5 มิถุนายน 2547 18:43 น.
ผู้ลึกลับ
คนยากจนแม้ไม่มีเงินเยอะแยะ ไม่เยาะเยะทั้งอดทนมีศักดิ์ศรี
มีน้ำใจมีความสุขมีไมตรี ทั้งหาเลี้ยงตัวเองได้สุขกายใจ
อาจไม่เหมือนคนรวยรวยแต่กาย แต่น้ำใจหามีไม่นั้นไม่มี
ขอโทษที่ท่าว่าใครไม่ตั้งใจ
5 มิถุนายน 2547 18:22 น.
ผู้ลึกลับ
สวัสดีเพื่อนๆและพี่ๆ มาวันนี้ก็ต้องมีกลอนบทใหม่
ฉันแต่งด้วยนำพักนำแรงใจ ขออวยชัยให้โชคดีมีสุขเอย
31 ตุลาคม 2544 03:58 น.
ผู้ลึกลับ
ขอบฟ้าแสนกว้าง
ความคิดถึงยังส่งผ่านไปได้
ขอบฟ้ากั้นห่างแค่เพียงกาย
แต่หัวใจเรายังมั่นคง
เพราะเรามั่นใจกันและกัน
เธอกับฉันไม่มีวันหวั่นไหว
แม้วันนี้เราอยู่ห่างไกล
แต่เรายังเชื่อใจกันและกัน
" ฉันเชื่อเธอ "