28 พฤศจิกายน 2544 15:50 น.
ผู้ชายคนเดิม
ถ้าความรัก...สื่อข้ามขอบฟ้าได้
ทุกความเป็นไปจากเธอ..นั่นคือสิ่งที่ยังทวงถาม
ใส่ใจ - ห่วงหา...ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม
ดอกไม้ในดวงตาที่ฉันไม่อาจมองข้าม...ใน ความเป็นเรา
..
..... หากความคิดถึง..ส่งความซึ้งผ่านสายลมไหว - ได้
และผีเสื้อสวยใส..คือเจ้าไปรษณีย์จากความเหงา
ฉันฝากไปแล้วนะ .. ความห่วงใย ระหว่างเรา
ไม่ว่าจะกี่ความเศร้าของคนดี ....
....รักที่ฉันมี จะคอยกลบเลื่อนมัน..ให้หมดไป..
***** คิดถึงใครก็ไม่รู้..........เฮ้อ ******
26 พฤศจิกายน 2544 20:52 น.
ผู้ชายคนเดิม
..หย่อนตัวลงบนเก้าอี้ ริมหน้าต่าง
ซุกตัวอยู่ในห้องกับความอ้างว้าง..หวั่นไหว
ดวงดาวเคยเกลื่อนฟ้า..คืนนี้กลับหายไป
เหน็บหนาวอีกแล้วหัวใจ..จะทำไงดี
...ที่นอกหน้าต่าง น้ำค้างยิ่งรินหยด - จากฟ้า
เหมือนรู้ว่าฉันหนาวเหน็บ..อยู่ในห้อง - ตรงนี้
ไออุ่นจากใคร..ฟ้าเห็นไหม - ฉันไม่มี
หยุดแกล้งกันเสียที..อย่าให้หนาวจนร้าวรอนกว่านี้ - อีกเลย
26 พฤศจิกายน 2544 12:00 น.
ผู้ชายคนเดิม
..เพราะมีเธอคนดี..ให้คิดถึง
จึงไม่นึกกลัว..กับความเหงา - ความหวั่นไหว
ที่บอกว่าอาทร..ไม่ได้หมายถึงความร้าวรอนแต่อย่างใด
เพราะนั่นคือคำยืนยัน..ว่าฉันยังใส่ใจ ตลอดมา
.... ไกลกันบ้าง - เงื่อนไขระหว่างเธอกับฉัน
ไม่ใช่ข้ออ้างที่บอกกัน..ในความห่วงหา
ก็รู้ดี..อาจไม่มีอะไรทดแทนได้ดีไปกว่า..
การกลับมาอยู่ใกล้-ใกล้อีกครา..ให้อุ่นใจ
.... ขอโทษ..ถ้าจะกลับมาช้าไปบ้าง
เห็นแล้วล่ะว่าความห่าง..เริ่มสร้างความหวั่นไหว
อย่านะ...อย่าเพิ่งเปลี่ยนไป
อีกไม่นานฉันกลับมาพร้อมอุ่นไอ..ในความผูกพัน - ดังเดิม
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟผู้ชายคนเดิม
หน้าส่วนตัว
820
