30 ตุลาคม 2544 00:40 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
....อยากจะเป็น ดาวน้อย ล่องลอยฟ้า
เปล่งแสงมา เยี่ยมคนไกล ที่ใฝ่ถึง
ทุกคืนค่ำ ได้พร่ำรัก ปักใจตรึง
ส่งเสียงซึ้ง ถึงพี่ ที่ยังรอ
....อยากจะเป็น ลมพัดหวิว พริ้วโชยชื่น
พัดทุกยาม หลับหรือตื่น ผ่านพี่หนอ
เมื่อพี่เหงา เศร้าใจ ใคร่พนอ
จะงอนง้อ ปลอบให้ คลายระทม
....ถ้าพี่มอง ดวงดาว พราวแสงใส
หรือสายลม พัดผ่านไป พี่สุขสม
โปรดจงรู้ นั่นคือเรา เฝ้าชื่นชม
ส่งรักห่ม ใจพี่ ที่อยู่ไกล.......
25 ตุลาคม 2544 18:37 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
.....หัวใจพี่ ที่ให้มา ในครานั้น
เก็บใส่กล่อง ความฝัน อันสดใส
วางบนหมอน อ่อนละมุน อุ่นไหมใจ
จะขับขาน เพลงให้ เจ้าได้ฟัง
เราจะคอย ดูแล ทนุถนอม
เฝ้าขับกล่อม ให้เจ้าหลับ กับความหวัง
ค่อยเสริมสร้าง ชีวิตเติม เพิ่มพลัง
ให้สมดั่ง เจ้าของใจ ยื่นให้มา......
25 ตุลาคม 2544 04:23 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
ใน...มุมเหงา ที่ใคร มองไม่เห็น
มุม...ซ่อนเร้น ใจดวงหนึ่ง ซึ่งสลาย
เหงา...อ้างว้าง ว้าเหว่นัก รักกลับกลาย
ที่...มาดหมาย ไม่สม ตรมฤดี
ใคร...นะใคร จะมา รักษาให้
มอง...เข้าไป ในมุมเหงา เศร้าใจนี่
ไม่...มองผ่าน จ้องเข้าไป ดูสักที
เห็น...ความรัก ความหวังดี ที่ในใจ
24 ตุลาคม 2544 23:19 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
....ความฝันของหนู
นั้นอยุ่แสนไกล
คืออยากจะให้
ใครใครรักกัน
....สงครามที่มี
หลบลี้หายพลัน
ชีวิตคนนั้น
สุขสันต์มั่นใจ
....เด็กถิ่นกันดาร
อาหารมีให้
อดอยากหมดไป
โรคภัยไม่มี
....แต่เป็นเพียงฝัน
ของวันพรุ่งนี้
ใครช่วยหนูที
ให้ฝันดี...เป็นจริง....
24 ตุลาคม 2544 02:56 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
เรือน้อยคล้อยเคลื่อนไป
เข็มทิศใจใช้นำทาง
เส้นทางที่อ้างว้าง
ดูสว่าง...ไม่มืดมน
ด้วยใจที่ตั้งมั่น
ไม่ไหวหวั่นแลสับสน
เย็นชื่นในกมล
ไม่ร้อนรนดุจเคยเป็น
คลื่นลมที่โถมโลก
คลื่นวิโยคที่เคยเห็น
กลับไม่ทุกข์ลำเค็ญ
เหมือนดั่งเช่นเคยเป็นมา....