8 กุมภาพันธ์ 2548 10:48 น.
ผัดฉ่า
เพราะเธอกับเขาห่างกัน
จึงมีช่องว่างให้ฉันเข้าไปแทนที่
ตอนแรกฉันคิดว่าเธอจริงใจ หวังดี
เพิ่งมารู้ตอนนี้ว่าสำคัญผิดไป
ฉันมันตัวสำรองเท่านั้น
เธอเข้ามาผูกพันแค่คั่นเวลาไว้
อย่าโกรธฉันที่วันนี้ต้องจากไป
ตัวสำรองไม่มีค่าอะไรให้เสียดาย
4 กุมภาพันธ์ 2548 10:04 น.
ผัดฉ่า
เป็นคนที่เธอคุยด้วยแล้วสบายใจ
ฉันดีใจรู้ไหมแม้เป็นได้แค่นั้น
คนที่เธอรัก คนที่เธอเฝ้าฝัน
คนๆนั้นไม่ใช่ฉัน ไม่เป็นไร
ไม่เสียแรงที่ทำตัวเริงร่า
ทำตัวเฮฮาเวลาอยู่ใกล้ๆ
ทำให้เธอหัวเราะ ทำให้เธอสบายใจ
แม้ต้องหันหลังร้องไห้ ก็บอกว่าเต็มใจดี
เป็นได้แค่คนที่เธอคุยด้วยแล้วสบายใจ
ก็ดีใจยกใหญ่ แม้เป็นได้แค่นั้น
การเป็นคนที่เธอรักต้องห้ามหักเพราะยากเต็มที
แม้เป็นได้แค่คนที่เธอรู้สึกดี
คนๆนี้ก็สุขใจที่ได้มีและได้เป็น
3 กุมภาพันธ์ 2548 15:01 น.
ผัดฉ่า
ทั้งที่อยากอยู่ใกล้
แต่ใจมันก็ไม่กล้า
ทั้งที่อยากพูดจา
มันก็หาเรื่องคุยไม่ได้สักที
ทั้งที่อยากบอกเธอว่าชอบ
แต่กลัวเธอตอบไม่ตรงกับใจฉันนี้
เลยเก็บไว้ในใจดวงน้อยที่มี
เพราะฉันคนนี้ใจมันอ่อนแอ
26 มกราคม 2548 14:59 น.
ผัดฉ่า
ที่ให้ก็แค่อยากให้
ไม่ได้ให้แล้วอยากจะเป็นแฟน
ไม่ได้คิดจะเดินควงแขน
ไม่คิดจะแย่งแฟนของใคร
ฉันรู้ว่าเธอมีคนรู้ใจแล้ว
ฉันก็เลยต้องแห้วอยู้อย่างนี้
ถึงให้ก็อยากให้ด้วยความยินดี
ให้เธอกับเขานั้นมีรักสุขไม่ทุกข์เอย
26 มกราคม 2548 12:58 น.
ผัดฉ่า
บางครั้งก็อ้างว้างกับการอยู่คนเดียว
บางครั้งก็เปล่าเปลี่ยวที่ขาดคนรู้ใจ
บางครั้งอยู่คนเดียวก็สนุกไม่ทุกข์ร้อนอะไร
บางครั้งก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
ไม่รู้ว่าวันนึงจะมีคู่หรืออยู่คนเดียวถึงจะดี
เธอคนไหนที่รู้วิธีช่วยบอกฉันทีจะได้เข้าใจ