22 มกราคม 2550 20:37 น.
ผึ้งมิ้ม
มีหมาน้อย นั่งหงอย อยู่หน้าบ้าน
เราเดินผ่าน เลยจ้ำอ้าว เข้าไปหา
เพราะสงสาร เลยแบ่งหนม ที่ซื้อมา
อนิจจา! ให้หนมหมา หมากัดมือ
นี่แหละน๊า ทำคุณ บูชาโทษ
ไม่ได้โกรธ หรอกไอ้หมา ข้าไม่ถือ
แค่คิดว่า ถ้ามีไม้ อยู่ในมือ
จะตีหมา ซื่อบื้อ ให้ตายเลย...
22 มกราคม 2550 11:32 น.
ผึ้งมิ้ม
ฤดูกาล หมุนเวียน เปลี่ยนสลับ
ไม่อาจนับ วันวาน ที่ผ่านผัน
นานเท่าไหร่ ที่ใจเผลอ เพ้อรำพัน
ถึงคนไกล ที่ห่างกัน ทุกวันคืน
หากวันนี้ มีเทออยู่ คู่ชิดใกล้
ใจหนอใจ คงคลายทุกข์ สุขสดชื่น
คงไม่เหงา เดียวดาย เมื่อกายตื่น
คงไม่ต้อง ร้องสะอื้น ฝืนใจทน
นั่งมองหมู่ เมฆหมอก ลมกระหน่ำ
ที่กลืนกล้ำ ฟ้าสวย ด้วยสายฝน
คงไม่ต่าง อย่างไร กับใจคน
ที่หมองหม่น หมดหวัง กำลังใจ
กาลเวลา พาเรา ให้พบพาน
ร่วมประสาน สัมพันธ์ อันสดใส
แต่เวลา ก็พาพราก เราจากไป
อีกนานไหม คนไกล จะกลับมา
ไม่อยากเหลือ แค่เพียง ความทรงจำ
มิตรภาพ หรือถ้อยคำ อันล้ำค่า
อยากให้รัก เราอยู่เหนือ กาลเวลา
คงคุณค่า แห่งใจ ที่ให้กัน
ฝากแสงดาว พราวพร่าง กลางราตรี
ดลใจเทอ คนดี มิแปรผัน
ฝากสายลม แสงแดด ดวงตะวัน
ช่วยบอกเทอ คนนั้น "ฉันยังคอย"...
หน้าส่วนตัว
783
