3 กุมภาพันธ์ 2545 15:50 น.

เมื่อมันคือ เงื่อนของเวลา

ผู้ชายคนเดิม

..เมื่อมันคือ เงื่อนของเวลา 
ที่เราต่างไม่อาจหยุดหรือไขว่คว้าอะไร..เติม - เพิ่ม 
คงเป็นเหตุผลที่ดี..เหมาะที่จะตอบคำถามเดิม-เดิม 
ว่าจะเริ่มต้นหัวใจ -ได้ใหม่...เมื่อไร? 
. 
..ไม่มีทางเลย..งั้นหรือ 
แค่อยากฝืนรั้ง -ดึงดื้อ..ไม่ได้ใช่ไหม 
เวลาหมด ..แต่ไม่หมดใจ 
แล้วสิ่งไหน..อะไร -จะสามารถทดแทน 
. 
..ก็คงไม่มีอีกสินะ..สิ่งนั้นที่ว่า 
เวลาจะเข้าใจไหม..หัวใจฉันหวงแหน 
จริงอยู่ที่วันนึง.. อาจมีบางอย่างทดแทน 
แต่มันจะอีกกี่หมื่น-กี่แสนล้านวินาที...บอกฉันตรงนี้ -ได้ไหมเล่า
. 
..สรุปง่าย-ง่าย หัวใจอยากหยุดพัก 
คงต้องเว้นวรรค..ไว้ แค่ความว่างเปล่า 
ปิดสมุดบันทึกพร้อมกับตอนจบของเรื่องราว 
ความเป็นเรา..ที่ฉันไม่สามารถสานต่ออะไร..อีกเลย 
************************************ 
.. 
...จบง่ายดีนะครับ 
เวลา ..มันช่างซื่อสัตย์กับหน้าที่ ซะจริง 
...ทั้งที่รู้ว่า อะไร ๆ ของความผูกพันยังสวยงามอยู่ 
เวลา..ก็ไม่เคยใจอ่อนเลย เหมือนกัน
...
....เฮ้อ
~__~				
31 มกราคม 2545 12:28 น.

..ทำไม..

ผู้ชายคนเดิม

..คงตอบใครไม่ได้ว่า ทำไม 
ฉันจึงทุ่มเทให้รักมากมาย..ขนาดนั้น 
ทั้งที่เห็นอยู่ ว่าเวลาของความผูกพัน 
เหลืออีกแค่ไม่กี่คืน-วัน..ก็จะหมดไป 
. 
ความรู้สึกลึก-ลึก..บอกเพียงว่า 
ใครคนนึงเดินเข้ามา..เติมต่อค่าส่วนที่ขาดหาย 
หัวใจรัก.ที่ครั้งหนึ่ง เจ็บปวดมากมาย 
ก็กลับดูคล้าย..ได้รับการใส่ใจ - เยียวยา 
. 
ถ้ให้สิ่งนี้เป็นเหตุผล..คงได้ใช่ไหม 
กับการที่ฉันทุ่มหมดใจ..ตอบแทนความห่วงหา 
แม้อีกไม่กี่วัน..ความผูกพันจะหมดเวลา 
ก็ไม่เคยเลยนะที่แสดงออกว่าเหนื่อยล้า.... 
..ให้คนตรงหน้า ต้องหนักใจ. 
. 
ฝากคำขอบคุณเป็นตัวอักษร.. 
ผ่านบทกลอนที่ดูไหวอ่อน 
แม้ ความเป็นเรา ต้องจบลงพรุ่งนี้..ก็ขอให้เข้าใจ 
ความรักจากฉันที่เธอได้ไป..คือทั้งหัวใจที่ฉันมี 
************************* 
.. 
...สับสนอยู่ 2 วัน 
ความคิดฟุ้งซ่าน .. 
กว่าจะเขียนกลอนบทนี้จบได้ ก็นานพอดู 
..เฮ้อ.. 
คงต้องตามหาความรู้สึกของตัวเอง 
..ในส่วนที่ขาดหายกันต่อไป.. 
.. 
..คิดถึงทุกคน..มากมาย 
-__-				
28 มกราคม 2545 12:28 น.

ไร้ถ้อยคำใด ๆ...

ผู้ชายคนเดิม

..ไม่รู้จะเริ่มต้นที่ตรงไหน 
ขณะที่ความรู้สึกข้างใน..กำลังสับสน 
ไม่รู้ว่าทำไม..หัวใจถึงดูทุกข์ทน 
ในขณะที่ใครรอบข้างอีกหลายคน..เค้าเบิกบาน 
. 
..ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหน 
กว่าอาการแบบนี้จะหายไป..จากใจฉัน 
ไม่รู้ - ไม่รู้.. ว่าจะมีใครที่ไหนกัน 
เข้ามาปลดปล่อยพันธนาการ..ที่ผูกมัดฉันเสียที 
. 
..ไม่รู้ว่าความเข้มแข็ง 
ต้องสร้างแรง-กำลัง... มากมายขนาดนี้ 
ไม่รู้ว่าฉันอ่อนแอ..จริง-จริง หรือนี่ 
บ้าบอสิ้นดี..แม้ตัวของตัวเองก็ไม่เข้าใจ 
. 
..ไม่รู้ ฉันบ้าหรือเปล่า 
ที่ไร้ถ้อยคำใด-ใดจะบอกกล่าว..ใครได้ 
..ไม่รู้ ว่าเรื่องราวข้างหน้าอีกมากมาย 
จะเป็นอย่างไร ..ในขณะที่ฉันไม่อาจเปิดใจจาก การปิดตาย 
............................................................................................................... 
..ไร้ถ้อยคำใด ๆ 
~__~				
26 มกราคม 2545 20:52 น.

ได้รัก..

ผู้ชายคนเดิม

..เริ่มต้นจากสายใย บาง-บาง 
ที่ผูกพันทุกอย่าง - ทุกความรู้สึกของเราไว้ 
สัญญา ..คือถ้อยคำที่กลั่นจากสองใจ 
ว่าจากนี้ไป...เราจะมีกันและกัน 
. 
..จะร่วมเก็บภาพฝันและวันคืนที่ผ่าน 
ให้กลิ่นหอมและความหวาน..ของ ความรัก นั้น 
อยู่กับเราสองคน - สองหัวใจ..ไปนิรันดร์ 
เนิ่นนานหรือไม่ -ไม่สำคัญ ..เพราะเราจะมีกันตลอดไป 
. 
..ดวงตาที่สวยใสและกรุ่นไอความอบอุ่น.. 
ฉันยังเคยคุ้น กับความรู้สึกนั้นเสมอ..รู้ไหม 
ส่วนหนึ่งบนทางฝัน..ในนั้นคือ รัก ที่ไม่เคยให้ใคร 
เธอเป็นคนเดียวที่ได้ไป ..ช่วยรักษามันไว้ให้ดี 
. 
..และจะไม่ขออะไรมากไปกว่า 
การได้ห่วงหา-อาทร..เหมือนที่ทำอยู่นี้ 
จะไม่พูดว่า รักตอบก็ได้..พร้อมเมื่อไหร่ ฉันก็ยินดี 
แค่อยู่ใกล้-ใกล้กันอย่างนี้ ..ที่ฉันจะขอเธอ 
. 
..ขอบคุณนะ ที่ให้ฉัน ได้รัก 
ได้รู้จักความเป็นจริง..ของสิ่งที่เคยฝันเพ้อ 
วันนี้หัวใจจะหยุด ....หยุดตรงนี้เพื่อเธอ 
คนดี..คนเดียวเสมอ....คนของหัวใจ 
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 

ถ้อยคำของหัวใจ.. 
เขียนเมื่อ 12.45 น. 
...26/01/2002 

..รู้สึกดี ๆ ที่หัวใจ 
^___^				
25 มกราคม 2545 15:50 น.

ฉันเข้มแข็งขึ้น ...

ผู้ชายคนเดิม

เพราะทั้งหมดคือ หัวใจ.. 
รู้สึกและรับรู้ได้..ด้วยความห่วงหา 
และเพราะทั้งหมด..คือ ความผูกพัน ..ที่ไม่อาจละสายตา 
เราจึงรับรู่ได้ว่า... มันสำคัญ 
. 
เพราะเค้าใช่หรือเปล่า.. 
คนที่อยู่ในเรื่องราว..เหล่านั้น 
เพราะเค้าสินะ..จึงได้รู้จักที่จะแบ่งปัน.. 
หัวใจและความฝัน..ที่งดงาม 
. 
และก็คงไม่ใช่ใคร.. 
ที่สอนให้เข้าใจ..ความเจ็บช้ำ 
เป็นเค้าอีกนั่นแหละ.. ที่ในสมองยังจดจำ 
คนที่ปล่อยให้หัวใจเจ้ากรรม..ปวดซ้ำ-ซ้ำ เรื่อยมา.. 
. 
..มักถามตัวเองอยู่เสมอ 
หรือที่ยังเพ้อเจ้อ..เพราะเค้าไม่เห็นค่า 
ถ้าเป็นเช่นนั้น.. ก็ยังพอมีเวลา.. 
จะไม่เสียใจให้ใครต่อว่า ..อีกเลย 
. 
..เข้มแข็งแล้ว...ฉันเข้มแข็งขึ้น 
หัวใจลุกฟื้น..จากความชาเฉย 
ก็เป็นคนใหม่ได้นี่...ไม่เห็นจะยากเลย 
ที่ดูว่านาน.. ก็แค่ไม่เข้าใจอีกตามเคย.. แต่แล้วมันก็ผ่านไป 
. 
..นานแล้ว ที่บนเส้นทางฝัน . 
มีแต่ความว่างเปล่าของหัวใจฉัน.. บดบังไว้ 
วันนี้เริ่มต้นแล้วล่ะ.. ที่จะตามหาต่อไป 
ขอหน่อยนะกำลังใจ .. ที่จะให้ฉันหยิบยืม... 
----------------------------------------------------------- 

.. ก็ยังเป็นความรู้สึกที่เพ้อเจ้อ อีกตามเคยนะ ....ว่ามั๊ย 
ไม่เข้าใจ ตัวเอง เอาซะเลย . 
เฮ้อ.... 
^__^				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟผู้ชายคนเดิม
Lovings  ผู้ชายคนเดิม เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟผู้ชายคนเดิม
Lovings  ผู้ชายคนเดิม เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟผู้ชายคนเดิม
Lovings  ผู้ชายคนเดิม เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงผู้ชายคนเดิม