26 ธันวาคม 2544 09:50 น.
ผู้ชายคนเดิม
ยังติดอยู่กับภาพเก่า-เก่า
ฉันไม่อาจลบภาพของเราในเวลาอันสั้น
เพราะที่ให้ไป..นั่นคือทั้งหัวใจและความผูกพัน
ซึ่งฉันไม่อาจประเมินคุณค่าของมัน..ให้ใครฟัง
และทุกครั้งที่ในดวงตา ว้าวุ่นกับภาพเหล่านั้น
เธอพอรู้ใช่ไหม..มันทรมานจนน้ำตารินหลั่ง
เพราะสายใย ที่ตั้งใจถักทอ..สุดกำลัง
วันนี้ฉันไม่อาจรั้ง..ให้มันเหนียวแน่น - ดังเดิม
รู้..ว่าเธอคงไม่แตกต่างจากฉันเท่าไหร่
ที่เคยรู้สึกต่อกันยังไง .ในวันนี้ไม่อาจเติม - เพิ่ม
อย่าร้องไห้เลยนะ คนดี.. ความจริงใจจากฉันคนนี้ ยังคงเดิม
ความรู้สึกของเรา ..ฉันจะคอยต่อเติมมันเอง
ภาพสุดท้ายที่ฉันอยากเห็น..ืคืออะไร - รู้ไหม
ก็เห็นเธอยังยิ้มได้ไงล่ะ .. คนเก่ง
จำไว้นะ..ถ้าวันใด มีใครรังแก - ข่มเหง
ต่อให้เราไกลสักแค่ไหน ..ฉันจะปลอยโยนเธอเอง ..คนดี
********************
... กลอนบทนี้ คงเป็นกลอนสุดท้ายที่ผมจะเขียนให้เค้าคนนั้น
วันนี้..ผมเข้มแข็งขึ้นเยอะแล้วล่ะ
ขอบคุณทุกความรู้สึก จากทุกคนที่นี่นะครับ ..ซึ้งใจมาก
..ผมจะเก็บแต่สิ่งดี ๆ ระหว่างเค้ากับผม ..ไว้เท่านั้นพอ
^___^
23 ธันวาคม 2544 10:19 น.
ผู้ชายคนเดิม
************* เขียนจากเรื่องราวจริง ๆ ของผม (ณ วินาทีนี้)
เคยจินตนาการไว้เหมือนกัน
ว่าผู้หญิงในฝัน ..ควรเป็นแบบนั้นแบบนี้
แต่นั่น..กลับไม่ใช่ความจริงบนโลกที่มี
คนที่ผมเจอ.. เค้าก็เป็นคนดี อย่างที่ใจต้องการ
ระหว่างผมกับเขา
เรื่องราวไม่ได้จบลง..แค่บทตอนความรักหวาน-หวาน
เหตุผลข้อนั้น..เราต่างรู้กันว่ามันทรมาน
ที่ไม่อาจฝืนทำตามที่ใจต้องการ..จะให้เป็น
เพราะเหตุนี้..เวลาที่มีของเขากับผม
จึงมักมีความขื่นขม ปะปน- ซ่อนเร้น
แม้จะรู้..ว่าเรื่องราวข้างหน้า ระหว่างเรา..มันจะยากเย็น
ขอเพียงวันนี้ได้เห็นและเป็นอย่างที่ใจต้องการ....
.............ดีที่สุดเพื่อนกันและกัน.....ก็พอ (ผมขอแค่นี้จริงๆ)
******************************************************************
.... ผมนึกไม่ออกเลยว่า ถ้าเวลานั้นมาถึงจริง ๆ
ผมจะเป็นยังไงบ้างนะ...แล้วเขาคนนั้นล่ะ
มันไม่อาจจินตนาการอะไรอีกต่อไป ... ทุกอย่างคือความจริง
..ความจริงที่กำลังจะเกิดขึ้น อีกไม่กี่วันข้างหน้านี้
ผมคิดได้เพียงว่า.. อย่างนึงทีผมคงจะพยายาทำ
คือ..ให้เวลาของเค้ากับผม ผ่านไปอย่างมีค่ามากที่สุด
..จนกว่านาทีสุดท้ายนั้นจะมาถึง
แค่ให้เค้าสุขใจที่สุด แม้รู้ว่า สุดท้ายเราจะต้องร้องไห้ด้วยกันก็ตาม
..........ผมจะทำ...............
21 ธันวาคม 2544 15:21 น.
ผู้ชายคนเดิม
ทำไมนะ?...ทั้งที่มั่นคง
แต่เวลากลับทำให้ใครบางคนลุ่มหลง..อ่อนไหวได้
แล้วอย่างนี้..จะมีประโยชน์อะไร
หากคนหนึ่งยั่งมั่นคงต่อไป..ทั้งที่อีกคนไม่ใส่ใจอะไรเลย
สองคน.....รักและเข้าใจ
เวลากลับผ่านไปไว..เหมือนไม่ใส่ใจ - เพิกเฉย
คนรัก..ไม่นานก็กลายเป็นแค่...คนคุ้นเคย
เวลาไม่อาจช่วยอะไรเลย...หรืออย่างไร
ทั้งที่คิดว่าแน่นหนักพอ...
แต่เวลากลับทำให้คนรู้สึกท้อ - หวั่นไหว
เคยได้ยินมาว่า..เวลาคือเครื่องพิสูจน์อะไร-อะไร
แล้วทำไม?...ในความเป็นจริง เวลาช่างใจร้ายเหลือเกิน
..จินตนาการของโลกแห่งเวลา - - - ในโลกความเป็นจริงที่เห็นกันอยู่
...........เขียนเมื่อ 15.06 น.
21/12/01
21 ธันวาคม 2544 15:21 น.
ผู้ชายคนเดิม
ทำไมนะ?...ทั้งที่มั่นคง
แต่เวลากลับทำให้ใครบางคนลุ่มหลง..อ่อนไหวได้
แล้วอย่างนี้..จะมีประโยชน์อะไร
หากคนหนึ่งยั่งมั่นคงต่อไป..ทั้งที่อีกคนไม่ใส่ใจอะไรเลย
สองคน.....รักและเข้าใจ
เวลากลับผ่านไปไว..เหมือนไม่ใส่ใจ - เพิกเฉย
คนรัก..ไม่นานก็กลายเป็นแค่...คนคุ้นเคย
เวลาไม่อาจช่วยอะไรเลย...หรืออย่างไร
ทั้งที่คิดว่าแน่นหนักพอ...
แต่เวลากลับทำให้คนรู้สึกท้อ - หวั่นไหว
เคยได้ยินมาว่า..เวลาคือเครื่องพิสูจน์อะไร-อะไร
แล้วทำไม?...ในความเป็นจริง เวลาช่างใจร้ายเหลือเกิน
..จินตนาการของโลกแห่งเวลา - - - ในโลกความเป็นจริงที่เห็นกันอยู่
...........เขียนเมื่อ 15.06 น.
21/12/01
21 ธันวาคม 2544 13:55 น.
ผู้ชายคนเดิม
คิดถึงมากนะ..รู้ไหม
อะไร-อะไรในความรู้สึก มันบอกอย่างนั้น
เข้าใจดี ..ระหว่างเราที่มี นั่นคือความผูกพัน
สิ่งที่เคยทำให้กัน คือสิ่งยืนยัน ว่ายังรู้สึกดี-ดี
ทุกครั้ง..ที่ได้ยินว่าเธอเป็นทุกข์
จะให้ฉันสุขคงไม่ได้..ยิ่งเราไกลกันแบบนี้
ฉันได้แต่ภาวนา..ให้ความหม่นเศร้าเหล่านั้น หมดไปซะที
ไม่อยากให้เธอร้าวรอนเกินกว่านี้ ..ในระหว่างที่ไกลกัน
ยังมีเราเสมอ...รู้ใช่หรือเปล่า
ไม่ว่าเวลารอนร้าวหรือเศร้า...เธอจะยังมีฉัน
รักและห่วงใย...กำลังใจที่ส่งให้ทุกคืน-วัน
ห่างไกลแค่ไหนไม่สำคัญ.. เธอคงยังมีฉันที่อาทร
กลับมานะ..ถ้าคิดว่าไม่ไหว
หากความทุกข์ใจ..ไม่มียาแผนใดสมาน
ฉันจะอยู่ใกล้ ดูแลเอาใจใส่...ให้เหมือนเมื่อวาน
และจะเดินข้ามผ่าน..เวลาที่ร้าวรานเหล่านั้น ไปพร้อมกับเธอ
.............................ฉันสัญญา........................................
............................................................................................
..ไม่รู้จะบอกว่าเป็นอารมณ์ไหนของผมดี ที่มานั่งหน้าคอมฯ แล้วเขียนกลอนบทนี้ขึ้นมา ..มีน้องสาว (ทางอินเทอร์เน็ต) คนนึง .. ผมชอบที่จะอ่านเมล์ของเค้า รับรู้ในสิ่งที่เป็นเค้าเสมอ ๆ ... พักหลัง ๆ เค้าเศร้าไปน่ะครับ ผมเลยอยากเขียนกลอนนี้เพื่อจะสื่อ ความห่วงใยของพี่ชายคนนี้ให้เค้ารู้น่ะ ... อีกเดี๋ยว ผมจะเมล์ไปหาเค้าครับ
.....มีกำลังใจอีกหอบใหญ่ มาให้ทุกคนที่นี่อีกแล้ว....จากใจผมเองครับ ^__^
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟผู้ชายคนเดิม
หน้าส่วนตัว
621
