26 พฤษภาคม 2547 16:50 น.
ผู้หญิงขี้เล่น
ฟ้าร้อง ฝนตก อากาศหนาว
ใจดวงน้อย เปล่าเปลี่ยว แสนอ้างว้าง
นั่งเหม่อมอง สายฝน ที่หล่นพรำ
ใจมันรำเรียกหาแต่คนไกล
โอ้ป่านนี้ คนดี อยู่ที่ไหน
ไปทำงาน ต่างถิ่น อยู่เมืองไกล
จะคิดถึง ฉันคนนี้ บ้างไหมหนอ
มีเวลาอยากไป นั่งสบตา
แต่ก็ไกลจนจัย สุดไขว่คว้า
ได้แต่รอ เธอคนดี ทุกวี่วัน
และไม่รู้ เมื่อไหร่ จะกลับมา
26 พฤษภาคม 2547 16:44 น.
ผู้หญิงขี้เล่น
โอ้เพื่อนรัก เจ้าจง หักห้ามจัย
ไม่ใช่เธอคนเดียวที่พ่ายแพ้
ยังมีใครต่อใครอีกมากมาย
ที่เป็นฝ่ายพ่ายแพ้ต่อความรัก
ถึงเธอนั้นไม่มีเขาอยู่ข้างกาย
ก็ใช่ว่า ตัวเธอ จะหมดหวัง
เธอยังมีเพื่อนคนนี้อยู่ทั้งคน
จะคอยเป็นกำลังใจให้เสมอ
26 พฤษภาคม 2547 16:38 น.
ผู้หญิงขี้เล่น
น้ำตาฉันรินไหลใครจะรู้
น้ำตาฉันรินไหลใครช่วยปลอบ
จะมีไหมใครคนไหนที่เข้าจัย
คอยเป็นห่วง เอาจัย แทนตัวเธอ
มาวันนี้ ถึงจะผ่านมาแสนนาน
กาลเวลา จะผันเปลี่ยน เดือนเป็นปี
ฉันคนนี้ ยังจดจำ ทุกวันคืน
ไม่มีวัน จะลบลืม เธอจากใจ
26 พฤษภาคม 2547 16:30 น.
ผู้หญิงขี้เล่น
อยากจะบอกคนดีหั้ยรับรู้
ว่าตอนนี้ฉันเหงา ฉันคิดถึง
ภาพความหลังสองเรา ยังไม่จาง
ยังไม่หายออกจากจัยดวงน้อยนี้
อยากหั้ยเธอรับรู้ว่ายังรัก
ถึงแม้ว่าอดีตที่ผ่านมา
เธอจะทำกับฉันไว้แบบไหน
ขอแค่ว่าตอนนี้ ฉันมีเธอ
โปรดเถอะหนา อย่าทิ้งฉันไปเลย
21 พฤษภาคม 2547 13:57 น.
ผู้หญิงขี้เล่น
ฉันคิดถึงจึงได้โทรหาเธอ
แต่น้ำตาของฉันก็แทบไหล
เมื่อฉันรู้ว่าเธอไม่เต็มใจ
จะรับสายของใคร ที่รักเธอ
หน้าส่วนตัว
550
