อยวางมันตรงนี้
จะไม่คิด ไม่เจ็บ ไม่โทษเธอ
ที่เธอทิ้ง และปล่อยฉัน ไว้อย่างนี้
ฉันเข้าจัยนัยเหตุผลที่เธอทำ
ว่าทำมัยเราสองต้องจากกัน
ถึงจะเจ็บ จะรักเธอมากเพียงใด
ปล่อยเธอไปพบคน ที่คู่ควร
ส่วนตัวฉันขอซ้ำเพียงฝ่ายเดียว
ขอแค่เพียงเธอนั้นมีความสุข
17 พฤษภาคม 2547 10:17 น.
ผู้หญิงขี้เล่น
ครั้งหนึ่งของชีวิตเคยหวานซึ้ง
ด้วยใยรักของ สองเรา
แต่วันนี้รักเราต้องแยกทาง
เพราะคำว่าเราไป กันไม่ได้
เธอรู้ไหมคำคำนี้เจ็บปวดนัก
จัยมันทักเสมอเรื่องความหลัง
มันมาพังกับคำพูดของคนอื่น
เมื่อเธอต้องการฉันนั้นไม่ขอห้าม
ขอหั้ย โชคดี นะเธอจ๋า
ขอหั้ยพบ หญิงสาว ที่แสนหวาน
คนที่พร้อมทำทุกอย่างสำหรับเธอ
ฉันคนนี้ขอแค่เคยรู้จัก
ผู้หญิงอกหักรับได้เสมอ
15 พฤษภาคม 2547 17:01 น.
ผู้หญิงขี้เล่น
หลงรักเขาข้างเดียวเปลี่ยวจัยนัก
เพราะรักมากจึงเพ้อละเมอหา
อยากอยู่ใกล้ตัวเขาทุกเวลา
อนิจจาเขามีคู่อยู่ทั้งคน
ถ้าชาติหน้ามีจริงขอเป็นคู่
ขอได้อยู่เคียงข้างอย่างเหมาะสม
อย่าได้มีมือที่สามมาปะปน
อยู่กันจนชั่วฟ้าดินมลาย
15 พฤษภาคม 2547 16:48 น.
ผู้หญิงขี้เล่น
วันเวลาถึงมันจะผันเปลี่ยน
ไม่เคยลบความทรงจำจากจัยฉัน
ว่าเคยมีชายคนหนึ่งนัยดวงจัย
จะจดจำเธอคนนั้นตลอดปัย