31 พฤษภาคม 2554 20:42 น.
ผู้สัญจร
เพราะเจ็บจำคำด่าว่าโง่เง่า
เจ้าจึงเฝ้าท่องอ่านฝึกการเขียน
เพราะถูกเรียกคนจนจึงทนเพียร
เจ้าปรับเปลี่ยนนิสัยเติบใหญ่มา
เพราะว่าพ่อทิ้งเจ้าให้เศร้าจิต
จึงอุทิศกายเจ้าเฝ้ารักษา
ดูแลครอบครัวเจ้าเฝ้ามารดา
ฝึกทีท่าให้แม่ได้แน่ใจ
เพราะไม่มีพ่อเจ้าคอยเฝ้าชี้
คอยเลือกที่เลือกทางทุกอย่างให้
เจ้าจึงต้องดิ้นรนสู้ทนไป
จนเติบใหญ่ใจพร้อมไม่ยอมคน
เพราะศรัทธาครอบครัวของตัวเจ้า
จึงสร้างเงาไม้ใหญ่ใช้บังฝน
แม้โดดเดี่ยวเดียวดายแต่กายทน
เพื่อแม่ตนคนเดียวยามเหลียวมอง
เพราะรอยยิ้มพิมพ์เดียวที่เหลียวหา
คือศรัทธาของแม่ยามแลจ้อง
กำลังใจผ่านหน้าน้ำตานอง
เสียงดังก้องกังวานวันผ่านมา
เพราะวันนั้นหนทางมันสร้างเจ้า
วันนี้เงายิ่งใหญ่แต่ใจล้า
ถึงวันนี้เจ้าผ่านม่านเวลา
คราบน้ำตาเหือดหายหรือสายเกิน.
********
26 พฤษภาคม 2554 18:55 น.
ผู้สัญจร
ด้วยประชาธิปไตยในระบอบ
ประหนึ่งกรอบกำหนดเป็นกฎไว้
ธรรมนูญปกครองที่โยงใย
คือประชาธิปไตยที่ใช้กัน
ด้วยยืดถือศรัทธาประชาราษฎร์
ใช้สิทธิ์วาดความหวังได้ดังฝัน
หนึ่งในเสียงประชาที่กาพลัน
จะพลิกผันการเมืองและเรื่องราว
เลือกตัวแทนใช้สิทธิ์ที่คิดไว้
ตามที่ใจปรารถนาให้ว่ากล่าว
ถึงความทุกข์ยากแค้นที่แสนยาว
ทั้งความหนาวความเหน็บความเจ็บใจ
ให้ปลดเปลื้องเรื่องราวของข้าวยาก
แม้แต่หมากแสนแพงพร้อมแจงให้
สุขภาพพละอนามัย
อุทกภัยน้ำหลากยังฝากกัน
ปีสองสี่เจ็ดห้าฟ้าสยาม
เคยงดงามบรรเจิดดูเฉิดฉัน
แต่หลายปีที่ผ่านมานานวัน
ประชาธิปไตยในฝันยังสั่นคลอน
ถ้าเรายังมีในหัวใจอยู่
หากเราชูเชิดไว้ใครจะถอน
แม้ประชาธิปไตยถูกไชชอน
ช่วยบี้หนอนตัวร้ายให้ตายไป
เริ่มด้วยการตั้งใจมาใช้สิทธิ์
เก็บความคิดข้อมูลเพิ่มพูนไว้
แล้วเลือกกาสักหนึ่งที่พึงใจ
สร้างประชาธิปไตยดังใจเรา...
***********
12 พฤษภาคม 2554 18:29 น.
ผู้สัญจร
แล้วนิทานเรื่องเก่าก็เล่าใหม่
เรื่องหัวใจชีวิตความผิดหวัง
คือนิทานกาลก่อนที่นอนฟัง
ตั้งแต่ยังวัยเยาว์แสนเศร้าใจ
ในเนื้อเรื่องเริ่มต้นสองคนรัก
มีใจปักรักมั่นไม่หวั่นไหว
ตาประสบพบตาทุกคราไป
โลกทั้งใบใสสดดูงดงาม
ต่างดิ้นรนทนทำเพื่อคำ รัก
อุปสรรคเหวลึกไม่นึกขาม
ต่างมุ่งมั่นฟันฝ่าพยายาม
จุดหมายตามความฝันของฉันเธอ
ต่อจากนั้นทั้งสองต้องมีเหตุ
เกิดอาเพศแห่งใจยามใครเผลอ
หาหัวใจที่ให้คล้ายไม่เจอ
รักเลิศเลอเพ้อพกจึงตกดิน
ฉากสุดท้ายจบลงตรงพลัดพราก
น้ำตาหลากคนเศร้าในเงาสิ้น
ทิ้งคนหนึ่งก้มหน้าน้ำตาริน
รักโบยบินสิ้นลับไม่กลับรัง
แล้วนิทานเรื่องเก่าก็เล่าใหม่
ตัวละครเปลี่ยนไปในทุกครั้ง
จนฉันเติบโตใหญ่ยังได้ฟัง
แต่ฉันยังคงเศร้าเรื่องเล่ามา....
***********
หน้าส่วนตัว
1651
