ก้าวผ่านวันอันสับสนอย่างคนเหงา ความว่างเปล่าเวียนผ่านนานหนักหนา ไร้ทิศทางเคว้งคว้างตลอดมา เป็นเช่นคนหมดค่าเปื้อนราคี วันนี้วันอะไรเราไม่รู้ ได้พบผู้พลิผันวันเปลี่ยนสี ความถูกต้องแห่งคัลลองของชีวี เธอเป็นคนที่สรรสร้างหนทางใจ ก่อนเวลาพาเรามาพบหน้า เมฆบนฟ้าครึ้มเศร้าไม่วาวใส เธอพบเราเงาเมฆก็เคลื่อนไป ณ กลางใจพรายพราวดุจดาวเดือน
หน้าส่วนตัว
813
