4 กันยายน 2547 11:57 น.
ผู้ชายรักสบาย
ผมรักคุณ.. ผมก็ไม่รู้หรอกว่าเพราะอะไร
ถามว่าทำไมใครที่ไหนจะตอบได้
แล้วถ้าผมบอกคุณว่ามันเป็นเพราะหัวใจ
คุณจะรับได้ไหมถ้าผมรักคุณ
ผมรักคุณ.. ก็ผมรักของผมมานานแล้ว
ยังมิแคล้วคิดเปลี่ยนจนใจจับฝุ่น
แม้คำรักมันจะเก่าไปในสายตาคุณ
แต่รักของผมมิขุ่นมัวเพราะมันจริงใจ
ก็ผมรักคุณ.. ผมจะพูดอยู่อย่างนี้จนคุณรับ
ผมไม่รู้ผมต้องปรับอะไรไหม
ผมไม่รู้ผมต้องบอกคุณอย่างไร
แต่ผมแค่อยากให้คุณเพียงรับฟัง
ก็ผมชอบคุณ... ก็ชอบมาจนรักแล้วเห็นไหม
คนอย่างคุณฟังผมได้หรือยังอย่างมิโอหัง
ผมแค่จะบอกคุณคำเดียวได้หรือยัง
ก็แค่คุณเพียงฟังไม่ต้องรักตอบก็ได้...ไม่เป็นไร
7 เมษายน 2546 18:41 น.
ผู้ชายรักสบาย
เข้าห้องน้ำแสนสลดเพราะตดเหม็น
ใครมาเล่นขี้ไว้ไม่ยอมล้าง
กลิ่นก็ติดทนนานไม่ยอมจาง
กูมาล้างของกูเองก็แล้วกัน
ตื่นเช้ามาล้างหน้าให้สดใส
แต่หัวใจต้องเหี่ยวเฉาเพราะส้วมเหม็น
ใครมาขี้อีกแล้ววะแถมกระเด็น
ดันกระเส็นเขาแก้วกูใช้แปรงฟัน
วันต่อมาลองมาดูอีกสักที
เอาวะวันนี้กูจะจับคนที่ทำ
คนไหนที่ขี้เหม็นจนกูจำ
กูจะจับขย้ำให้ตายเลย
เห็นคนข้างๆบอกว่าเป็นกู
คนที่รู้เห็นจะเป็นคนนี้
เขาบอกเราละเมอเดินไปฉี่
เดินละเมอเข้าห้องน้ำมาขี้เอง
7 เมษายน 2546 18:27 น.
ผู้ชายรักสบาย
รักกันมาตั้งนานสามสี่ปี
ยังไม่มีการทะเลาะมาข้องเกี่ยว
รักกันมาดีดีนักเชียว
รักเธออยู่คนเดียวนะแก้วตา
แต่ทำไมเพียงแค่ฉันไปเรียนต่อ
ให้เธอรอเพียงไม่นานก็แปรผัน
เห็นเธอบอกจะรักฉันทุกคืนวัน
ไหงเธอดันไปรักใครคนอื่นทันที
ฉันไปเรียนเพียงไม่นานก็กลับมา
ฉันกลับมาหาทุกสามเดือนไม่เห็นหรือ
หรือฉันมันเป็นคนที่น่าลืม
แค่สามหกห้าคืนก็ลืมกัน
หน้าส่วนตัว
960
