30 เมษายน 2550 16:53 น.
ผู้งมงายในรัก
๏อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
ความเชื่อ ศรัทธา ละเอียดอ่อน
ตัวกู ของกู ยึดต่อกร
คำสอน ใครสอน ย้อนตนตัว
๏อัตตา อัดตน จนเกินอัด
ต่อตัด ยัดเยียด เบียดบังทั่ว
รู้แจ้ง เห็นจริง หรือเมามัว
ย้อนยั่ว ยั่วย้อน กัดกร่อนธรรม
๏มัชฌิมาปฏิปทา
ที่ประจักษ์สายตาล่วงสายต่ำ
ตึงไปหย่อนไปใจชี้นำ
ใจล่วงไถลถลำกรรมของใคร
๏กรรมแท้ที่แท้การกระทำ
เจตนาย่อมนำย้ำไกลใกล้
มรรคผลบรรลุสู่ทุกข์ใด
ทุกข์นอกทุกข์ในทุกข์ไหนกัน
๏ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค
อริยะสัจสี่ชี้ทางสรร
ทางโลกทางเราหรือทางธรรม์
ทางตีบทางตันหรือทางตรง
๏อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
ไตรลักษณ์ สัตยา ค่าสูงส่ง
คือธรรม เที่ยงแท้ พุทธองค์
มิใช่กระทำนำหลงติดอัตตาฯ
........................................
21 เมษายน 2550 13:57 น.
ผู้งมงายในรัก
๏อึกทึกครึกโครมดี
ชีวิตอาจบางทีมีแค่นั้น
ที่คิดครวญใคร่ทุกคืนวัน
แค่หลับตื่นกับความฝันพรรณา
๏มีอยู่ในความไม่มีอยู่
รู้ทั้งที่รู้ไม่มีค่า
เป็นอยู่อย่างที่เป็นมา
เป็นไปกับขื่อคาและคอกคน
๏ตะเกียกตะกายป่ายสวรรค์
ผ่านคืนและวันอันฉ้อฉล
ก็เพื่อทุกข์ท้อรอจำนน
กับตัวของตนอย่างชินชา
๏ไม่มีหรอกความรักความเข้าใจ
คนก็แค่บางใครที่บ่นบ้า
เห็นเท่าที่เห็นกับเนื้อตา
แต่เนื้อใจที่ลึกกว่าไม่เห็นกัน
๏เอาอะไรนักหนากับชีวิต
เราต่างก็ติดกับดักฝัน
โหยหาเติมเต็มก็เท่านั้น
แค่ชีวิตขบขันและครึกโครม
๏สรรพเสียงอึงอื้ออยู่รายรอบ
อาจบางทีแค่กรอบที่ถลาโถม
บีบรัดรุมล้อมและเล้าโลม
แต่ไร้รุ้งเรืองโพยมให้ตากฟ้าฯ
........................................
สุราสถาน นอกรั้วสถาบันการศึกษา บางนาฯ
ศุกร์ ๒๐ เมษายน ๒๕๕๐
.........................................
19 เมษายน 2550 17:13 น.
ผู้งมงายในรัก
๏เหยื่อกลายกลืนผู้ล่า............สลับกัน
สมัยเปลี่ยนมายาฝัน..............ขวากสิ้น
ใครรู้เท่ารู้ทัน.......................รู้โทษ รู้ฤา
คำตอบเพียงกระผีกริ้น...........พลิกลิ้นรู้สมัย๚
๏ผู้รุกกลายผู้รับ...................สลับบน
จากล่างขยับคน...................ขยับข้าง
จากบนพลิกจำนน.................คนสลับ
จับจิตจับใจอ้าง....................จับเจ้าจับโจน๚
๏เชิงชายกลายกลับให้...........เห็นเชิง
หญิงเชี่ยวชื่อชั้นกระเจิง..........กระจิดวุ้น
นาฏกรรมสุขบันเทิง...............กระทำตอบ
ขยับโขยกโยกเลื่อนลุ้น..........รื่นเร้าเล้าโลม๚
๏กระทำเถิดแม่เจ้า................กระทำการ
ไกวแกว่งเสพสำราญ.............โลกย์รื้น
ตื้นลึกเนิ่นช้านาน..................ตามแม่
เร่งรี่ฉ่ำและชื้น......................ชื่นชื้นป่ายสวรรค์๚
๏เกณฑ์กฎกำหนดล้วน...........เว้นมี
กระทำถูกกระทำสลับสรี-.........ระร้อน
บรรลุจุดหมายละที..................ละทีละท่า
สุขเสพป่ายสวรรค์ย้อน.............ยิ่งย้อนสมัญนาม๚
...........................................................
(เขียน : พฤหัสบดี ๑๙ เมษายน ๒๕๕๐)
............................................................
หน้าส่วนตัว
1221
