31 ธันวาคม 2546 12:15 น.
ผีขี้เมา
สวัสดีปีใหม่มีชัยมีโชค
เพิ่มพูนโภคเพิ่มรักเพิ่มศักดิ์เพิ่มศรี
กอบกิจใดให้ขลังให้มั่งให้มี
ไร้ราคีขุ่นข้องมาพ้องมาพาน
ขอกุศลผลบุญที่สร้างที่สม
จงประพรมพรรักสมัครสมาน
ทำสิ่งใดอย่าให้ผิดเสียกิจเสียการ
สบประสานสิ่งดีทุกวี่ทุกวัน
จงคิดดีพูดดีมีศิลมีสัตย์
ปฏิบัติตามกฏที่สุขที่สันต์
ทำจิตใจใสสุขยึดถูกยึดธรรม์
ชีวิตนั้นสมหวังได้ดังได้ดี
มนุษย์เราถ้าไม่ตามใจตามจิต
ใช้สตินึกคิดทุกถิ่นทุกที่
โอกาสจะพลาดยากไม่มากไม่มี
เพราะเวทีชีวิตเฝ้าคิดเฝ้าครวญ
อันที่จริงปีใหม่คือแก่คือเก่า
ทั้งผู้เยาว์ผู้ใหญ่ไม่เหไม่หวน
ใช้ชีวิตให้ดีมีน้ำมีนวล
จึงจะควรคู่สุขทุกวันทุกวาร....๚ะ๛
30 ธันวาคม 2546 11:06 น.
ผีขี้เมา
วันเก่าเวียนเปลี่ยนศรีเป็นปีใหม่
ขอโชคชัยมากมีไร้ที่อับ
ทั้งเงินทองกองพะเนินเกินจะนับ
มีสินทรัพย์ไหลวนมากล้นไป
ข้าราชการ..ตำรวจ..ทหาร
จงสำราญปรากฏยศยิ่งใหญ่
เป็นพ่อค้าอย่าขัดเคืองเรื่องกำไร
การค้าขายร่ำรวยด้วยเงินทอง
เป็นแม่พิมพ์ของชาติสมมาดหมาย
สอนศิษย์ได้ดังหวังไปทั้งผอง
ได้คนดีศรีสังคมสมใจปอง
ให้เกียรตินองเนืองชื่อระบือไกล
เป็นชาวนาชาวไร่ได้ครองสุข
ปลอดหนี้สินสิ้นทุกข์ในยุคใหม่
ทั้งชาวสวนไม่ด้อยน้อยหน้าใคร
ผลผลิตกำไรไร้เทียมทาน
ชื่อกล่าวมาไม่หมดขอโทษด้วย
ขออำนวยชัยศรีมีสุขสันต์
สุขสวัสดิ์ภิพัติผลมาดลดาล
แด่ทุกท่านในวันดีปีใหม่เทอญ.....๚ะ๛
30 ธันวาคม 2546 09:47 น.
ผีขี้เมา
หนาวน้ำค้างพร่างพรมรมผิวเนื้อ
ละมุนเจือกลิ่นผกามาหนไหน
หนาวน้ำค้างอ้างว้างยิ่งกว่าสิ่งใด
หนาวจนใจหน่วงจิตคิดอาวรณ์
คราค่ำคืนดื่นดึกให้นึกหวั่น
สะพรึงพรั่นอาลัยใจสังหร
เกรงว่ารักหมายมั่นจะสัญจร
ถูกบั่นทอนไม่เหลือเยื่อสัมพันธ์
คนใกล้ชิดสนิทสนมคารมหวาน
คำพูดหว่านชวนหลงพะวงฝัน
หากใจเธอไม่แน่นหนักมีสักวัน
คงลืมฉันคนไกลไร้ราคา
ยามไกลห่างอย่างมากแค่ฝากถ้อย
ผ่านลมลอยมาซึ้งคนึงหา
ความคิดถึงซึ่งมากส่งฝากมา
หากแก้วตาไม่หลับโปรดรับไว้....๚ะ๛
29 ธันวาคม 2546 09:11 น.
ผีขี้เมา
แอบรักสาวห้องอาหารร้าน..บ้านสวน..
จิตคร่ำครวญคำนึงถึง..สมศรี..
ช่างสวยสมงามสง่าด้วยท่าที
เกินนารีอื่นใดในสายตา
จะเอ่ยปากฝากคำยังอ้ำอึ้ง
เกรงจะขึ้งโกรธกันเท่านั้นหนา
จึงเงียบงำฉ่ำเฉื่อยอยู่เรื่อยมา
รอวันกล้าเผยใจให้รับรู้
ถึงต้อยต่ำติดดินสิ้นยศศักดิ์
แต่ความรักยิ่งใหญ่เทียบได้อยู่
ประมาณเท่าแผ่นฟ้าหรือผาภู
มีความภักดิ์เคียงคู่ไม่รู้โรย
จงเมตตาปรานีอย่าหนีหน่าย
อย่าปล่อยให้ใจหมองร้องไห้โหย
ละลองรักสักนิดคิดปรายโปรย
ต้องโอดโอยหากเจ้าไม่เข้าใจ
ดำแค่เพียงผิวกายใจผ่องแผ้ว
แต่ในแววงามสรรพระยับไหว
อาจบ่อยครั้งกินเหล้าเมามากไป
แต่มิใช่สิ้นรักสักนิดเดียว
จะขายขวดเก็บเงินสักก้อนไว้
หาผู้ใหญ่สู่ขอรออีกเดี๋ยว
เลิกเมามายไม่แลใครแน่เชียว
ใจดวงเดี่ยวยกให้เอาไปครอง......๚ะ๛
25 ธันวาคม 2546 10:06 น.
ผีขี้เมา
คนใจช้ำอย่างฉันมันไร้ค่า
ใครก็ได้ช่วยมารักษาแผล
คอยปลอบให้หายเหงาเศร้าดวงแด
มีรักแท้คงมั่นร่วมฝันไป
มีความหลังอย่างไรฉันไม่คิด
ไม่ยึดติดถือสามาจากไหน
ขอเพียงเธอเป็นหญิงที่จริงใจ
ช่วยสมานแผลร้ายรักร้าวราน
แต่นึกหวั่นวิตกอกสะท้อน
กลัวรักจรจืดจางไม่ดั่งฝัน
กลัวความช้ำซ้ำรอยคอยประจาน
ตามเผาผลาญพล่าใจไร้ปรานี
ความหมองหม่นหนก่อนได้สอนไว้
ยังเจ็บในอุรามาทุกที่
หากรักใหม่ผิดหวังอีกครั้งนี้
ทั้งชีวีแทบเหมือนเลือนละลาย
ถ้าแน่ใจไม่ลวงเฝ้าห่วงหา
รักไม่ราร้างเลื่อนเจือนจางหาย
จะฝากตัวแนบข้างพร้อมทั้งใจ
ขอรักไปเนิ่นนานจนวันตาย...ฯ
หน้าส่วนตัว
825
