14 สิงหาคม 2545 11:15 น.
ผู้ชายคนเดิม
เป็นอีก 1 วัน ที่.. ว่าง อ่ะครับ
..ตอนนี้ ปล่อยใจให้ลอยอยู่น่ะครับ
เพิ่งเสร็จจากการ เขียนบันทึกเมื่อประมาณ 25 นาทีที่ผ่าน
..
...คิดอยากจะเขียน .... ก็เลยเขียน ไง
..เป็นอีกหนึ่งวัน
ที่ความคิดฝันออกเดินทาง..พร้อมบันทึก
มือที่จับปากกา..ค่อย-ค่อยบรรยายความรู้สึก
เป็นตัวอักษร..ไว้ระลึก..เรื่องราว
..เป็นอีกหนึ่งชั่วเวลา
ที่ปล่อยใจค้นหาอะไร..ในความว่างเปล่า
ไร้สาระหรือไม่นั้น..ไม่ใช่สาระสำคัญ ที่จะเก็บมาเล่า
เพียงรู้สึกว่า..ไม่เหงาจนเกินไป..ก็พอ
..จะเป็นอะไรได้อีกนะ
ในขณะที่เรื่องราวเหล่านี้..ยังต้องบันทึกต่อ
อาจจะเป็นมินิซีรี่ส์..ที่เขียนถึงตัวเอง..ไม่พอ
เพราะใจที่ลอยไป..เริ่มจะร้องขอ..คนดูแล
..จะเป็น..ตัวของตัวเองได้รึเปล่า
สับสนแล้วสิเรา..ยิ่งหวั่นเกินแก้
หัวใจเจ้าเอ๋ย..กลับมาได้แล้วล่ะแก
ถ้าปล่อยไปนานกว่านี้..คงต้องยอมแพ้..ให้กับความเป็นไป
..ขอเป็นเพียงบันทึก..แค่นี้ก่อน
เอาไว้..ค่อยนึกย้อน..เวลาอ่อนไหว
เรื่องราวดี-ดี..ที่ฉันได้พบ..และรับจากใคร
จะยังคงเก็บเพื่อเป็นบันทึกตลอดไป..
...และเป็นผ้าอุ่น ห่มหัวใจ..ตลอดเวลา
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
.. รู้สึก.. อยากเขียนบันทึกต่อแล้วล่ะ
แต่ก็ยังไม่รู้ว่าจะเริ่มตรงไหน ..
กำลังนึกย้อนไปถึงเรื่องราว ..
เมื่อวานนี้..
เมื่อวาน ของ เมื่อวานนี้ ...อิ ๆ
และ..อีกหลาย ๆ วันผ่าน ...
กำลังปล่อยใจให้ลอยอยู่น่ะ ..
เผื่อว่า .. ใจจะค้นหาเรื่องราวดี ๆ .. ได้เยอะขึ้นไง
เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะครับ
_________________
..O n l y *** H e a r t
........D e s e r v e *** H e a
13 สิงหาคม 2545 21:23 น.
ผู้ชายคนเดิม
..ในมุม..ของความเงียบเหงา
ฉัน..ยังมองเห็นเรื่องราวเก่า..ครั้งก่อน
ดวงตาสั่นไหว..แสดงออก..ซึ่งความอาทร
ลึก-ลึก..คงหมายถึงความร้าวรอน..ในตอนนี้
..หลายบทตอน..ระหว่างเราสอง
ถูกจับจองอยู่ในความต่าง..ณ กาลเวลาตรงนี้
ใครอื่นบอก..เป็นไปไม่ได้หรอก..ฉันจำได้ดี
ความหวั่นไหว จึงเริ่มก่อตัวมากขึ้นทุกที..จน..เราไม่มีกัน
..ฉันไม่เคยโทษ..
หรือนึกโกรธคำพูด..ของเขาเหล่านั้น
เธอคือฟ้า..และฉันคือดิน ...เราแตกต่างกัน
จะให้เธอร่วมแชร์ความฝัน..ได้อย่างไร
..ขอบคุณ..ที่เคยร่วมแบ่งรับ ความรู้สึก
นึก..อยากเอ่ยคำนี้..ก่อนหันหลังให้
ทนเห็นเธอลำบากเพื่อ รักฉัน.. ไม่ได้อีกต่อไป
เพราะเธอคือแก้วตาดวงใจ..
..ที่ฉันรักและห่วงใย...มากกว่าตัวฉันเอง..
++++++++++++++++++++++++++++++++++
.. อารมณ์พามั่วไปเรื่อย ๆ น่ะครับ
กว่าจะจบได้ ...
..ก็เลยต้องขุดเอาเรื่องราวเก่า ๆ มากมาย
ขึ้นมาช่วยเสริม อารมณ์
เฮ้อ..............
11 สิงหาคม 2545 16:49 น.
ผู้ชายคนเดิม
..จะกี่ล้านคำกล่าว
คงไม่เท่า..แทนทด..พระคุณไซร้
แม่..สรรโลก - สร้างเรา..ด้วยหัวใจ
ตั้งแต่เล็กจนโตใหญ่..ด้วยสองมือ
..จะกี่หมื่น..กี่แสนการกระทำ
ไม่อาจล้ำ เลิศได้..ให้ใครถือ
ถ้าไร้ แม่ -ครูผู้หญิ่งใหญ่..ฝึกปรือ
หรือยืนยันได้ไหม..ว่าแค่ตัวเราและสองมือ..จะได้ดี
.. รักแม่ ..นานแล้ว ไม่ได้เอ่ย
อกอุ่น-อุ่น ยังคุ้นเคย..สัมผัสนี้
น้ำนมทุกหยด.. ลุกรู้คุณค่าดี
ตราบชีวิตมี..ยังทดแทน -ไม่พอ
.. จาก วินาที..ที่ลมหายใจยังอุ่น
ให้ลูกได้แทนคุณแม่บ้าง..ในวันต่อ
อยากให้แม่พัก..หยุดนั่ง เป็นกำลังใจให้ -ก็พอ
จะยอมเหนื่อยอย่างไม่ท้อ.. เพียงขอ..แม่สุขใจ
++++++++++++++++++++++++++++++
.. คงไม่ต้องเอ่ยบอกซ้ำ ๆ ให้ใครฟังว่า..
.....แม่ คือ คนสำคัญที่สุดของผม
ที่สุด..ของผมจริง ๆ
.. มอบแด่ลูกทุกคน ที่กำลังจะได้เอ่ย รักแม่ .. อีกครั้ง
และมอบแด่ทุกคนที่.. ยังรักแม่เสมอ .. แม้วันนี้แม่จะไม่ได้อยู่ มองดูเราแล้วก็ตาม
.. ด้วยหัวใจ..
5 สิงหาคม 2545 10:58 น.
ผู้ชายคนเดิม
.. ทุกอารมณ์ที่ถ่ายทอด ...
ตั้งแต่เข้ามา Thaipoem ..
ถ้าหากบังเอิญ ไปกระทบกับความรู้สึกของใคร
และ..ทำให้รู้สึกเศร้าไปบ้าง
..ก็ ..อยากจะขอโทษ ผู้คน ในความรู้สึกเหล่านั้นด้วย
ไม่ได้ตั้งใจให้เป็นเช่นนั้น ..
..วันนึง .. ถ้าผมต้องหายไป
จะได้ไม่รู้สึกติดค้างใคร ๆ เหล่านั้น ..
..เพราะมันคืออารมณ์ ...
บางครั้ง .. จึงทำให้ผมถ่ายทอดโดยไร้เหตุผล
..ไร้คำอธิบาย ... นอกเสียจาก ....ขอโทษ ... - ขอโทษนะทุกคน
- +++++++++++++++++++ -
..สายฝน..เปียกปอน
ไม่รู้หนาว-ร้อน..หรือไม่
รู้สึกแล้ว...หัวใจ
อบอุ่นใด..คงไม่มี
..มุมหนึ่ง..จากห้องแคบ
ซ่อนแอบ..กายสั่นนี้
ผ้าห่มใด..หรือจะมี
ไออุ่นดี-ดี..ที่เหลือพอ
..กอดเก็บตัวเองไว้
ใครเห็นคงถูกล้อ
หลงไปกับ..การคอยรอ
ใจจึงยังสั่นทอ..ความร้าวราน
..ภายใต้..สายตาดวงหม่น
ไม่เห็นใครซักคน..จะไหวหวาน
ความกลัวบดบัง..ตั้งแต่เรื่องราวเมื่อวาน
คิด...อยากข้ามผ่าน..ได้เสียที
..ฟ้าดูเศร้า.. แต่ฉันยิ่งเศร้ากว่า
เมื่อความล้า..ยังทายทักอยู่อย่างนี้
หลายคนบอกเปิดใจ.. ฉันไม่รู้จะทำไงดี
ได้แต่นั่งรอว่าเมื่อไหร่..ลมหายใจจะหมดไปเสียที...-ฉันทรมาน - +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ -
..ที่นี่ยังอบอุ่นเสมอ ..
ผมซึมซับได้จากถ้อยคำของทุก ๆ คน
วันนึง.. ผมอาจจะเขียนกลอนหวาน
อีกวันนึง.. ผมอาจจะเขียนกลอนเศร้า ..
แต่ทุกครั้งที่ได้เขียน ...ที่นี่
..ผมจะรู้สึกสบายใจ
เพราะรู้ว่า .. หลายคนจะคอยเป็นกำลังใจให้
..ถ้าวันใดที่พวกคุณท้อ ... ก็จะยังมีผม ..
ที่คอยเป็นกำลังใจให้เช่นกันนะ
..เพราะคิดถึง...จึงมา
_________________
..O n l y *** H e a r t
........D e s e r v e *** H e a
4 สิงหาคม 2545 10:20 น.
ผู้ชายคนเดิม
..คงมีเพียง..บางเรื่องราว
ที่จะให้เราจดจำได้..เสมอ-เสมอ
ยกตัวอย่างเช่น..เรื่องราวซื่อ-เซ่อ
หรือเรื่องของใจที่พลั้งเผลอ .. พลาดไป
..สักครั้ง..ที่ความทรงจำเหล่านั้น
ฉายซ้ำภาพเมื่อวาน .. ก็ยังคง..หวั่นไหว
ผ่านมานานแล้ว.. แต่..ไม่เข้มแข็งเลยหรือ -หัวใจ-
จึงกลั้นเก็บน้ำตาไว้ไม่ไหว ... ทำไมกัน
..ค้นหา..ฉันค้นหาคำตอบ
พยายามแกะกรอบหัวใจ..ที่..เคยปิดกั้น
หวังจะค้นพบตัวเอง..ใน..สักวัน
เพื่อภาพเดิม-เดิมเหล่านั้น..ได้ลบลาง
..จะเริ่มต้นนับหนึ่ง
โรยกรุ่นหอมความซึ้ง..ให้ใจตัวเองบ้าง
จะห่มตัวให้อุ่น..ไม่ให้ความหนาวเย็นระหว่างทาง
เกาะกร่อนจนความรู้สึกเบาบาง..อีกต่อไป
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
.. ใครจะเริ่มต้นการเดินทางครั้งใหม่
ไปพร้อม ๆ กับผมบาง ...
..
.....ผมจะนับหนึ่งละนะ
O.K. ....................Lets Go!
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟผู้ชายคนเดิม
หน้าส่วนตัว
700
