31 มีนาคม 2547 07:09 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
คอยลานนม ลมเน เสนห์คง
ยามอัสดง หอมกลิ่น แม่ถิ่นสาว
แลเมฆหมอก ลอยเด่น เห็นแพรวพราว
เป็นสีขาว พราวเทือก เหมือนเลือกสันต์
ซ่อนเบียดเสียด ร่างกาย ยามหมายพิง
เธอผู้หญิง ฉันชาย เบียดกายใต้จันทร์
มอบความรัก เปลื้องทุกข์ ไว้สุขสันต์
พึ่งแบ่งปัน ไออุ่น รุ่นลีลา
น้องลานนม ลมเน เสน่ห์สวรรค์
รวมรักร้อย แสงจันทร์ ตะวันบุปผา
กลั่นหยดหยาด ไอเย็น เป็นน้ำฟ้า
กลิ่นดอกรัก ร่วงพา เป็นพยาน
สั่งเดือนดาว พราวเคลื่อน เกลื่อนฟากฟ้า
เพียงกระซิบ ลมพา มาแผ่วผ่าน
มวลบุปผา เขตค่ำ สู่ลำธาร
ก่อประสาน กาลเก่า เราคืนย้อน
ธารลำน้ำ เอ่ยริน เฝ้ารินไหล
สาดดวงใจ เสียงเพรียก ให้เปียกปอน
คืนเหน็บหนาว สุมไฟ ใต้โชกขอน
ทอดกายนอน เหนือยนัก หยุดพักฝัน
ผ่านลำธาร เส้นทาง สร้างชีวิต
ผ่านความคิด จิตผวา กล้าฝ่าฟัน
ลมกระซิบ ฝากปีก แบ่งซีกฝัน
ให้รักฉัน รักเธอ เสมอนิรันด์
30 มีนาคม 2547
ผลิใบสู่วัยกล้า
28 มีนาคม 2547 07:33 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
เสียงไซโก้ ดังลื่น ให้ตื่นนอน
ไวส์ไลออน ก็มี ยาสีฟัน
ใช้เพียชโฟม ล้างหน้า โดยทาฉัน
บรรเทามัน ผมสวย ด้วยแฟซ่า
ขี่ฮอนดา สีดำ มาทำงาน
ฟังข่าวสาร นิปปอน เจปา
เปิดพัดลม ต้องตรา โตชิบ้า
กาน้ำชา เนชั่นแนล ต้มแล้วเท
ช๊อบปิ้ง ไหนไหน ต้องไดมาซุ
เสือสวยหรู รวยโก้ ไทโทเร
กินโซบะ แก้มกับ สับสาเก
ถ่ายรูปเท่ห์ นี่ซิ ฟูจิโต้
กลับถึงบ้าน เปิดเซฟ เทปโซนี่
เปิดทีวี ยี่ห้อนั้น ต้องซันโย
หมุดหาช่อง กาโม้ เคนโด้
เห็นวาโก้ โฆษนา หน้าจอแบบ
เปิดชาร์พ ตู้เย็น เล่นเครื่องใหม่
ของเครื่องใช้ เมดอิน ถิ่นเจแปน
ซายุริ นั่นคือ ชื่อของแฟน
สุดหวงแหน คลื้นเคลง เพลงโยชิ
ชีวิตฉัน ทันสมัย ใช้แบบใหม่
สงกะสัย ตัวเรา เข้าแล้วซิ
ถามกระจก ต่อหน้า ง้าวอาซาดี
ว่าตัวฉันนี่ ญี่ปุ่น หรือคนไทย
จะโอบอุ้ม ทุกอย่าง อย่างมีค่า
อันวิชา กอบโกย ขโมยไป
ว่าญี่ปุ่น เอายา สมุนไพร
ให้ทุนเรา วิจัย เอาไปหมดเลย
ปัจจุบันบ้านเมืองไทยเรา ล้วนมีการนิยม ให้การยอมรับ แต่สินค้าของต่างประเทศ โดยไม่ให้โอกาสคนไทยกันเองเลย
แล้วเมื่อไรละครับ เราจะได้มีการพัฒนา หากทุกทุกคนไม่ยอมรับภูมิปัญญาของคนไทย ใช้ของไทย....
26 มีนาคม 2547
ผลิใบสู่วัยกล้า
26 มีนาคม 2547 07:12 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
มีเรืองราว กล่าวขาน มานานนม
น่าชื่นชม ความรักไว้ ฟังไห้ดี
เรื่องความรัก ความโศก ไม่โสภี
จบลงที่ ความเศร้า เคล้าน้ำตา
รักชายหนุ่ม หญิงสาว ยังพราวหวาน
เป็นตำนาน สืบสาร เล่าขานมา
มอบความรัก ให้กัน อันมีค่า
วันเวลา เลื่อนลอย พลอยสับสน
น้องเป็นครู พี่เป็นเพียง เคียงขับรถ
รักทั้งหมด มอบให้ จากใจคนจน
ทนทำงาน ทุกอย่าง อย่างท้วมท้น
สู้อดทน สิ้นแสง เพราะแรงใจ
เหนื่อยเพียงไหน จะรุก เพื่อทุกอย่าง
สิ่งใดขวาง เข็ญขู่ จะสู้ไป
มีความรัก เป็นพลัง ชั่งยิ่งใหญ่
ต้องก้าวไป มีเธอคู่ เพียงผู้เดียว
น้องก็รับ พี่ยา รักษาใจ
พร้อมมอบให้ พี่ชาย ได้เกาะเกี่ยว
แม้หนทาง จะหมด จะลดเลี้ยว
เพียงหนึ่งเดียว จะรักผัว ชั่วชีวี
แล้วที่สุด เรืองราว คราวผ่านมา
พ่อแม่จ๋า ไม่เห็นใจ ให้ซักที
รักกันอยู่ พรากที่ ช้ำชีวี
จบแค่นี้ ลาที ที่ระทม
ผ้าขาวม้า พันน้อม พร้อมน้องพี่
พอแค่นี้ เราพร้อม ทนตรอมตรม
กับความรัก ขัดขวาง สร้างขื่นขม
ฝากคงคา พาจม ให้นมนาน
ตำนานความรักที่ชื่นชม และเชื่อถือกันมานาน
23 มีนาคม 2547
ผลิใบสู่วัยกล้า
24 มีนาคม 2547 07:40 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
จะจดจำ จุลเจือ เพื่อหมู่มิตร
วันที่ใจ ใกล้ชิด คิดสัมพันธ์
มีรอยยิ้ม เป็นกำลัง กันและกัน
จะแบ่งปัน ทางฝัน อันสดใส ผลิใบสู่วัยกล้า
จะคอยปลอบ ประโลม ยามอ่อนล้า
ให้เธอได้ คลายอุรา คราหมองไหม้
คอยเต็มเติม สิ่งดีดี ที่หัวใจ
ให้เธอได้ สดใส ในทุกวัน ผู้หญิงไร้เงา
จะคอยเป็น กำลังใจ ให้ห่างห่าง
ไม่ทิ้งขว้าง พี่น้อง คอยปองขวัญ
จะเป็นเพื่อน เป็นคนใกล้ อาจไม่สำคัญ
แต่ก็เป็น คนหนึ่งนั้น เพื่อนของคุณ ทิกิ_tiki
จะคอยให้ ความสุข สนุกสนาน
ยิ้มเบิกบาน หวานอุรา คลายว้าวุ่น
กอรปกูลเกื้อ เอื้อเฟื้อ คอยเจือจุน
สนับสนุน ก้าวเด่น สู่เส้นชัย ชัยชนะ
เป็นดอกไม้บานกลางใจให้หอมรัก
เป็นดอกรักแตกช่อล้อหวามไหว
เป็นเมฆขาวโลมไล้ยามหนาวใจ
เป็นพกฤษ์ไพรคู่สายธารหวานนิรันดร์ พุดพัดชา
...สรรค์สร้างงานกลอนให้หย่อนจิต
ให้ชีวิตที่ลิขิตพบสุขสันต์
ขอบคุณ thaipoem นิมิตรพิษสัมพันธ์
และทุกสมาชิกในนั้นเราได้พบเจอ แม่จิตร
...จะขอเป็น กำลังใจ ยามเธอล้า
จะขอมา อยู่ใกล้เธอ ยามเธอเหงา
จะขอเป็น สายลม ที่บางเบา
คอยปัดเป่า ความศร้า จากเธอไป ... พันดาว
...รอยจารึกผนึกรัก...รักผนึก
ยามดึกดึกร่วมเรียงร้อยคอยประสาน
สุขซี้งใจดวงหทัยทุกผองพาน
งามสะท้านโลกระบิลดินสะเทือน
...งามนำใจให้กันแบ่งปันเกื้อ
อีกโอบเอื้อหาใดใครจะเหมือน
รวมเรียงร้อยถ้อยคำพรำยำเตือน
มิลืมเลือนฝากไมตรีที่ไทโพม อาภาภัส
...อยากให้รู้ว่ายังมีคนนี้อยู่
คอยเฝ้าดูเฝ้ามองไม่ยอมห่าง
คอยส่งรักคอยส่งไปไม่ให้จาง
ใจบางๆเป็นกำลังให้เธอตลอดไป ...ดิน^_^
24 มีนาคม 2547
ผลิใบสู่วัยกล้า
22 มีนาคม 2547 12:30 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
มองดวงดาว ลอยจาก บนฟากฟ้า
แลนภา ยิ่งห่าง ยิ่งกว้างไกล
สุดขอบฟ้า ลอยนิ่ง ดูยิ่งไหญ่
ไม่มีใคร สุดแสน จะแทนเธอ
แม้อยู่ไกล หมายปอง เฝ้ามองดู
ไม่ได้คู่ อยู่เคียง ขอเพียงเจอ
หากวันนั้น ผันแปร ขอแค่เพ้อ
คิดถึงเธอ เช้าค่ำ อยู่ร่ำไป
แม้จะไกล แสนไกล สุดไขว่คว้า
มองดวงตา คู่นั้น สั่นหวั่นไหว
มีแววตา แห่งรัก เรียกทักให้
อยู่แห่งไหน เพิดแพร้ว ยังแหว่วหวาน
ตราบวันใด ยังมอง ท้องนภา
ไม่เหว่ว้า เหมือนดาว ยังพราวผ่าน
ไม่ได้เห็น ไม่ได้เป็น เหมือนวันวาน
นานเท่านาน ประสารฝัก ให้รักเรา
จะเคียงคู่ อยู่ข้าง ไม่ห่างหาย
วันสุดท้าย ไม่ตาย ให้คลายเหงา
จะสรรสร้าง รักแท้ มีแต่เรา
ขอเพียงเงา ดวงดาว ยังพราวส่อง
แสงดาว แห่งศรัทธา มีค่านัก
มอบความรัก ประดุจ แสงผุดผ่อง
ดาวใสซื่อ ฟูเฟื้อง ดังเรืองรอง
ดุจแสงทอง ส่องใจ ให้ไขว่คว้า
ตราบวันนี้ความฝันรู้สึกว่ามันยังห่างนัก
22 มีนาคม 2547
ผลิใบสู่วัยกล้า
หน้าส่วนตัว
2801
Lovers
0 คน เลิฟ)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
