8 มีนาคม 2547 07:15 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
หากความรัก คือทาง แห่งความฝัน
ทุกคืนวัน ใจกู เฝ้าไฝ่หา
กูจะเดิน เหยียบย่าง ทางกามา
วันข้างหน้า แม้พาตัว ต้องมัวหมอง
อยากจะทำ ให้ตัวกู รู้สึกดี
ใจนั้นมี หนึ่งเดียว เหลียวเป็นสอง
หากใจมี สองใจ ใครครอบครอง
มีหมายปอง สองใจ ใครว่าเล่า
หนึ่งใจนั้น ก็ยิ่ง กว่าผูกพันธ์
อีกหนึ่งนั้น ทำฉัน ให้คลายเหงา
มองดวงใจ โธ่เอย หัวใจเรา
มีแต่เศร้า มีทุกข์ มีมลาย
ด้วยคาถา มนต์ขลัง หวังอาคม
ข้าต้องขอ สุขสม อารมณ์หมาย
ต้องด้วยเงิน ด้วยทอง กองรอบกาย
กูต้องได้ ตัวเธอ เป็นคู่ครอง
ตำนานเก่าที่เล่าขานสืบต่อกันมา
2 กุมภาพันธ์ 2547
ผลิใบสู่วัยกล้า
7 มีนาคม 2547 07:48 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
วันนี้ไม่มีคำกลอน แต่เอารูปมาฝากให้ดูกัน....รูปผมเองนะครับ...
http://album.keepalbum.com/?16747
5 มีนาคม 2547 07:20 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
ตัวข้านี้ ซึมซับ รับสกปรก
ดูร้างรก ไร้ค่า ชะตาขาด
คอยปกป้อง ไต่ถาม ความสะอาด
ได้แต่วาด หวังไว้ ให้ชื่นชู
เป็นขี้ริ้ว ขออยู่ เป็นเบื้องหลัง
เจ็บก็ยัง รับไหว ให้เช็ดถู
แม้นจะทุกข์ ทับถม ระทมอยู่
จะเคียงคู่ อยู่ข้าง ไม่ห่างกัน
ยอมถูกเห็น เป็นขี้ริ้ว ตัวขี้เหร่
เหมือนเสเพล ไร้ชีวิต จะคิดฝัน
จะคอยเติม กำลังใจ ให้แก่กัน
แม้นตัวฉัน ต่ำต้อย ด้อยคุณค่า
ไม่อวดอ้าง เชิดชู ดูตัวตน
อยู่อดทน รับกรรม ที่ทำมา
จะอยู่ได้ ทุกยาม ตามประสา
ไม่ลับลา เลื่อนลอย คอยตรงนี้
น้ำใจที่งดงาม ของ ผ้าขี้ริ้ว จะมีใครซักคนที่เห็นคุณค่า
4 มีนาคม 2547
ผลิใบสู่วัยกล้า
4 มีนาคม 2547 07:32 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
ดูดาวน้อย ลอยเด่น เต็มท้องฟ้า
ไกลสุดตา เป็นประกาย สุดปลายฝัน
งามยิ่งกว่า ถ้อยคำ พร่ำรำพัน
ดาวเท่านั้น มีค่า กว่าใดใด
ยิ่งมอง ยิ่งห่างไกล ไร้ความฝัน
ดาวดวงนั้น เปลี่ยนโลก ให้สดใส
ความรู้สึก ช่วงนั้น ฉันว่าไกล
เธอคือใคร สูงเกินไป จะไขว่คว้า
ทำอย่างไร ให้ตัว เทียมเท่าทัน
กี่ร้อยพัน วันเดือน เคลื่อนลับลา
เธอห่างไกล ไร้ทาง ขวางกั้นฟ้า
เก็บดวงตา ดวงใจ ไว้แค่ดิน
ขอแค่ทำ ให้ดาว มีความหมาย
ส่องพร่างพราย แสงสว่าง กลางชีวิน
เธอได้สอน ความรัก ให้ได้ยิน
สอนให้บิน แล้วจาก ฝากความหวัง
ดอกฟ้ากับหมาวัดก็เป็นตำนานสอนเราอยู่แล้ว แต่ก็ยังไม่รู้จักเจ็บจำ
25 พฤศจิกายน 2546
ผลิใบสู่วัยกล้า
3 มีนาคม 2547 18:02 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
ฉันไม่มี ดาวเดือน เหมือนใครใคร
ฉันไม่มี ใดใด มาให้กัน
ฉันไม่มี มากมาย หลายร้อยพัน
ฉันไม่มี ความฝัน มาให้เธอ
ฉันไม่มี อะไร เป็นพิเศษ
ฉันไม่มี เวทมนต์ ให้พร่ำเพ้อ
ฉันไม่มี สิ่งใด มาปรนเปรอ
ฉันไม่มี นะเออ เธอว่าไง
ฉันไม่มี แก้วแหวน ที่ล้ำค่า
ฉันไม่มี อนาคต ที่สดใส
ฉันไม่มี หนทาง ที่กว้างไกล
ฉันไม่มี อะไร ให้เจอะเจอ
มีแต่ใจ ร้อยเรียง เพียงเท่านั้น
มีแต่วัน เวลา มาให้เธอ
มีแต่คำ พูดจริง มั่นเสมอ
มีชีวิต พร่ำเพ้อ ไปวันวัน
ฉันจะทำ เพื่อเธอ ถึงที่สุด
จะไม่หยุด โอบกอด สอดคำฝัน
ฉันจะมี รอยยิ้ม ให้แก่กัน
ฉันจะมี คำมั่น และสัญญา
นี่คือคำสัญญาจากผู้ชายที่มั่นคงและจริงใจ อยากจะโอบกอดเธอด้วยสองมือเปล่า
25 พฤศจิกายน 2546
ผลิใบสู่วัยกล้า