23 กุมภาพันธ์ 2546 11:41 น.
ผู้ชายคนเดิม
.. เคยโพสต์มาแล้วครั้งหนึ่ง..นานพอสมควร
เลยอยากเอามาเคาะฝุ่นน่ะครับ
------------------------------------------------------------
..จรดปากกาลงบนกระดาษ
แล้ววาดตัวหนังสือ..ด้วยมือฉัน
บรรจงเขียนถ้อยคำ..สารพัน
ความเป็นจริงในทุกวัน..ที่พบเจอ
..เรียงร้อยถ้อยที่ความรู้สึก
ลงบันทึก..ปิดปกความฝันเพ้อ
ตกแต่งอารมณ์..ด้วยคม คำละเมอ
อ่านแล้วไม่ยิ้มเก้อ..ก็พอใจ
..บางข้อความ..บ้างทดแทน
ส่วนที่ขาดแคลน..อาจเติมต่อขึ้นใหม่
ปะตะเข็บความรู้สึก..ส่วนที่ขาดหายไป
ชดเชยได้แค่ไหน..หัวใจจะพิสูจน์เอง
..ถ้าเหงา..จะใช้สีสันอะไรแต้ม
แกมฟ้าใส-ใส..คงใช่อารมณ์สีเก่ง
ถ้าคิดถึง..จะใช้สีไหนป้ายละเลง
คงต้องค้นหาด้วยตัวเอง..แล้วสิเรา
..เพราะบันทึก..ไม่ได้กำหนดเวลา
ในสมุดตรงหน้า..จึงอาจมีบ้าง -ที่เขียนถึงเรื่องเก่า
แต่นั่น...ฉันเข้าใจแล้วว่า คือ เงา
จะใช้มันเพียงเพื่อทบทวนเรื่องราวดี-ดี...เท่านั้นพอ
..ย่อหน้าสุดท้ายของตัวหนังสือ
คือถ้อยคำจากเรื่องราว..ที่ไม่เคยท้อ
เป็นความผูกพัน...ฉันจึงเว้นที่ว่างไว้มากพอ
เพื่อเขียนสิ่งที่ใจร้องขอ..และเฝ้ารอความเป็นไป
..บันทึกด้วยสรรพนาม....เธอ - ฉัน
รวมไปถึง ความฝัน..ที่ร่วมกันวาดไว้
ฉันจึงมักจะปิดบันทึก ด้วยรอยยิ้ม -ทุกครั้งไป
พร้อม-พร้อมกับหัวใจ........ที่ยิ่งจะผูกพัน
***********************************************************
^__^
23 กุมภาพันธ์ 2546 11:34 น.
ผู้ชายคนเดิม
กับนาที..ที่รู้สึกอ้างว้าง
เธอเห็นหรือยังว่าความห่าง..สร้างความทุกข์ท้อ
หวั่นไหวไปบ้าง...คำตอบจาก การเฝ้ารอ
อย่าปล่อยให้เนิ่นนานกว่านี้เลย..ฉันขอ - ขอเธอกลับมา
หนักใจรึเปล่า..คนดี
ที่ฉันขอเธอตรง-ตรงอย่างนี้...เพราะเริ่มรู้สึกว่า
การรอคอย ที่ผ่าน..ในทุกการหมุนของเข็มนาฬิกา
ได้สร้างความหวั่นไหว-ทุกข์ใจมากกว่า...
.....ซึ่งฉันไม่ปารถนามันเลย
23 กุมภาพันธ์ 2546 10:14 น.
ผู้ชายคนเดิม
..สงบเงียบ ..ไม่ไหวติง
นั่งมองบางสิ่ง..ลับหาย
คำนวณเวลา..มากมาย
เรื่องราวคล้าย..จะลบเลือน
..ภาพเก่า-เก่า..วันก่อน-ก่อน
ยังขุดคลอน..อารมณ์เปื้อน
ไม่อาจลบ..รอยน้ำตาเกลื่อน
ที่บิดเบือน..กลับยิ่งทรมาน
..รู้ว่าเหงา..เข้าบั่นทอน
ความคิดถึงเข้าซุกซ่อน..ไหวซ่าน
อยากตะโกนบอกว่า..ทรมาน
เมื่อภาพวันวาน..ไม่เคยผ่านเลย
.. ดวงตาหม่นเหม่อ..
ซับความเพ้อ..อย่างนิ่งเฉย
ปล่อยน้ำตาเปื้อน..รดแก้มอย่างเคย
เพราะไม่รู้เลย..จะตัดใจได้..อย่างไร
++++++++++++++++++++++++++++++++++
... เป็นความนึกคิดที่มีตัวตนแห่งภาพ
..ไม่มีเสียง ..แต่เหมือนกับได้ยิน
คุณเข้าใจมันรึเปล่าว่า ..คืออะไร?
*__*
19 กุมภาพันธ์ 2546 21:29 น.
ผู้ชายคนเดิม
..ดวงตา..ดวงเหงา
เจ้าจะเศร้า..มากไปไหม
เมื่อวานแค่คิดถึง..ซึ่งวันนี้มันไม่ใช่
ใยจึงมีหยดน้ำใส..ไหลรดมา
หรือเพราะ
..จดหมายฉบับเก่า..ถูกเปิดอ่าน
บันทึกของวันวาน..ไม่ได้หวานแล้ว -ตรงหน้า
เจ้ายังหวังอะไรอีกหรือ..ดวงตา
ทำไม?..ถึงทำให้ฉันรู้สึกว่า - ร้าวรอน -
..ลืมไปรึไง ..ไหนว่าจะเข้มแข็ง
สัญญาที่ให้กับใจจะแกร่ง..เหมือนก่อน
อย่าให้ใครหัวเราะเยาะเจ้าได้....จากที่อาทร
เพียงเสี้ยวความรู้สึกที่บั่นทอน..
..มันก็แค่เศษตะกอนจากเมื่อวาน..เท่านั้นเอง
**********************
..เป็นกำลังใจให้กับ ทุกหัวใจที่ยังรู้สึกร้าวรอน อยู่ในขณะนี้นะครับ
ยังมีผมนั่งข้าง ๆ คุณเสมอนะ
^__^
16 กุมภาพันธ์ 2546 20:48 น.
ผู้ชายคนเดิม
..มีเพียงสองมือ กับ..หนึ่งหัวใจ
ที่พยายามจะรั้งทุกอย่างไว้..ตรงนี้
เพราะรู้ว่า..คงไม่มี
สิ่งไหน - ความรู้สึกใดจะแทนที่ .. ที่ต้องการ
..อาจเป็น..เพียงความคิดเซ่อ-เซ่อ
ที่อยากจะยื้อเธอ..ให้อยู่กับฉัน
สุดท้าย.. ก็แค่ลมแล้งเท่านั้น
ซึ่งไม่มีวัน..มันไม่มีวันเลยจริง-จริง
..หมดเวลาแล้ว..ใช่หรือเปล่า
สำหรับเรื่องราวและทุก - ทุกสิ่ง
ระหว่างเรา .. ที่มันไม่เคยมีอยู่จริง
เพียงชั่วอึดใจ..คงถูกเธอลบทิ้ง ..ไร้ใยดี
.. ขอบคุณ.. ที่ทำให้ฉันรู้จักความเคว้งคว้าง
ให้ได้เข้าใจว่า -อ้างว้าง- .. เค้ารู้สึกกันแบบนี้
แต่ช่วยบอกหน่อยเถอะ .. ว่า หัวใจดวงที่ฉันมี
ที่ถูกเธอทำร้ายขนาดนี้ .. เมื่อไหร่จะหายดี...ดังเดิม
***************************************
..ไม่มีคำบรรยายครับ
รู้ว่า อารมณ์กลอนมันพาไปเท่านั้นเอง
อย่าซีเรียสนะครับ
^__^
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟผู้ชายคนเดิม
หน้าส่วนตัว
818
