4 กันยายน 2546 11:34 น.
ผีขี้เมา
..โอ้ขวัญตาอย่าเสแสร้งแกล้งพี่นัก
เดี๋ยวไม่รักจะมาว่าหาได้ไม่
ง้อยิ่งงอนอ่อนดวงจิตคิดน้อยใจ
ทำผลักไสเหมือนไร้เยื่อเบื่อสัมพันธ์
มาดีกันฝันร่วมสร้างอย่างวันก่อน
อย่าตัดรอนถอนรักเราเฝ้าห้ำหั่น
หากไมตรีที่มีมากพรากจากกัน
ตัวพี่นั้นต้องระทมขมขื่นไป
ความรักพี่นี้จากใจไม่กลิ้งกลอก
ใช่มาหลอกทำชอกช้ำน้ำตาไหล
อันหญิงอื่นหมื่นพันผ่านคร้านสนใจ
เพราะฝันใฝ่เคียงข้างเจ้าเฝ้าปรนเปรอ
พี่คนยากอยากขอร้องน้องสักนิด
โปรดอย่าคิดปลิดปลดปล่อยให้คอยเก้อ
ด้วยแรงฤทธิ์พิสมัยในตัวเธอ
จึงเสนอหัวใจไว้ให้ครอบครอง...๚ะ๛
3 กันยายน 2546 12:48 น.
ผีขี้เมา
แสงจันทร์ผ่องเพ็ญพรรณงามบรรเจิด
แจ่มจรัสพริ้งเพริศแสนเฉิดฉิน
โฉมสกาววาวใสไร้มลทิน
ทั่วท้องถิ่นเรืองรองเป็นคลองโคม
คลื่นน้ำสัพยอกกระฉอกแฉ่ง
ฉะอ้อนออดกอดแก่งทแยงโถม
ถัดถอยฝอยกระเพื่อมละเลื่อมโลม
ลอยเลื่อนลมกรูเกรียวปราดเปรียวไป
เป็นคืนงามน้ำค้างพรมพร่างพริ้ว
พร่ำพรอดทิวไม้แผ่วดังแว่วไหว
หอมหวนมวลผกามาแต่ไกล
กระสันใจไอกลิ่นไม่สิ้นคราย
คราดาวตกโยกย้ายเป็นสายย้อย
เยื้องเยื้องลอยลับเลื่อนลาเลือนหาย
หอบเอาความหมองหม่นท่วมท้นกาย
เกาะเกี่ยวไว้ค่ำคืนอันรื่นรมณ์ ๚ะ๛