16 ตุลาคม 2546 07:17 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
.... หมอบคุดคู้ข้างถนนริมหนทาง
กับเจ้าด่างขี้เรื้อนเปื้อนฝุ่นหมอง
แลแขนขาล้วนแต่แผลผุพอง
เหงื่อไหลนองกลิ่นสาบโชยโรยตามลม
.... กี่เช้าสายบ่ายเย็นเป็นเช่นนั้น
ท้องร้องลั่นแสบไส้ฝืนใจข่ม
เฝ้ารอธารน้ำใจไหลพร่างพรม
สุดระทมทดท้อต่อชะตา
.... ขอเพียงแค่เหรียญเงินคนเดินผ่าน
ช่วยเจือจานเราสักหนคนกับหมา
เศษส่วนเกินที่ท่านโอนโยนลงมา
ต่อชีวาที่ไร้ค่าน่าลืมเลือน......
29 มิถุนายน 2546 15:13 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
... โดดเดี่ยว เดียวดาย อ้างว้าง
ทิ้งร้าง ห่างหาย กลางสายหมอก
รู้แล้ว ใช่ไหม ใครช้ำชอก
ถูกหลอก ให้รอ ท้อใจ
คืนวัน ผ่านผัน ฝันสลาย
เมื่อไหร่ กลับกลาย ฟ้าใส
ฝันที่ เลวร้าย เปลี่ยนไป
ความหวัง ครั้งใหม่ กลับมา......
26 มิถุนายน 2546 16:16 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
... รัตน์กวีศรีสยามนามลือเลื่อง
ผู้ปราดเปรื่องกานท์กลอนอักษรศิลป์
ผลงานท่านก้องไกลในธานินทร์
ชื่อระบิลสุนทรภู่ครูกลอนไทย
นพนิราศเก้าเรื่องเลื่องลือนัก
ที่ประจักษ์แก่สายตาชนน้อยใหญ่
นิทานกลอนซ่อนคารมชมพฤกษ์ไพร
สั่งสอนไว้สวัสดิรักษาน่าอัศจรรย์
ขอเคารพนบน้อมพร้อมวันทา
ท่านผู้เป็นมหาครูโคลงฉันท์
ทั้งคำกลอนนิราศสารพัน
บูชาท่านสุนทรภู่ครูกวี ....
25 พฤษภาคม 2546 21:25 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
... ที่หลังบ้าน นอกชาน ลานกว้างใหญ่
ทอดยาวไป ใกล้ชิด ติดชายฝั่ง
เรือนานา แล่นผ่านมา พาเสียงดัง
นั่งเอนหลัง เหยียดแข้งขา ท่าสบาย
... แดดอ่อนอ่อน ทาบเคียง ระเบียงบ้าน
ลมพัดผ่าน คลื่นเป็นลอน ตอนสายสาย
วูบวาบไหว ไหลเย็น เป็นประกาย
ยามแสงฉาย มาต้อง ท้องนที
... โน่นมีเรือ ขายขนม รสกลมกล่อม
คุณยายพร้อม ทำได้ หลายหลากสี
ทั้งลูกชุบ ตะโก้แห้ว แก้วมณี
หวานมันดี ขนมชั้น นั่นหม้อแกง
... สัมปันนี ซ่าหริ่ม น่าชิมเหลือ
ชมพูเรื่อ ทับทิมใส ใส่น้ำแข็ง
ทั้งร้องขาย พายเรือไป ไม่อ่อนแรง
ถึงต้องแข่ง กับแสงจ้า ท้าตาวัน
... เรือก๋วยเตี๋ยว เลี้ยวมา หาท่าน้ำ
คนเรียกตาม แวะที ขมีขมัน
ผูกเชือกริม บันได ไม่ว่ากัน
พัลวัน ปรุงใส่ชาม ส่งตามมา
... มีเนื้อ - หมู เครื่องใน ไส้ตับม้าม
เชิญสั่งได้ ไม่ห้าม ตามปรารถนา
เส้นต่างต่าง ถั่วงอกสด รสโอชา
โหระพา เด็ดวางไว้ ใส่สบาย
... ปี๊บ..ปี๊บ..ปี๊บ เรือกาแฟ ใช่แน่แล้ว
ส่งเสียงแจ้ว แว่วมา พากระหาย
โอเลี้ยงชา กาแฟร้อน ช่วยผ่อนคลาย
แก้กระหาย ด้วยนมเย็น เป็นสุขใจ
... รวมกลุ่มกอ ล้อลมไป ไหลตามน้ำ
ดูงดงาม ออกดอกดวง สีม่วงใส
เรียกผักตบ ชะวา น่าชื่นใจ
รวบมาใส่ โถแก้ว เพริศแพรวพราย
... เคยพายเรือ แล้วแหวกว่าย ชายชลฉ่ำ
ลงผุดดำ ลอยคอเล่น น้ำเป็นสาย
ตั้งแต่เล็ก จนใหญ่ สุขใจกาย
ไม่เคยหน่าย บ้านริมน้ำ ทุกยามเอย ...
10 พฤษภาคม 2546 21:22 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
... ฝนโชก โบกโบย โชยกระหน่ำ
ยังจำ ย้ำเตือน เหมือนวันเก่า
ฟ้ามืด มัวหม่น ปนสีเทา
สองเรา แรกพบ สบสายตา
... ละออง ต้องกาย คล้ายหนาวสั่น
ก็พลัน อบอุ่น เคยคุ้นหน้า
รักเกิด เพราะฝน ดลให้มา
ช่วยพา คนไกล กลับใกล้กัน
... ฝนหลั่ง มิยั้ง ยังโปรยปราย
เป็นสาย ถั่งไหล ในวสันต์
ร้อยใจ กระหวัด รัดผูกพัน
คงมั่น ไม่พรั่น หวั่นใดใด
... ฝนมา ฟ้าชื้น ดินชื่นฉ่ำ
ตอกย้ำ ดวงจิต พิศมัย
ฝนหล่น ฝนหลั่ง ดั่งดวงใจ
ฝากไป กับฝน ยามหล่นพรู
... จากคน ใกล้ชิด สนิทแน่น
จากแดน แสนไกล ใครเคยอยู่
จากป่า ไศล ไพรพบู
จงรู้ จงรับ สดับฟัง
... ยังรัก คนดี นะที่รัก
ยังภักดิ์ รออยู่ คู่ความหวัง
ฝนซา ฟ้าใส ให้พลัง
ใจยัง คงเดิม เหมือนเริ่มรัก....
Lovers
0 คน เลิฟผีเสื้อปีกบางฯ
หน้าส่วนตัว
1117
