25 มิถุนายน 2550 14:17 น.
ผู้งมงายในรัก
๏ระหว่างทางโค้งตัดป่าเขา
จุดหมายระหว่างเราเพื่อเข้าถึง
ลึกลึกซ่อนซุกทุกคำนึง
ฉุดกระชากลากดึงสงัดงัน
๏เสียงเมืองกลบเมืองทุกคืนค่ำ
ชินอยู่ประจำชำเราฝัน
ใจเมืองหมดใจให้ยืนยัน
ใจคนก็เช่นกันถูกพันธนา
๏ระหว่างทางโค้งที่คดเคี้ยว
ใจคนเลาะเลี้ยวและโหยหา
ที่ยลที่ยินด้วยหูตา
จึงตกกระทบใจล้าระหว่างทาง
๏โน่น ! เจ้าสาวผีเสื้อเธอบินโบก
ขยับปีกข้ามโลกที่กีดขวาง
ข้ามโลกด้วยสองปีกที่บอบบาง
ยอมสิ้นใจกับโลกร้างระหว่างบิน
๏นั่น ! ไม้เล็กไม้ใหญ่ในผืนป่า
ยืนต้นทายท้าธารน้ำหิน
เสียงป่าใจป่าเต็มแผ่นดิน
และโลกยลยินกับเสียงนั้น
๏อีกเช้าหนึ่งของชีวิต
ตื่นเพื่อยึดติดกับความฝัน
ระหว่างโลกคดเคี้ยวข้ามคืนวัน
ระหว่างเราก็เช่นกันกับโลกเราฯ
.................................................
อุทยานแห่งชาติตาดโตน ชัยภูมิ
(อาทิตย์ ๒๔ มิถุนายน ๒๕๕๐)
.................................................
13 มิถุนายน 2550 16:36 น.
ผู้งมงายในรัก
๏แค่นข่าวคลุ้ง................ข้ามคืน
กลิ่นคาวหืน....................กลบให้
เกลื่อนกลบกลืน..............กลืนกลบ
ฟุ้งกลบใต้.......................จมูกตน
๏ข่าวว่าเหี้ย.....................เกลื่อนเมือง
กรุงเก่าเคือง....................มุดมุ้ง
เหี้ยตัวเหลือง...................กินเด็ก
น้ำท่วมสะดุ้ง...................เด็กกลัว
๏ข่าวว่าเหี้ย....................ขยายพันธุ์
กรุงใหม่มัน.....................ยึดสิ้น
นับหมื่นหยัน...................หยามเหยียด
ไล้แฉกลิ้น.......................ตวัดเลีย
๏ข่าวว่าเหี้ย......................อหังการ
โดยสันดาน.......................ดิบเหี้ย
มุ่งระราน..........................พาลพล่อย
โผล่ยั้วเยี้ย........................ย่ำยี
๏ข่าวว่าเหี้ย......................ระดมพล
เสพซากบน.......................ซากเนื้อ
โสโครกถนน.....................เน่าศพ
ชั่วทิ้งเชื้อ...........................ทุกข์ชน
๏แค่นข่าวคลุ้ง...................ข้ามคืน
กรุงเก่ายืน........................ต่ำเตี้ย
กรุงใหม่กลืน.....................เมืองเกลื่อน
เรื่องเหี้ยเหี้ย.....................เกลื่อนเมืองฯ
...........................................................
8 มิถุนายน 2550 15:40 น.
ผู้งมงายในรัก
๏กาลครั้งหนึ่ง ซึ่งไม่นาน ผ่านมานี้
อสุรกาย บังเอิญมี กำเนิดใหม่
นามชินนัก ทักษิณา-ธิปไตย
มันกลืนค่า ประชาไท ในนามชิน
๏ประชาไท ไถลถลำ เชื่อคำใบ้
แบบ คิดใหม่-ทำใหม่ ใส่หนี้สิน
ประชานิยม ถมใส่ ให้แผ่นดิน
เอื้ออาทร ป้อนกิน ถึงถิ่นเรือน
๏ประชาไท ใช้หนี้ แล้วสร้างหนี้
อสุรกาย บังเอิญมี ที่ไม่เหมือน
แบบ คิดใหม่-ทำใหม่ ใช้บิดเบือน
รากหญ้าเคลื่อน เลื่อนไหล ไปตามทุน
๏อสุรกาย กลืนกิน นามชินชอบ
โดยระบอบ ชินเบี่ยง เสียงสนับสนุน
ญาติกา-สาวกถ้วน แบ่งส่วนบุญ
อสุรกาย และสมุน เขมือบประชา
๏แล้วบังเอิญ ก็เกิดมี วีรบุรุษ
ตีนตะขาบ ปราบอมนุษย์ หยุดกังขา
วีรบุรุษ สำเร็จโทษ อสุรา
พิพากษา สิ้นนิยาม นามชื่อชิน
๏กาลครั้งหนึ่ง ซึ่งไม่นาน ผ่านมานี้
อสุรกาย บังเอิญมี ไม่รู้สิ้น
วีรบุรุษ อสุรกาย กลายแผ่นดิน
เกิดกลายพันธุ์ เกาะกิน เกลื่อนพันธุ์กลายฯ
..................................................
หน้าส่วนตัว
1301
