5 กันยายน 2547 11:58 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
คิดถึงเธอทุกเวลาทุกนาที
นวลนารีเอื้องเอ่ยเคยสดใส
ใช้ถ้อยคำหวาดล้อมถนอมใจ
เปรียบมาลัยล้ำค่ามาเชิดชู
เธอทำดีจริงใจให้กับฉัน
คืนและวันผันผ่านเคยหวานหู
อยากจะร่ำพร่ำเพ้อให้เธอรู้
เราจะอยู่สร้างรังเพื่อรักเรา
เคยเบียดกายใต้จันทร์ปันไออุ่น
รักแรกรุ่นหยัดยืนแม้คืนเหงา
ไขว่และคว้ามาประทังเปรียบดังเงา
แม้ยามเศร้าโอบล้อมถนอมรัก
๐๕/๐๙/๒๕๔๗ ๑๑:๓๘:๒๓ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
3 กันยายน 2547 14:24 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
เอื้อยเจื้อยแจ้วแว่วเสียงสำเนียงไพร
ส่งกลิ่นไออุ่นละมุนอรุณฉาย
ใบไม่ผลิพลางพลัดกระจัดกระจาย
ยิ้มทักทายร่วงสู่พื้นพสุธา
ยางไม้ใหญ่ยืนยงอวดทรงงาม
เขียวอร่ามสว่างไหวไพรพฤกษา
ลมพัดโบกโยกย้ายส่ายมาลา
ขอบนภาทาบทาพนาวัลย์
นกน้อยบินเล่นล่อหยอกล้อลม
ดุจภิรมย์สุขแสนแดนสวรรค์
หริ่งเรไรร่ำร้องเรียงพร้องกัน
ร่วมประชันบทเพลงบรรเลงไพร
ต้นลำธารห้วยแกร่งแหล่งชีวิต
ร่วมอุทิศเคลื่อนคล้อยลอยล่องไหล
เป็นธาราเลื่องลือระบือไกล
สัมผัสใจงามล้ำธรรมชาติ
๐๓/๐๙/๒๕๔๗ ๑๓:๕๕:๐๘ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
1 กันยายน 2547 11:54 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
อันสองเท้าก้าวไปไร้จุดหมาย
อยากทอดกายผักผ่อนนอนหลับฝัน
ทางข้างหน้ายาวไกลไร้ตะวัน
คงมีวันได้เห็นหลักเส้นชัย
คอยฟังเสียงเรียกหาเวลาเหงา
แม้ยามเศร้าให้หายคลายสงสัย
ค่อยค่อยปลอบด้วยตัวและหัวใจ
เป็นมาลัยคล้องคอรอรับขวัญ
เคยครุ่นคิดใคร่ครวญหวนคำนึง
เมื่อครั้งหนึ่งเคยครบพบสวรรค์
แม้ต้องการบรรจบมีครบครัน
สิ่งเหล่านั้นขาดหายมลายไป
เหลือเพียงตัวและจิตคิดสับสน
อยู่กับผลของกรรมที่ทำไว้
หมดเรี่ยวแรงชอกช้ำกำลังใจ
คงอีกไกลเกินกว่านภากว้าง
๐๑/๐๙/๒๕๔๗ ๑๑:๒๕:๕๐ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
30 สิงหาคม 2547 11:58 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
จะจดจำจุลเจือเพื่อหมู่มิตร
วันที่ใจใกล้ชิดคิดสัมพันธ์
ต่อแต่นี้มีน้อยคอยแบ่งปัน
จะมีกันและกันตลอดไป ผลิใบ
จะมีเธอเสมออยู่เคียงข้าง
แม้หนทางจะยาวไกลสักแค่ไหน
จะอยู่ด้วยช่วยเป็นกำลังใจ
ฟันฝ่าไปให้ถึงซึ่งปลายทาง ขลุ่ยหลิบ
หากท้องฟ้าพร่างพรายกระจายแสง
รวมเรี่ยวแรงถักทอก่อเสริมสร้าง
แม้ตะวันทดท้อรอรุ่งราง
จะเคียงข้างสร้างฝันเพื่อวันชัย ผลิใบ
จะเหน็ดเหนื่อยกายใจไม่เคยหวั่น
จะคงมั่นสร้างฝันมิหวั่นไหว
จะเอื้อมหยิบดวงดาวที่แสนไกล
คว้านำชัยมาไว้ในมือเรา ขลุ่ยหลิบ
โอ้เพื่อนเอ๋ยเคยรวมร่วมสนุก
แม้ยามทุกข์คอยขัดช่วยปัดเป่า
เคยหยอกย้อล้อเล่นเช่นคลอเคล้า
มิเคยเหงาเศร้าหวังยังมีเธอ ผลิใบ
มีเพื่อนแท้ต่างเข้าใจฤทัยสมัคร
มีความรักเข้าใจกันมั่นเสมอ
จะอยู่แห่งหนใดมิได้เจอ
มิตรภาพยังล้นเอ่อในดวงใจ ขลุ่ยหลิบ
๓๐/๐๘/๒๕๔๗ ๑๑:๓๑:๔๓ น.
29 สิงหาคม 2547 16:32 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
กูก็อยู่ ของกู อยู่ดีดี
คนนั้นที คนนี้ที รี่มาหา
มากันจน ล้นวัด เปี่ยมศรัทธา
ราวกับว่า ทั้งจังหวัด มีวัดเดียว
มาให้กู โขกเขก มะเหงกงุ้ม
กูสุดกลุ้ม เปลี่ยนเป็นไม้ ให้หวาดเสียว
มันกับดัง ขลังกว่า แห่มาเกรียว
กระทั้งเยี่ยว ยังแย่งจอง เป็นของดี
จะพร่ำบอก อย่างไร ไม่รับรู้
ว่าตัวกู มิได้ ประเสริฐศรี
มันกลับมอง ตัวกู ปูชนีย์
ใช้เป็นที่ ดับร้อน ผ่อนลำเค็ญ
ขยับเขยื้อน เคลื่อนไหว เป็นใบ้หวย
สิบคนรวย ล้านคนจน ไร้คนเห็น
ไอ้สิบคน ก่นเล่า เช้ายันเย็น
กูเลยเป็น เซียนใบ้หวย ด้วยอีกคน
ท่านั่งยอง ของกู ก็หรูเฟื่อง
เป็นพระเครื่อง คณารุ่น วุ่นสับสน
บ้านจัดสรร กอล์ฟคลับ ยังสัปดน
ย่องนิมนต์ กูโปรโมท โฆษนา
บ้างเอากู เลี่ยมทอง ผุดผ่องใส
หวังใจให้ คุ้มกัน ผองปัญหา
แล้วเกิดกู เคราะห์กรรม กระหน่ำพา
ใครจะมา ช่วยดึง มึงคิดดู
ขนาดเก๋ง เยอรมัน คันเป็นล้าน
ชนสะพาน ท้ายยุบ กันบุบบี้
ตัวกูจริง เสียงจริง ยังกลิ้งกรู
นอนคุดคู้ รอมึงช่วย ด้วยเหมือนกัน
คำสอนของหลวงพ่อคูณ ที่ผมอ่านแล้วรู้สึกดีดีครับ
นำมาลง ๒๙/๐๘/๒๕๔๗ ๑๖:๐๓:๐๗ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
หน้าส่วนตัว
710
Lovers
0 คน เลิฟ)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
