29 ตุลาคม 2546 11:05 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
เสียงเศษตังค์ดังกระทบพบความจริง
มือระวิงขึ้นพนมก้มลงกราบ
ท่านผู้ดีมีน้ำใจให้เป็นลาภ
ได้โปรดทราบกราบขอบคุณที่จุนเจือ
ไม่มีข้าวไม่มีน้ำซ้ำโหยหา
ไม่มียาไม่มีบ้านวานช่วยเอื้อ
ขอได้โปรดเศษทานหว่านแผ่เผื่อ
ขอเพียงเพื่อเพื่ออยู่ได้ไม่อายหมา
ชีวิตนี้ทุกระทมขมขื่นเข็ญ
เช้าจดเย็นตะวันลับดับไร้ค่า
สิ้นหนทางพรางมืดมิดปิดดวงตา
วันเวลาทนทุกข์โศกโลกความจริง
ขอทานนี้สืบทอดสอดประสาน
เป็นตำนานสืบสาดขาดพึ่งพิง
เราจะอยู่สู้ต่อไปสู้ความจริง
จะไม่วิ่งท้อถอยคอยวันตาย
ทนทำงานอย่างไม่มีวันที่หยุด
จนสิ้นสุดลมหายใจวันสุดท้าย
ขอจนกว่าตัวจะอดหมดความหมาย
วันที่กายถูกเผาเพลิงเชิงตะกอน
อย่าคิดกันนะครับว่า ชีวิตของคนขอทานเป็นเพียงแค่เศษขยะของสังคม ลองนึกย้อนดูความจริงชีวิตของพวกเขา ไม่มีใครที่อยากเป็นเช่นนั้น ลองนึกถึงสภาพจิตใจที่เขาเป็นอยู่ บางคนปกติ แขนขาด ขาขาด แต่อย่างไรก็เถอะ พวกเขาไม่มีหนทางที่จะไป ลองนึกย้อนถามสังคมบ้านเราดูก่อนนะครับว่า
มีใครอยากพาเขาไปอยู่ด้วยไหม?
มีใครอยากได้เขามาเป็นลูกจ้างไหม?
มีใครทำเลี้ยงเขาหรือเปล่า?
ถ้าตอบว่า ไม่
สิ่งที่เขากำลังทำอยู่คือทางออกที่ขอแค่วันนี้ให้รอดตาย
ผลิใบสู่วัยกล้า ๒๙ ตุลาคม ๒๕๔๖
29 ตุลาคม 2546 07:11 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
ตื่นแต่เช้าแหกขี้ตาลาจากบ้าน
ออกทำงานสารฝันให้สดใส
แต่ความหวังที่ตั้งมันยังไกล
ทำอย่างไรวันนี้แค่มีกิน
ทนตรากตรำทำแต่งานปานสิ้นลม
แต่ยังขมความหวานผ่านพ้นสิ้น
ชีวิตนี้ที่มีอยู่คู่กับดิน
อยากจะบินขึ้นฟ้าบ้าสิ้นดี
เทวดาอยู่ไหนช่วยข้าเถิด
ข้าอยากเกิดเป็นคนรวยช่วยข้าที
ข้าอับจนหนทางในวันนี้
ขอแค่มีปลดเปลื้องเรื่องขัดสน
นอนไม่หลับกระสับกระส่ายอายตัวเอง
มันวังเวงสิ้นดีนี่หรือคน
ความเป็นอยู่สู้ชีวิตคิดดิ้นรน
เพียงเพราะจนข้นแคนแสนสาหัส
ผลิใบสู่วัยกล้า ๒๘ ตุลาคม ๒๕๔๖
27 ตุลาคม 2546 15:50 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
๏ ๏ เหนือชายแดนแคว้นหมอกสามฤดู
มียอดภูคู่บ้านทยานฟ้า
ต้นกำเนิดเกิดแดนแคว้นล้านนา
เป็นที่มาที่สวยงามสามแผ่นดิน
๛๛
๏ ๏ เป็นแหล่งบ่อก่อกำเนิดเกิดสายน้ำ
ชุ่มชื่นฉ่ำถ้ำน้ำตกดกแร่หิน
เลื่อมใสในศรัทธาพระพุทธชิน
แดนพื้นดินถิ่นกำเนิดพระนเรศวร๛๛
๏ ๏ ปรางค์สามยอดงามลือเลื่องเมืองสอพอง
แผ่นดินทองของนารายณ์หมายคู่ควร
อีกเครื่องปั้นลือลั่นนามงามน่ายวล
สักมากล้วนไม้ใหญ่ไทยบ้านเหนือ๛๛
27 ตุลาคม 2546 15:37 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
๏ ๏ หมู่นกกาพากันบินไม่สิ้นสุด
เม็ดฝนหยุดโปรยสายปายฟ้าใส
เมฆหมอกจางลางเลือนจากฟ้าไกล
เปี่ยมหัวใจสดชื่นรื่นชีวา๛๛
๏ ๏ ทิ้งร่องลอยจดจำน้ำเจิ่งนอง
อาทิตย์ส่องสาดแสงแรงศรัทธา
หมู่แมลงเอ่ยนามตามประสา
ต้นดอกหญ้าเขียวขจีสีสดสวย๛๛
๏ ๏ ดินอุ้มอิ่มเก็บซึมซับรับน้ำฝน
วกเวียนวนเป็นบึงหนองคลองและห้วย
ก่อกำเนิดเกิดต้นน้ำงามใหญ่น้อย
เรียงร่วมร้อยหล่อเลี้ยงเคียงชีวี๛๛
๏ ๏ ก่อกำเนิดเกิดชีวิตคิดการใหญ่
เหมือนฟ้าใหม่หลังฝนพ้นราคี
ธรรมชาติรายล้อมเวียนรอบปี
สิ่งดีดีดำรงไว้ให้ศึกษา๛๛
23 ตุลาคม 2546 17:08 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
อยากบอกรักซักร้อยซักพันครั้ง
อยากให้ฟังคำทุกคำที่พร่ำเอย
อยากจะบอกออกมาอย่างเปิดเผย
อยากให้เธอเงยหน้าสบตาฉัน
ขอแค่เพียงรักกันฉันก็พอ
ขอแค่เพียงอย่าย่อท้อต่อรักกัน
ขอแค่เพียงความเข้าใจให้ทุกวัน
ขอให้หันมามองปองรักเรา
อยากจะเขียนพรหมลิขิตให้ชิดกัน
อยากจะฝันให้วันนี้ไม่มีเขา
อยากจะอยู่เป็นเพื่อนเหมือนดังเงา
อยากจะเฝ้าดูแลแม้ห่างไกล
ฉันจะหยุดดวงใจไว้แค่นี้
จะไม่ดีไม่เลวไม่เหลวไหล
เธอจะรักจะร้างจะอย่างไร
ฉันจะหยุดดวงใจไว้ที่เธอ