31 ธันวาคม 2546 17:55 น.
ผีขี้เมา
ใกล้ใกล้นักมักจะกระทบกระทั่ง
ขืนขืนคลั่งดับคุทนุถนอม
ค่อยค่อยถ้อยพาทีประนีประนอม
ง่ายง่ายยอมพร้อมงดประชดประชัน
จู่จู่ใครข้องแวะกระแนะกระแหน
เฉยเฉยแต่ตรองคดีพิถีพิถัน
ชัดชัดว่าจะราวีตะบี้ตะบัน
เซื่องเซื่องพลันเผยสมรรถทะมัดทะแมง
ดูดูหลักแล้วคิดปะติดปะต่อ
ตัดตัดข้อติดข้องกะพร่องกะแพร่ง
ถูกถูกทางร้างลบตลบตะแลง
ทุกทุกแขนงเรียนร่ำชำนิชำนาญ
เนิ่นเนิ่นนึกแนวปรับขยับเขยื้อน
บ่อยบ่อยเตือนมิให้ตมผสมผสาน
ปีปีหนึ่งซึ่งเก้อทะเยอทะยาน
เผลอเผลอผ่านเสียผลทุรนทุราย
ฝันฝันไว้ให้คิดตะขิดตะขวง
พ้นพ้นล่วงลืมทำระส่ำระสาย
ฟุ้งฟุ้งซ่านเสียงบ่นกระวนกระวาย
เหมือนเหมือนพ่ายมัวพร่ำรำพึงรำพัน
ย้อมย้อมใจให้กลับกระฉับกระเฉง
เร็วเร็วเร่งเต็มที่ขมีขมัน
แล้วแล้วมาแม้พลาดฉกาจฉกรรจ์
วางวางมันอย่ามีพิรี้พิไร
เศร้าเศร้าซ้ำระกำหนักประดักประเดิด
สู้สู้เถิดสร้างทางสว่างไสว
เห็นเห็นแล้วแววอุ่นละมุนละไม
อื่นอื่นใดเลิกคิดกระบิดกระบวน
31 ธันวาคม 2546 12:15 น.
ผีขี้เมา
สวัสดีปีใหม่มีชัยมีโชค
เพิ่มพูนโภคเพิ่มรักเพิ่มศักดิ์เพิ่มศรี
กอบกิจใดให้ขลังให้มั่งให้มี
ไร้ราคีขุ่นข้องมาพ้องมาพาน
ขอกุศลผลบุญที่สร้างที่สม
จงประพรมพรรักสมัครสมาน
ทำสิ่งใดอย่าให้ผิดเสียกิจเสียการ
สบประสานสิ่งดีทุกวี่ทุกวัน
จงคิดดีพูดดีมีศิลมีสัตย์
ปฏิบัติตามกฏที่สุขที่สันต์
ทำจิตใจใสสุขยึดถูกยึดธรรม์
ชีวิตนั้นสมหวังได้ดังได้ดี
มนุษย์เราถ้าไม่ตามใจตามจิต
ใช้สตินึกคิดทุกถิ่นทุกที่
โอกาสจะพลาดยากไม่มากไม่มี
เพราะเวทีชีวิตเฝ้าคิดเฝ้าครวญ
อันที่จริงปีใหม่คือแก่คือเก่า
ทั้งผู้เยาว์ผู้ใหญ่ไม่เหไม่หวน
ใช้ชีวิตให้ดีมีน้ำมีนวล
จึงจะควรคู่สุขทุกวันทุกวาร....๚ะ๛
30 ธันวาคม 2546 11:06 น.
ผีขี้เมา
วันเก่าเวียนเปลี่ยนศรีเป็นปีใหม่
ขอโชคชัยมากมีไร้ที่อับ
ทั้งเงินทองกองพะเนินเกินจะนับ
มีสินทรัพย์ไหลวนมากล้นไป
ข้าราชการ..ตำรวจ..ทหาร
จงสำราญปรากฏยศยิ่งใหญ่
เป็นพ่อค้าอย่าขัดเคืองเรื่องกำไร
การค้าขายร่ำรวยด้วยเงินทอง
เป็นแม่พิมพ์ของชาติสมมาดหมาย
สอนศิษย์ได้ดังหวังไปทั้งผอง
ได้คนดีศรีสังคมสมใจปอง
ให้เกียรตินองเนืองชื่อระบือไกล
เป็นชาวนาชาวไร่ได้ครองสุข
ปลอดหนี้สินสิ้นทุกข์ในยุคใหม่
ทั้งชาวสวนไม่ด้อยน้อยหน้าใคร
ผลผลิตกำไรไร้เทียมทาน
ชื่อกล่าวมาไม่หมดขอโทษด้วย
ขออำนวยชัยศรีมีสุขสันต์
สุขสวัสดิ์ภิพัติผลมาดลดาล
แด่ทุกท่านในวันดีปีใหม่เทอญ.....๚ะ๛
30 ธันวาคม 2546 09:47 น.
ผีขี้เมา
หนาวน้ำค้างพร่างพรมรมผิวเนื้อ
ละมุนเจือกลิ่นผกามาหนไหน
หนาวน้ำค้างอ้างว้างยิ่งกว่าสิ่งใด
หนาวจนใจหน่วงจิตคิดอาวรณ์
คราค่ำคืนดื่นดึกให้นึกหวั่น
สะพรึงพรั่นอาลัยใจสังหร
เกรงว่ารักหมายมั่นจะสัญจร
ถูกบั่นทอนไม่เหลือเยื่อสัมพันธ์
คนใกล้ชิดสนิทสนมคารมหวาน
คำพูดหว่านชวนหลงพะวงฝัน
หากใจเธอไม่แน่นหนักมีสักวัน
คงลืมฉันคนไกลไร้ราคา
ยามไกลห่างอย่างมากแค่ฝากถ้อย
ผ่านลมลอยมาซึ้งคนึงหา
ความคิดถึงซึ่งมากส่งฝากมา
หากแก้วตาไม่หลับโปรดรับไว้....๚ะ๛
29 ธันวาคม 2546 09:11 น.
ผีขี้เมา
แอบรักสาวห้องอาหารร้าน..บ้านสวน..
จิตคร่ำครวญคำนึงถึง..สมศรี..
ช่างสวยสมงามสง่าด้วยท่าที
เกินนารีอื่นใดในสายตา
จะเอ่ยปากฝากคำยังอ้ำอึ้ง
เกรงจะขึ้งโกรธกันเท่านั้นหนา
จึงเงียบงำฉ่ำเฉื่อยอยู่เรื่อยมา
รอวันกล้าเผยใจให้รับรู้
ถึงต้อยต่ำติดดินสิ้นยศศักดิ์
แต่ความรักยิ่งใหญ่เทียบได้อยู่
ประมาณเท่าแผ่นฟ้าหรือผาภู
มีความภักดิ์เคียงคู่ไม่รู้โรย
จงเมตตาปรานีอย่าหนีหน่าย
อย่าปล่อยให้ใจหมองร้องไห้โหย
ละลองรักสักนิดคิดปรายโปรย
ต้องโอดโอยหากเจ้าไม่เข้าใจ
ดำแค่เพียงผิวกายใจผ่องแผ้ว
แต่ในแววงามสรรพระยับไหว
อาจบ่อยครั้งกินเหล้าเมามากไป
แต่มิใช่สิ้นรักสักนิดเดียว
จะขายขวดเก็บเงินสักก้อนไว้
หาผู้ใหญ่สู่ขอรออีกเดี๋ยว
เลิกเมามายไม่แลใครแน่เชียว
ใจดวงเดี่ยวยกให้เอาไปครอง......๚ะ๛
หน้าส่วนตัว
945
